The Beatles White Album. Albumy forumowiczów.

[Mawis]

Mogłby se podśpiewywać: Mój jest ten kawałek podłogi

[darkman]

Na podłogę doszły jeszcze dwie sztuki: EAS Jap z serii Contry Flag na Apple - ale miałem już wcześniej jak na fotce, to poszedł do kolegi i kolejny seryjny, nie numerowany, a wydanie bardzo fajne na świetnych matrixach gdzieś 76-86**, a zatem jeszcze na 99% będzie z pierwszego masteru przed remixami. Okładka piękna jak na WA z epoki, co prawda golas bez dodatków, ale to sobie można pozyskać na spokojnie.
Obie pozycje satelitarne u mnie, bowiem dubletow (EAS to nawet 3th, bo staram się o czarny Odeon z 1992 - też country flag, ale "bez wizerunków, a jedynie sama flaga country". Na razie pudło, bo ceny z kosmosu (głownie transport, cło i podatek biją tu rekordy wyobraźni), ale to się wytnie.
** dokładnie mam niedoidentyfikowany ale obiecałem kumplowi, że to zrobię na spokojnie, bo coś mi się zdaje, że to diablo dobre wydanie. Jednak oparło się discogsowu.. co specjalnie mnie nie dziwi, ale również Collectors i tu już trochę jestem zawiedziny, choć u Spizera znalazłem press o identycznych matrixach ale wydany w Niemczech. Info mam potwierdzone przez ludzi ze Stevie Hoffmana, bo ktoś ma też ten egzempl. i nawet fotki swojego mi podesłał, a ja jemu. No nic szukamy, bo przecież trzeba gonić króliczka, a nie od razu na ruszt i w buraczkach.
Ale liczę, że to będzie ostatni press nieremasterowany, zatem kolekcjonerskie "mniam"
Nawet jeśli nie to i tak fajnie, bo Beatlesów rzadkich i zacnych liczymy do pierwszego remasteru lub do 10 Press. (jeszcze jedna pozycja książkowa WA do mnie nie dotarła, ale już mam nabytą i nawet oglądałem via WhatsApa bo przyszła własnie i czeka na transport do RP) - to może dać identyfikację i rozwiązanie tajemnicy.

Teraz się nastawiam na numeryczne nadal i Red Wax'a, który to zapewne spowoduje drenaż kieszeni, ale co ja Q mogę?
(mam już Revolver i Help - i to gra!.. no i wygląda prawie jak Kazik na Red, a btw 11 października ukazuje się Anniv - Red KC na 2LP oraz innych wersjach upp w wydaniach nie dla "normalnych ludzi", trzymajcie się zatem za portfele/info via net i np Teraz Rock IX/24).

Tu ów inkryminowany, a tajemniczy nieco jak na ów czas:

[Bart_S]

pikna rzecz...

[darkman]

Ten czarny Odeon o którym wspominam w poście wyżej to "10", która jest w poście #18 (tu w wątku),(publikował @staran), bardzo fajne wydanie aczkolwiek późne, natomiast cieszy się bdb opiniami za master z równowagą tonalną. No i cóż zwykle stan zachowania w takim wydaniu nie budzi wątpliwości.

[daru0105]

Dzisiaj Biały Album obchodzi 56 urodziny

[Robert_p]

Będąc na targu we Francji zobaczyłem białasa, a że w swoich zbiorach tej płyty nie mam więc, mimo że przestrzeń bagażowa bardzo mała (a właściwie jej brak byłem z żoną motocyklem) nie potrafiłem się powstrzymać przed zakupem . Plakat jest w słabej kondycji, zdjęć niestety nie ma, płyty przesłuchane bez mycia grają ok, choć czasami smaży.
Proszę oto mój zakup, wydanie francuskie. Czy jest to godna pozycja kolekcjonerska? Tego nie wiem i może tutaj się dowiem W każdym razie na mojej półce wygląda fajnie a na gramofonie jeszcze lepiej To chyba ta wersja:
https://www.discogs.com/release/6049342 ... he-Beatles

ps.
Nie wiedziałem, że płyta ma swój wątek i wiedza Szanownego grona mnie zadziwia a zbiór i informacje od Darkman to już piękne kompendium wiedzy na temat White Album

[darkman]

Będąc

..młodą lekarką

Rob, to francuski Top Loader Pathe Marconi z oryginalnymi black sleeve (fazowane). Numerowany! co prawda mój Bro, który się zna trochę na płytach delikatnie mówiąc powiedziałby, że "ale siedmiocyfrowy", zaś ja "nie znasz się głąbie".
Wydanie jest z postumentalnej kategorii KK (wybaczcie vulgaris: Kurewsko Kolekcjonerskie). Poszukiwane, trudne do zdobycia i po prostu "odlot full of zasadzkas".
Ot, perełka!

Co do zdjęć, to są niesygnowane, więc cokolwiek w oryginalnym formacie zdobędziesz będzie OK - warto dokompletować - w tym wydaniu mają być błyszczące. Plakat sygnowany, top loader cover flipowany na zakładkę.
Wspaniałe wydanie.
Sprawdzę później dokładnie label's u Spizer/Daniels. Linkowany discogs nie zaglądałem - nie znają się na Beatlesach (aha, no dobra widzę).

No cóż właściwie to nie powinienem tego opisywać tylko najpierw zapytać po cichutku czy nie chcesz się wymienić.. hm.. spaliłem temat

Przyroda beatlesowska zna kilka tego typu wydań, np Pathe Marconi z okresu kryzysu naftowego, tłoczenie PM i oryginalny print okładki GB. Jedno z nich też bardzo rzadkie jest w zbiorach Bartka_S (chyba blue lub Red - nie pamiętam w tej chwili).
Zatem gratuluję Rob nabytku.
Gdybyś się kiedyś w chwili słabości lub potrzeby chciał pozbyć, to pamiętaj proszę - jestem pierwszy w kolejce. Reszta kolejki.. wolna

BTW, wiem o dwóch bardzo ciekawych wydaniach WA, nowych na forum, ale właściciel cosik się ociąga z przyznaniem się do posiadania, hmmm..

[Bart_S]

a bo ja skromny jestem... jak nie miałem, to nie miałem żadnego z epoki (tylko 50th Anni), a jak mam - to od razu dwa w wolnej chwili obfocę i coś wrzucę

[Robert_p]

No toś mi Darkman zrobił dzień Dziękuję za wyczerpujące informacje zwłaszcza KK . Nie miałem świadomości, że taką perełkę kupuję. Jednak atrybuty które dostrzegłem mówiły mi, że to może być fajne wydanie.
Co do chwili słabości to pisząc " W każdym razie na mojej półce wygląda fajnie" tylko przez skromność nie napisałem, że wygląda super. Więc wiesz rozumiesz
ps.
Idąc za ciosem: ktoś może ma na zbyciu błyszczące zdjęcia ?

ps. 2
ciekawa historia związana z albumem:
https://www-artsandcollections-com.tran ... _tr_pto=rq

[pavlos]

W ogóle nie jestem "bitelmaniakiem", ale uwagę moją przykuła okładka - od strony jej konstrukcji. Bo płyty wkłada się do niej od góry, a nie od boku. Przynajmniej tak na zdjęciach to wygląda. Pierwszy raz widzę taką konstrukcję.

Niby OK, bo płyty "nie wytoczą się same", ale czy nie powoduje innych problemów użytkowych? Potencjalnie widzę trzy: (i) okładka powinna być jakoś zszyta przez środek, żeby płyty na zgięcie nie wchodziły, żeby też nie zachodziły na siebie, (ii) wystające z góry ewentualne wewnętrzne woreczki foliowe mogą zaczepiać o górną półkę oraz (iii) samego gatefolda nie ubierzesz w folię typu rękaw, co najwyżej w zwykłą folię na pojedynczą okładkę i to też "wejściem do góry", a żeby sobie pooglądać to trzeba z folii wyciągać.

No ale cóż, KK musi mieć "w poprzek", inaczej nie byłoby K.

[Bacek]

Może nie do końca ten wątek ale w przykładzie były stare wydania Beatlesów więc może Panowie kolekcjonerzy mają jakieś spostrzeżenia.
Generalnie wątek był taki że muzyka z lat 60 i początku 70 (stare/pierwsze wydania) tanieje. Wiec jeżeli ktoś uważa że ulokował gotówkę w kolekcji to za jakiś czas może się zdziwić. Jako jeden z powodów podane było że nowi/średnio nowi adepci winylu wolą raczej kolekcjonować muzykę swojej młodości a nie jakieś starocie do których nie mają stosunku emocjonalnego. Jako przykłady były podane rzadkie albumy beatlesów które w ciągu ostatnich 10 lat straciły połowę wartości.
Widać faktycznie coś takiego?

[darkman]

na mojej półce wygląda fajnie" tylko przez skromność nie napisałem, że wygląda super.

Czemu mnie to nie dziwi? Pacz'wyżej.

ciekawa historia związana z albumem:
https://www-artsandcollections-com.tran ... _tr_pto=rq

Fajny art. No cóż pierwsze wydania to dziś jak przedwojenny Celebes w filatelistyce.
Ach Ci Amerykanie! Normalnie wszyscy są Chrystusami, a niewierzący również tylko błądzą.
Amerykanie miast podniecać się swoimi Beach Boysami czepili się Beatlesów jak swoich.
The Beatles' Story On Capitol Records Bruce Spizera, nie dość wyczerpanego nakładu chodzi już na aukcjach powyżej £500. Albumy wydane an Capitol Rec., są gloryfikowane i uważane za białe kruki. Tymczasem to dopiero czwarta jakość wśród the beściaków pod względem jakości:
1. Brytyjskie,
1a. francuskie na PM,
2. Niemieckie - pierwsze 3 wydania,
3. Japońskie - 2 wydania plus Flag series (czyli 3),
4. Amerykańskie na Capitol,

Aaa i niech Was ta 4'ka nie zmyli = mieć trzeba bo tak, choć grają zdecydowanie na pozycji 4tej.

Najbardziej smakowita historia okładki White Album to ta o ręcznym numerowaniu stemplem przez panie z działu konfekcjonowania. Przerabianiu kontenerków prasowych ilościowo na album podwójny i furgonetek je rozwożących, ale to historia pierwszego wydania brytyjskiego!
Coś tam jeszcze było z reliefem tym wypukłym, bodaj drukarnia tego nie potrafiła zrobić i tu weszła ręka introligatora. Ręczna robota Panie.(drukarnia była dwukrotnie zmieniana co uwidoczniono w serialach prefixu numeracji).
Dla porządku dodam, że The Beatles to grupa brytyjska. Reszta jest milczeniem.

Dobra Robert, żeby Ci się w głowie nie przewróciło , to powiem tak: Jest jeszcze taka wersja Mono do kompletu. Twoja to Stereo.

[Wojtek]

Może nie do końca ten wątek ale w przykładzie były stare wydania Beatlesów więc może Panowie kolekcjonerzy mają jakieś spostrzeżenia.

Zgaduję że kolega odnosi się do tej opinii - https://www.youtube.com/watch?v=H-GquTAXNr0

Rzeczywiście nie jest to raczej dyskusja na ten wątek Bacek, bo teza jest raczej ogólna, choć twórca kanału specjalizuje się w Beatlach akurat.

[darkman]

Tak, świetny kanał i gość się zna. Jednak on skupuje i prowadzi beatlesowski dom aukcyjny. Tam dopiero są ceny! To co ma mówić? Mówi wprost: Nie opłaca się Wam trzymać tych płyt, a ja je chętnie kupię i pozbawię Was kłopotu.

Nowi adepci dajmy na to numizmatyki też Backu nie kupują starych monet, a chętnie repliki np Polski m-wojennej czy Litzmanstadt itd.. ale to jednak nie to i nie ten segment. Płyty tanie to już były w latach 90tych i wtedy za stówkę bez problem miałeś 4 świetne albumy. Te na pewno nie potanieją. Osobiście to jestem melomanem więc mnie to lotto czy potanieją czy podrożeją.. jaszcze bardziej?! O shitt!

[Bart_S]

Najbardziej smakowita historia okładki White Album to ta o ręcznym numerowaniu stemplem przez panie z działu konfekcjonowania. Przerabianiu kontenerków prasowych ilościowo na album podwójny i furgonetek je rozwożących, ale to historia pierwszego wydania brytyjskiego!

takie coś?

Coś tam jeszcze było z reliefem tym wypukłym, bodaj drukarnia tego nie potrafiła zrobić i tu weszła ręka introligatora. Ręczna robota Panie.

i takie?

no to mam