Jazz Salon Niezależnych (Odrzuconych)

[martin.h]

Podobno Eric Dolphy jest spoko
Długo dojrzewalem, planowałem kupić Live at The Five Spot Vol.1 od Analogue Production, ale trafiły się Vol.1 oraz Vol.2 z epoki
I tak w cenie AP mam Vol.1 japończyka z 1973 i Vol.2 amerykańskie z 1972. Stan igła NM, jedynie Vol. 2 okładka takie VG. Ale zadowolony jestem z zakupu
Dźwiękowo chyba Vol.2 lepiej mi pasi, Eric na flecie, choć obie są super

[Cracker]

Joe Pass - Virtuoso

[darkman]

Podobno Eric Dolphy jest spoko

Oj bardzo!

ale trafiły się Vol.1 oraz Vol.2 z epoki

So.. nic dodać, nic ująć ..

Ale zadowolony jestem z zakupu

No ba.!!

Ja wiele lat temu zrobiłem w czasach CD tak, że nabyłem wszystkie dostępne wówczas kompakty i zacząłem wybierać co na LP warto, ale potem stwierdziłem, że biorę jak leci, bo wszystko warto.
Niesamowity artysta.

Osobiście najbardziej rozpoznawalny dla mnie jest na klarnecie basowym, hm kiedyś.. też dawno, nie wiedziałem jak taki instrument wygląda.. nie było jeszcze internetu i się nie dało wygóglać, ale miałem koleżankę skrzypaczkę, która się uczyła w szkole 1go wtedy stopnia na razie, a dziś gra w Filharmonii bałtyckiej i niemiłosiernie wtedy rzępoliła. Ładna za to dość była, to jej mówię Jadzia lubisz napoleonki co nie (?), bo sprawę mam. Się okazało, że lubi, a jej kumpela ze szkoły 'chodzi' na klarnet basowy jako drugi instrument. No i poszło jakoś, napoleonki musiałem kupić dwie bo Weronka też się okazało lubi i może przynieść instrument nawet jakby co? Tak to się inwestowało w wiedzę muzyczną. Kosztownie, bo jeszcze dwie oranżady musiałem postawić. Te baby..
Wera po konserwatorium zaraz wyjechała na kontrakt do Helsinek i nomem omen przez wiele lat utrzymywaliśmy korespondencję, aż tu pewnego pięknego dnia listonosz przynosi mi pakiecik z zagranicznym znaczkiem. Otwieram. Taśma. Naklejka na pudełku: Coltrane and Dolphy in Helsinki 1964. Well.. i karteczka tylko z jednym zdaniem "tutaj napoleonki są beznadziejne i dziwnie się nazywają, całuję W."

[Mawis]

całuję W."

Znaczy zabujała sie w Tobie, złamales jej serce i dziewczyna z żalu wyjechala do zimnej Finlandii

[martin.h]

Piękna historia darkman

Mój najlepszy strzał na Black Friday dzisiaj dotarł i słucham, aczkolwiek z pełną recenzją wstrzymał się jak będę słuchał wieczorem, po ciemku zawsze lepiej wszystko słychać
Ale pierwsze wrażenia są takie jak piszą na discogs, nie jest to najlepsze wydanie, za 180 zł bym marudził na 51 nie będę Plus taki, że płyty są tylko lekko wypaczone, są oczywiście w tandetnych papierowych koszulkach, pierwsza jest zauważalnie cięższa niż druga.
Dźwiękowo nie jest najlepiej, ale za tą cenę nie narzekam, cieszę się muzyką

[Mawis]

Ale pomarańcz robi robote !

[darkman]

Znaczy zabujała się w Tobie,

No raczej. Jakoś jej się nie dziwię , choć trochę inaczej, a za to z wzajemnością. Fantastyczna kumpela.

i dziewczyna z żalu wyjechała do zimnej Finlandii

Raczej z miłości, bo wyjechała z partnerką, przemiłą Zoe. Są już razem ponad 35 lat. Też się lubimy. Zo'cha jest altowiolistką, mówi po polsku i grywa też po robocie w jazzowym combo na basie.
Takie to tango z różą w zębach Panie. Świat nie jest zero jedynkowy.

[darkman]

W oczekiwaniu na Village Gate,
John Coltrane The Others Village Vanguard Tapes z Eric Dolphy'm w składzie, rzecz jasna.
Wewnątrz gatefoldu dedykacja i autograf Reggie Workmana z 1980 (nie dla mnie), ale fajny egz kolekcjonersko, album jest z wydania 1977 USA. Bardzo dobry repertuar i świetny personel na 2LP, a brzmieniowo też nie rzuca na kolana.. może i dobrze, bo to potem ciężko wstać czasem.
Gra fajnie jednak ma nierówne momenty i słyszy się, że recorder był dość amatorski lub źle ustawiony. Natomiast jest to perełka w kolekcji ze względu na dość dawne już nagranie i niewielką ilość na rynku w tym wydaniu.

[Jarek Cantona]

Znaczy zabujała się w Tobie,

No raczej. Jakoś jej się nie dziwię , choć trochę inaczej, a za to z wzajemnością. Fantastyczna kumpela.

i dziewczyna z żalu wyjechała do zimnej Finlandii

Raczej z miłości, bo wyjechała z partnerką, przemiłą Zoe. Są już razem ponad 35 lat. Też się lubimy. Zo'cha jest altowiolistką, mówi po polsku i grywa też po robocie w jazzowym combo na basie.
Takie to tango z różą w zębach Panie. Świat nie jest zero jedynkowy.

Ostatnio rzadko tu zaglądałem i teraz widzę jaki to był wielki błąd. Właśnie przeczytałem opowieść pana Darkmana - o napoleonkach, klarnecie basowym i pięknej lesbijskiej miłości i urzekła mnie ta historia równie fajnie się to czytało jak rozkminy o dolphym.
Ja mam go tylko na albumie na kasecie pt Conversations i na point od depature Hilla, a i tak mam wrażenie że każda jego fraza nagrana jest wyraźnie głośniej, jakby celowo na produkcji robili go głośniej od reszty składu ale chyba właśnie taki jego urok

[darkman]

John Coltrane The Others Village Vanguard Tapes

A jeszcze dodam, że moja wersja na zielonym label ABC Impulse US AS-3325 ze stronami na spindle zmieniacza A/D i B/C, warto odnotować bo często się zdarza, że ludzie nie za bardzo wiedzą co to/? i bywa, myśla, że to jakiś błąd tudzież missprint. nie to normalna wersja z tamtych lat na gramofony z długim batem zmieniacza auto, np Dual (Kamil nasz trochę takich wersji miewa czasem). Ogólnie to ja dość lubię te 'miss sidery' i mam rochę Davisów z epoki w takiej wersji np Live Evil i 'Byczą Bref'
Słucham drugi raz z rana. Znaczy dobra w mojej klasyfikacji tzw *** - trzy rybki", poważna sprawa u mnie. Płyty czyrybkowe mam na osobnym regale

a i tak mam wrażenie że każda jego fraza nagrana jest wyraźnie głośniej,

To może być pochodna takiego ustawienia mikrofonu, tylko. Specyfika dolnego mikrofonu pod klarnet, który ma nisko osadzony kielich i często bass klarneciści pakują go wprost w mikrofon by uzyskać priorytet brzmienia.

jakby celowo na produkcji robili go głośniej od reszty składu

A to braku korekcji masteringu ostatecznego być może. Fajne moim zdaniem, bo oryginał nagrania jak było na taśmie tak dali.

No i powiem Wam, że nie zbieram autografów, choć trochę się nazbierało jakoś prawem serii czy przypadku, ale ten Reggiego Workmana robi jednak wrażenie, no bo jakby nie było cholera duch Trane'a unosi się nad wielkim coltrejnowskim kwartetem i tu jest jakiś taki namacalny jakby goście stali obok, bo wyszli na fajek akurat w przerwie gigu co by lachony miały czas podać kotlety do stolików.

[Szelak]

Też bardzo podoba mi się gra Erica Dolphy. Szczególnie gra na flecie, choć jest znakomity na każdym instrumencie,na którym grał.
Lubię skromnych artystów, grających „co im dusza zagra”. To był biedny niedoceniony w swoim czasie wirtuoz, mający problem co do garnka włożyć. Słuchanie takich diamentów jak Dolphy daje mi o wiele więcej satysfakcji niż słuchanie jazzowych celebrytów.

[darkman]

Miles Davis, After In Vitro, na Columbia US, 1st. 2LP
Okres elektryczny wuja Davisa w klasycznym jeszcze składzie, druga płyta po BB.

[Bart_S]

tak chwalisz Darek, że musiałem:

[darkman]

Ja? Skądże. Martin! Tak! On ma pomarańczową! I.. rozwalił system

[darkman]

Miles Davis, In Europe /z Colemanem/ PC 8983 na Columbia US, Stereo 360 sound";
Mono jest na CL 2183, ale nie mam jak na razie.
Repertuar klasyczny, a trąba wyjątkowo nosowa w Antibes 1963 zdaje się była i słucha się doskonale. Ładny set Tony Williamsa w klasycznym stylu tuzów instrumentu jak Max czy Art. ( o ile pamiętam to debiutancka trasa Williamsa z Davisem, ale z pamięci piszę wiec warto sprawdzić jakby co?)
Poza tym klasyczna okładka, bo jest też wydanie późniejsze na
I Jazz
- całkiem spoko, miałem kiedyś - to dobra seria jest i nie droga, można brać jak się trafi.