aha.. e no Bart, ECM to zawsze ECM jest. Nigdy nie zawiedzie
Dzięki Bartku, no jednak dałem ją w poście #57, ale fajnie, mamy to się okazujemy
Napisałem niewiele, ale:
Jack DeJohnete's Special Edition,
Inflation Blues, ECM 1244, nagranie Power Station NY 1982, wydanie Gremany 1983.
Personel: leader, John Purcell*, Rufus Reid. Chico Freeman, Bakida Carrol.
*najbardziej znany z WSQ.
---------
Generalnie intersująca pozycja i dobrze mieć. Purcell w istocie przenosi tu swój styl gry z World Saxophone Quartet. Musiałbym sprawdzić czy chodzi o ten skład z Davidem Murrayem i Oliverem Lake czy po zmianach (przed możę, bo nie pamiętam). Zasadniczo polecam WSQ do posłuchania. BTW lubią się przypodobać czasem połowicom naszym płci pięknej, to może warto potestować. Potem już prosta droga do LA Guitar Quartet i tu bęc, ona słucha i widzisz ten podziw w oczach
![Mruga ;)](./images/smilies/icon_e_wink.gif)
"mój facet i co za gust!"
Swoją drogą kompozycje Special Edition w rzeczy samej określiłbym jak special właśnie.
Świetna okładka, wpisuje się w typowy nurt ECM'owskie grafiki.
Warto też się zapoznać ich płytą bez tytułu, ale z Davidem Murrayem właśnie, diabelnie płodnym saxofonistą i saidemanem. Osobiście bardzo cenię i lubię jego taką trochę postloftową grę, choć trudno określić precyzyjnie, bo gość grywał w wielu projektach.
Swego czasu byłem na nim w krakowskiej Mandze na projekcie wraz z braćmi Oleś i był to kawał gigu jazzowego (ukazała się płyta z tej sesji w wydawnictwie NotTwo zdaje się, też krakowskim bodaj).