A tak serio - dla mnie wszystkie wydania niebrytyjskie, nieniemieckie, nieholenderskie, nieamerykańskie, niekanadyjskie, niejapońskie i niedemoludowe już są w jakiś sposób ciekawe, egzotyczne i warte pokazania. Staram się zdobyć choć po jednym egzemplarzu z każdego interesującego mnie kraju, choćby po to, by się przed sobą samym chełpić - O, mam coś z Oceanii.
Rzecz jasna do słuchania mam głównie wydania brytyjskie, amerykańskie i japońskie, te ,,dziwne" to głównie mniej lubiane przeze mnie (jeśli chodzi o muzykę) płyty, służące do oglądania. Poniżej najbardziej ,,egzotyczne" pozycje z mojej półki, na razie dużo tego nie ma, ale mam na oku trochę Skandynawów i Latynosów.
Albumem, który przebył najdłuższą drogę od tłoczni na talerz mojego gramofonu jest bez wątpienia nowozelandzkie wydanie Obscured by Clouds Floydów. Wygląda toto tak:
Zupełnie niedawno sprawiłem sobie portugalskie wydanie Tales of Mystery and Imagination APP, które wygląda tak:
Fajnie czyta się napisy po portugalsku, wcale tak bardzo nie przypomina to hiszpańskiego. Aha, bookletu brak, to zwykły gate-fold, niestety. Ale nie narzekam, kupiłem to za 10 złotych. Zachęcam do pokazania posiadanych ,,rodzynków''
Mile widziane opisy i zdjęcia. 
No i ceny nie naleza do najnizszych. Raczej do srednio wysokich. Za plyte w kondycji G+/VG/VG+ trzeba wydac od 30-40£ i wiecej. 
