Jazz Salon Niezależnych (Odrzuconych)

[Felix1988]

Jimmy Smith - Jimmy Smith's Greatest Hits!

[kinky]

Thelonious Monk – Greatest Hits
https://www.discogs.com/release/8285356 ... atest-Hits

[Felix1988]

Mahalia Jackson - Newport 1958

[martin.h]

Weather Report - Live in Berlin 1971

Dotarło troszkę przed premierą, wydanie jak to GAD Records, dźwiękowo petarda

[martin.h]

Jeszcze jedna płyta, wrzucam tutaj bo bardziej pasuje do nowych brzmień. A taki jest debiut Michała Barańskiego "Masovian Mantra", i to debiut w kultowej Polish Jazz
Gdy pierwszy raz posłuchałem tego albumu w całości wiedziałem, że muszę go mieć W rocku blisko mi do psychodelii, a jak wiadomo psychodelia to Indie, a tutaj mamy jeszcze współczesny jazz i muzykę ludową. Warto posłuchać, a jeszcze bardziej mieć

[pablos]

Weather Report - Live in Berlin 1971

Dotarło troszkę przed premierą, wydanie jak to GAD Records, dźwiękowo petarda

Gratki.
Troszkę się zdziwiłem dzisiaj odbierając paczuszkę i sprawdziłem jeszcze na stronie. Premiera 27.10...
Tak jak napisałeś - dźwiękowo mistrzostwo. Płyta która musi być kilkukrotnie przesłuchana.

[Szelak]

Też mi przyszedł ten Weather Report już wczoraj, ale na razie musi ustąpić Theloniousowi.
Monk bardziej pasuje do tego działu niż do Jazz Cafe.
Z Sam Records.

[darkman]

A taki jest debiut Michała Barańskiego "Masovian Mantra", i to debiut w kultowej Polish Jazz

Eh znowu trzeba coś nabyć. Jak żyć?
Martin to fioletowe jest czy blikuje tylko przez pokrywę?
Tak, też zwróciłem uwagę na ten album swego czasu, a owszem kupuję tych nowych artystów w serii PJ.. w końcu zacząłem gdzieś na początku lat 70tych, jak ten czas za.. leci! Zwłaszcza też, że to bardzo porządnie teraz wydają, wreszcie.

[martin.h]

Martin to fioletowe jest czy blikuje tylko przez pokrywę?

Tak, winyl jest fioletowy.

[darkman]

Martin to fioletowe jest czy blikuje tylko przez pokrywę?

Tak, winyl jest fioletowy.

TNX, OK paskudny ale słucham właśnie i biere ze względu na gitarzystę, ładne passage punktuje. Brałeś taniej niż 115 (voice shop)?
Jeszcze miałem nadzieję, że mi się nie spodoba, ale owszem

A poleciłbym też Kasię Pietrzko, klasyczne trio fortepianowe. Tyż vajolet mać, ale słuchałem kiedyś w radio koncertu w studio Osieckiej i extra kompozycje wraz z klimatem i zapowiedziami Kasi, tj numer 89 PJ. To jest najnowszy PJ z tego roku (2023).

[martin.h]

TNX, OK paskudny ale słucham właśnie i biere ze względu na gitarzystę, ładne passage punktuje. Brałeś taniej niż 115 (voice shop)?
Jeszcze miałem nadzieję, że mi się nie spodoba, ale owszem

Brałem z Empiku, 112 zł + rabat 10 zł przez apkę i wyszło 102 zł

[martin.h]

Wooden Music II już odsluchany, tym razem skusiłem się na kolorowy egzemplarz. W odróżnieniu od pierwszej części materiał wydaje się bardziej przystępny
No i Tomasza Stańko warto mieć na półce, a tym bardziej takie wydanie, które całościowo brzmi świetnie, widać że do masteringu się przyłożono, jak zawsze w Astigmatic Records

[Felix1988]

Bix Beiderbecke - The Young Man With The Horn. Nawet żona orzekła, że fajne - może dlatego, że wczoraj była na wystawie lwowskiego malarstwa z okresu międzywojnia na Zamku Królewskim

[Renia239]

Nabyłem na Audio Show wydanie 1977 r. w bardzo dobrym stanie za małe pieniądze i skonfrontowałem z wydaniem SACD, no cóż SACD wyciąga ale wszystko co złe jest w tym nagraniu, zawsze sądziłem , że to nagranie jet mocno skopane, bardzo się zdziwiłem jak na analogu idzie to całkiem przyjemnie i nie czuć tej tragedii w nagraniu.

[darkman]

Tak, to znany kłopot tego materiału dźwiękowego. Czym późniejsza wersja tym bardziej zdehumanizowana. Materiał źródłowy to taśma nagrana direct z mikrofonów na sali bankietowej hotelu Plaza ze średnią akustyką.
nie dość, że mikrofony były źle ustawione, to jeszcze fortepian na którym przyszło grać Bilowi Evansowi był seryjnym instrumentem obsługującym bankietówkę i nie wiadomo kiedy strojonym. Perkusja też nie była realizowana wystarczającą ilością mikrofonów jak robi się to współcześnie, a może i w ogóle.
Taśma zawiera kilka fragmentów złych technicznie, które realizatorzy dźwięku przy wydaniach płytowych starali się jakoś podrasować. Zwykle wychodziło to średnio na jeża i chyba najlepsze są realizacje z najmniejszą ingerencją tychże.
Za najlepsze nagranie albumowe tej płyty uchodzi wydanie japońskie z 1997. Pierwsze w ogóle, bowiem ten materiał przeleżał się na półkach kopę lat i nie był wcześniej wydany.
Swoją drogą nie należy się kierować sygnowaniem tytułu Vol.1. To jakby numer sesji bardziej i w istocie ukazała się druga płyta Vol.2, ale to nagrania Duke Ellingtona, który grał drugi set tego wieczoru po combo Milesa Davisa. Zatem nie ma JTT Plaza Miles Davis Vol.2. Nie szukamy
Natomiast sam materiał jest niesamowity i diablo kolekcjonerski, bowiem nagrań w tym składzie sextetu Davisa nie ma zbyt wiele.