JAZZ CAFE - czego słuchamy

[piotrjazz]

Abbey Lincoln Abbey Is Blue
https://www.discogs.com/release/1837344 ... ey-Is-Blue

Abbey z Craft , bardzo fajna realizacja
To chyba najbardziej znany jest album , taki co poznać warto.
Craft chyba dwuplytowy box Colemana wypuścił i zdaję się cena trochę spadła

[martin.h]

Stanley Turrentine - Rough 'N Tumble
https://www.discogs.com/release/2200033 ... h-N-Tumble

Długo podchodziłem do tej płyty, zwlekałem może przez okładkę, która nie jest najpiękniejsza. Ze względu na rosnące ceny Tone Poet postanowiłem w końcu kupić i Panie... jak to dobrze gra Za 130 zł nawet okładka już mi nie przeszkadza

[Szelak]

Charlie Parker Now’s The Time
https://www.discogs.com/release/1270363 ... s-The-Time
Dużo reprezentatywnych utworów Parkera. Świetnie dobrane, energetyczne i nastrojowe utwory.
Polecam każdemu, kto jeszcze nie konsumował Parkera, na początek. Fantastycznie dobrany repertuar.
Z jaką łatwością i miłością gra Parker, co za symbioza człowieka z saksofonem
Dobrze opisane wydawnictwo.
Nagrane dość czysto, ale nie wyczuwam tej głębi i przestrzenności dźwięku, w porównaniu z wydawnictwami Tone Poet, czy też AP, mimo, że tamte też są mono. Być może wynika to z faktu, że pierwowzory tych nagrań były nagrane na wosku, a nie na taśmie magnetycznej. Jest to przecież pewnego rodzaju prehistoria nagrań.
Ale ogólnie to
Bardzo zadowolony

Chicago z forum audiostereo napisał:

Niestety, płyty Birda, to w większości dżwiękowy hardcore - nagrania z 'kaseciaka Mingusa lub tym podobne klimaty. Zaledwie kilka płyt brzmi poprawnie, jednak w tym przypadku, audiofilskość nie ma chyba racji bytu... po prostu nie jest brana pod uwagę...

https://www.audiostereo.pl/topic/109885-charlie-parker/

[Szelak]

W przeciwieństwie do wyżej wymienionej pozycji, to to wydanie jest bardzo słabo zrealizowane, choć naprawdę nieźle broni się muzycznie. Saksofon Birda jest dość ok, ale tło to już jakby restauracja słyszalna przez strażników banku Kramera w „Vabanku”
Z drugiej strony, to trudno oczekiwać cudów, jak to są nagrania na żywo, sprzed ponad 70 lat, i to w dodatku nagrywane na wosku.
Także realizacja Polskich Nagrań z 1978 roku pozostawia wiele do życzenia.
Dla amatorów przez wielkie „A”.
Ja kupiłem i niech już u mnie zostanie.
Smaży, ale nie natywnie, tylko z powodu tego, że to stara płyta Polskich Nagrań, choć miała być w stanie EX. Tak też organoleptycznie wygląda. Chyba zafunduję jej profesjonalne mycie gdzieś na mieście, choć nie wiem czy to w czymś pomoże

Generalnie bardzo POLECAM Parkera, choć zdaję sobie sprawę, że temat nie jest łatwy, ale kto już go pokocha, to jest to miłość na całe życie. Jest mistrzem absolutnym. Gigant.
https://www.discogs.com/release/2294651 ... rformances

[czaszka]

W ogóle sobie ie wyobrażam półki jazzowej u kogoś o jazzowej proweniencji gdzie nie byłoby choć jednej płyty Birda. To absolutna konieczność.

Znalazłem na półce Birda, honor uratowany
Wydał to Czechosłowacki Supraphon na licencji Deutsche Gramnophon. A gra całkiem przyjemnie jak na nagrania z lat 1949 - 1954.
https://www.discogs.com/release/288794 ... -K-C-Blues

[Szelak]

Ciekawe jest to, że Bird zostawił po sobie niezliczoną ilość nagrań. Jakby popatrzeć to trudno to zliczyć, w zasadzie to zastanawiam się czy ktoś to policzył?
Mieli kiedyś fazę na nagrywanie

[piotrjazz]

Jak lubicie Parkera to będzie fajne wydawnictwo z Craft
https://craftrecordings.com/collections ... ction-5-10

No ale tu będzie nie sam , będą też inni

[piotrjazz]

A u mnie tradycyjnie do kawy nudziarze

Duke Ellington And His Orchestra Masterpieces By Ellington
https://www.discogs.com/release/6409959 ... -Ellington

[martin.h]

Tym razem polska klasyka

Zbigniew Namysłowski - Winobranie
https://www.discogs.com/release/1398404 ... Winobranie

[piotrjazz]

The Tony Bennett Bill Evans Album

https://www.discogs.com/release/1816361 ... vans-Album

Dla wielu fanów Bennetta to jego najlepszy Album i on sam , w jednym z wywiadów, to samo przyznał.
Była między nimi chemia od samego początku I efekt był fenomenalny.
Ta plyta jak to używana , nie jest w idealnym stanie, więc wciąż szukam tej ostatecznej. Kto wie może kiedyś się Mofi trafi

[darkman]

i on sam , w jednym z wywiadów, to samo przyznał.

Bo się bał dostać po ryju od faceta Lady Gagi, że niby się przystawia do cudzego ciała.
Najlepszy to ten z nią.
Rzecz jasna zgodzę się z Tobą, jako również fan Billa, ale jesteśmy nieobiektywni w swojej tendencyjności.

p.s. O MoFi to już się gość ów 45RPM wypowiedział, też tendencyjnie bo handluje innym brandem, ale z nim się akurat zgadzam.

[piotrjazz]

i on sam , w jednym z wywiadów, to samo przyznał.

Najlepszy to ten z nią.

A tu pozwolę sobie mieć odmienne zdanie
Tu uważam, że lepsze jest to

Tony Bennett & Diana Krall
with Bill Charlap Trio
Love Is Here To Stay
https://www.discogs.com/release/1252815 ... re-To-Stay

Bo uważam, że przy starym już styranym głosie Tonego , Trio a nie orkiestra to lepszy wybór
A może bardziej pasuje mi delikatny śpiew Diany.
No i do tego wspaniałe Trio Charlapa
A może tak bardzo byłem przywiązany do formy z albumu z Evansem
Duet z Gagą świetny , kiedyś pewnie zagości na półce
i u mnie

[piotrjazz]

A jeżeli ktoś szuka czegoś orkiestrowego Bennetta to tylo ten album. Był w pełni sił wokalnych
I poza tym to naprawdę świetny koncert i jeszcze w wydaniu Analogue Productions
To jedna ich lepszych produkcji. Nic dziwnego, że robią obecnie dodruk, więc jest okazja uzupełnić kolekcję

Tony Bennett At Carnegie Hall
https://www.discogs.com/release/6023416 ... une-9-1962

[darkman]

No właśnie, te duety z kobiecym głosem robią jakość samej aranżacji.

w zasadzie to zastanawiam się czy ktoś to policzył?

Z zestawami nagrań czy to dysko czy sesjograficznymi zawsze jest ten kłopot, a może i zaleta, że nie są skończone tylko otwarte na poszukiwania kolejnych pokoleń sessjonografów. Dotyczy to wszystkich wielkich jak Dizz, Bird, Miles, Trane, Taylor, Ra, Elington itd.. wymieniam przykładowo tych, którzy mają b.poważne opracowania dyskograficzne.

Oczywiście jest taki ktoś, a nawet kilku ktosiów.
Daleko nie trzeba szukać, bo na naszym podwórku był Henryk Choliński (1932-2002). Autor cyklu audycji / publikacji radiowch pt "Wszystkie nagrania Charlie Parkera".
audycja była cykliczną przez kilka lat na antenie PR3 (za komuny jeszcze, 1 połowa lat 70tych).
Kiedy tego słuchałem, pamiętam zadawałem sobie pytanie: ile tego jest? (tych nagrań). Audycje miały charakter typowo biodyskograficzny. Okolicznośći, miejsce sesji, utwory, skład combo i muzyka oczywiście.
Samych audycji tego cyklu autorstwa Henryka Cholińskiego ukazało się w eterze 81.

Za cykl ten pan Henryk Choliński otrzymał w 1978r., nagrodę PSJ za najlepszą publikację o tematyce jazzowej w kategorii programów radiowych i telewizyjnych. Od września 1980r. do końca lutego 1995r. prowadził zaś serię programów
Duke Ellington i jego muzyka, nadawaną przez program3 Polskiego Radia. Opublikowano na antenie 354 odcinki.
Również miałem niebagatelną okazję by ich słuchać w tamtym czasie, a nawet nagrywać na szpulaka.

(to tyle w telegraficznym skrócie).
Przymierzam się by kontynuować swój anonsowany parę stron wcześniej wątek o nagraniach Charlie Parkera i zbieraniu materiałów z jego muzyką jako, że parę osób widzę może być zainteresowanych, a i ja się pewnie czegoś dowiem nowego.

Znalazłem na półce Birda, honor uratowany
Wydał to Czechosłowacki Supraphon na licencji Deutsche Gramnophon.

To jest w ogóle pierwsza płyta Birda z jaką miałem do czynienia. Niestety nie było moja, a działo się to w czasach kiedy ludzie pożyczali sobie jeszcze płyty.
Kolega pożyczył kilka płyt swojego brata.. no tak po cichutku trochę. W tym klika z Klubu Płytowego. Wówczas tej płyty nie udało mi się zdobyc, bo już była niedostępna. Długo na nią chorowałem, pamiętam do dziś. Niespotykana wtedy lakierowana okładka i świetna grafika.
Jakości nagrań już nie pamiętam, wtedy liczyła się muzyka! Tylko muzyka. Na moim ówczesnym, zwykłym Telefunkenie brzmiało to zapewne doskonale!

[Szelak]

Świetny wpis, powyżej, Darkman.
Ja nawet wczoraj wyjąłem z paczkomatu „Birda” Eastwooda. Trzydzieści lat temu mnie okropnie znudził, ale myślę, że teraz jako dojrzałemu mężczyźnie w wieku średnim, dostarczy innych emocji, tych najlepszych.
Co do płyt, to wybór nie jest prosty, ale mam już swoje typy. Najlepiej szukać dyskusji na innych forach poświęconych ChP, gdzie już można dostać jakieś wskazówki. Kupować z zimną głową i nie od razu. Na razie kupiłem to co powyżej: ChP „Now’s The Time”, z której jestem bardzo zadowolony, tym bardziej, że kupiłem nową za połowę ceny, za rzekomo pogiętą okładkę, gdzie faktycznie to nic nie widzę pogiętego, u tego sprzedawcy. A widzę, że została mu jeszcze jedna płyta w tej cenie. Miał chyba 3, a ja już 1 kupiłem, i została mu 1 sztuka:
https://allegro.pl/oferta/winyl-charlie ... gLFrvD_BwE
Dreyfus był znawcą i miłośnikiem jazzu, znał nawet osobiście Eastwooda. Zatem zakładam, że płytę przygotował z dobrym rozeznaniem. Mi bardzo przypadła do gustu. Płyta nieźle nagrana, choć jeśli ktoś liczy na jakość AP czy TP to srodze się zawiedzie, ale muzyka jest bardzo dobra.

Poza tym mam Parkera z komentarzem Cholińskiego to wydanie Muzy, Bird Soundtrack Estwooda, Parkera with Strings, i dwa jakieś CD z kompilacjami różnych utworów.

PS: Zastanawiam się czy nie lepiej by założyć osobny wątek dotyczący wyłącznie Charliego Parkera? Bo tu w tym, rozbudowanym już wątku, wiele informacji po porostu by się pogubiło