Pierwsze, co poleciało to talerz i łożysko. Oryginalne nie jest złe, ale skoro miałem zbędny talerz, postanowiłem sprawdzić, czy będzie lepiej. Fabryczne od B55 wydaje się małe i zabawkowe w porównaniu do tego z L78, choć i tak przy japońskich tanich paskowcach to kolos
Kolejny element to kółko napędu. W tym gramofonie założyłem audiosilente z silikonowym oringiem. Mam też wersję "ruską", ale ona pracuje w drugim Lenco.
Przyszła pora na ramię. Pierwotnie miało zostać fabryczne, ale jego waga jest zbyt duża na podatne wkładki. Obok stoi L75 który wagowo i długością ma identyczne ramię. Bez sensu mieć 2 takie same obok siebie, jak AS 212 leży w szufladzie.
Wiele można napisać o tym ramieniu, ale nie to, że jest trwałe. Przegub zrobiony z gównolitu wymieniłem już wcześniej, żeby po zamontowaniu wreszcie na Lenco dowiedzieć się, że antyskating nie działa
Magnesy się skończyły... ten wklejony w ramię jeszcze jakoś działał, ale ten w podstawie z windą przyciąganie na poziomie obrazka ze straganu we Władysławowie. Na płycie wyglądało to tak, że na początku ok, 2/3 płyty - jak się bujnęło (raz trzyma, raz wcale), przy labelu wspornik igły wykręcony a w głośnikach zniekształcenia na jednym kanale. Niby mogłem wymienić te magnesy, bawić się w dobieranie itp. ale miałem już serdecznie dość tego ramienia. Postanowiłem pójść na skróty:
Na koniec wykorzystałem resztki z rozbiórki, czyli osłony do ekranowania oraz wymieniłem kondensator przeciwzakłóceniowy na włączniku.
Całość na dzień pisania wygląda tak:
póki co gra i cieszy.
