Koty

[konrads0]

Grzanie brzucha przed kominkiem, to podstawa egzystencji.
Tylko głupiec tego nie robi...

[Viniu]

Prawie jak Rademenes...

[Wojtek]

Piękna choinka A co na to kot? Nie próbuje przewrócić?

[Martynka]

U mnie kot zrzuca najniższe bombki za to pies... rozgryza lampki.

[gravediggie]

Mój kot olewa bombki ale lubi siedzieć pod choinką. A pies...to zobaczymy

[Martynka]

Temat schodzi na psy...

jak widać, dostęp kota do choinki "szeroko" ograniczony

[gravediggie]

Temat schodzi na psy...

To w takim układzie chciałbym przedstawić Dori - suczkę którą adoptowaliśmy z Małżonką ze schroniska. Uczciwie jednak trza przyznać że to nie Dori ma szczęście że do nas trafiła tylko My.

Nasz el kojo diablo czyli Mruczysław Kocurny, pieszczotliwie nazywany Skurwisynkiem, powoli się przyzwyczaja do tego że ma nowego współlokatora.

Lepszej foty póki co nie mam, czarne to, mroczne i się bez przerwy rusza..

[syko]

którą adoptowaliśmy z Małżonką ze schroniska.

Brawo.
I tu chylę nisko czoła koledze,Wielki Szacunek.
Kupowanie zwierząt za grube tysiące uważam za szczyt snobizmu i zepsucia.

[Felix1988]

Kupowanie zwierząt za grube tysiące uważam za szczyt snobizmu i zepsucia.

Święte słowa, Panie Kolego! Też mamy psiaka ze schroniska, a kilka wcześniejszych z ulicy, spod sklepu, etc. Był nawet jeden uratowany przez sąsiada w lesie, przywiązany DRUTEM do drzewa, żeby nie mógł się uwolnić. To był najwdzięczniejszy pies jakiego dotąd mieliśmy, przesympatyczny i po kilku latach cała rodzina bardzo przeżyła jego śmierć.

[Martynka]

Wiesz, ja należę więc do tych zepsutych snobów i mam zupełnie inne zdanie na ten temat i potrafię to uzasadnić. U mnie mały pies z paru względów odpada, ale jeżeli wezmę małego siurka do towarzystwa dużego to pewnie też przygarnę jakąś sierotkę. A wracając do uzasadnienia. Nie żałuję żadnego tysiąca wydanego na psa i to nie ze względów ile przedrostków "von" ma w rodowodzie. Nie ze względu na oceny które dostawał na wystawach, które traktowane są jako dobra zabawa i kolejne miejsce spędzania czasu rodzinnie. Mój pies prowadzi ten sam żywot jak każdy przydomowy burek, pies stróżujący, kręcąc się po placu, grzejąc na słońcu czy leżąc w błocie albo chowając przed ulewą w drewutni .

żeby czuł, że jest kochany wychodzimy z nim na rodzinne spacery, zabieramy na wycieczki w góry czy nad wodę i wpuszczamy do domu żeby jakiś czas spędził z Nami, to członek rodziny. Głównym powodem, który przekonał mnie do wydania tych pieniędzy były doświadczenia z poprzednimi psami. Przed Leonbergerem, miałem owczarka podhalańskiego oraz owczarka niemieckiego. Największym problemem było zdrowie. Nie żałuję żadnej złotówki wydanej na lekarza czy operacje stawów i innych dolegliwości, żałuję cierpienia tych psów niewiadomego pochodzenia i z pseudohodowli. Tutaj jedyna możliwość przeciwdziałania to pies który od praprapradziadka ma zapisaną historię zdrowia.

Dla Ciebie to próżność, dla mnie dbałość o komfort życia psa. Powiesz dlaczego nie weźmiesz dużego psa ze schroniska. Odpowiem, że próbowałem. Zawsze było ale i to nie z mojej strony: ten nie lubi dzieci, ten nie toleruje innych psów, ten...

Psy z prawdziwej hodowli oprócz zdrowia mają też zdrową psychikę, są socjalizowane od małego i wiesz jaki pies będzie gdy dorośnie. Oczywiście każdy ma swój charakterek ale wspólne rasie cechy. Dla mnie to same plusy. Mój pies miał 4 miesiące gdy odebrałem go z hodowli bo to nie była fabryka tylko kochająca zwierzęta rodzina. Pies z kompletem badań genetycznych, USG i RTG aby wykluczyć wszelkie choroby lub przeciwdziałać nim a to uwierz mi to też kosztuje tysiące. To norma w wielu krajach, choć u Nas to jeszcze nowość, praktyką jest byle pies oczy otworzył i jazda z domu.

Powiem więc jeszcze raz, nie żałuję żadnego z tych "grubych tysięcy" i może gdy spojrzysz na to w trochę inny sposób to zrozumiesz.

P.S. Dla mnie snobizmem parę lat temu było słuchanie winyli ale posłuchałem sam i zmieniłem zdanie

[zbyszek1982]

To ja wrzucę moje dwa potworki:

IMG_3547.jpeg

Jamnica Peppa, jeszcze młodziak bo ma raptem siedem miesięcy, i kocurek, którego nazwaliśmy Bonus, bo ktoś go nam podrzucił w nocy koło domu.
Jest jeszcze jedna kocica, ale nie lubi się fotografować.

[syko]

Wybacz Martynka jeżeli uraziłem Twoje uczucia. To co napisałeś ma sens i może zbyt surowo i ogólnikowo oceniam kupujących pupile wrzucając ich do jednego worka pisząc o snobiźmie. Może zabrzmiało to zbyt prowokacyjnie co nie było moim założeniem. Mogłem też coś dodać o różnej świadomości nas - ludzi.
Chcialem po prostu przypomnieć że w schroniskach roi się od zwierząt niekochanych, porzuconych którym też się należy odrobina miłości, a nie wyłącznie pieskie życie.
Kupując członka rodziny z pewnej hodowli po prostu idziemy na wygodę i łatwiznę.
Jeżeli miałbym wydać pieniądze na zwierzaka to wiem że dostało by je schronisko. Zresztą nie raz już wspierałem.
Zwierzęta potrafią okazać wdzięczność w przeciwieństwie do niektórych ludzi.

[MacPhisto]

Moje bestie oba przygarniete z ulicy, rudego Móri przywiazali w lesie do drzewa szczeniaka ok 3mce a łaciatego Zeusa wywalił ktoś na majówkę po zębach wet obliczył, że był prezentem na gwiazdkę a w maju ktoś chciał sobie wyjechać i nie bylo co z psiakiem zrobić...

Ale szefem jest kotka

[Martynka]

Ależ ja się nie gniewam a osobiście wspieram i schroniska i ogród zoologiczny będąc sponsorem zwierzęcia. Jak juz mówiłem, próbowałam zabrać nie jednego psa ale niestety zawsze było jakieś ale a mając trójkę małych dzieci ciężko mieć na ogrodzie psa za którego nie można być pewnym. Szanuje i doceniam tych którzy to robią ale świata nie zbawią póki nie zmieni się mentalność społeczeństwa i rzadacych. Dla Ciebie to pójście na łatwiznę dla mnie świadomy wybór.

[syko]

Kupowanie zwierząt za grube tysiące uważam za szczyt snobizmu i zepsucia.

Kurde, cytując teraz siebie chyba sam mam już rozdwojenie jaźni.

Wiem że każdy przypadek jest inny i pisząc o snobiźmie i zepsuciu miałem na myśli zepsutych snobów co szukają kolejnej chwilowej rozrywki w postaci wyśnionego psa, czy kota w tym nudnym i szarym świecie, a nie o ludziach świadomych: rodzicach dzieci dla których obcowanie z konkretną rasą psa jest rehabilitacją, osób które bez psa przewodnika mają ograniczone poruszanie się itp.