Na imię mam Tymon.
Forum czytam od jakiegoś czasu, a teraz ze względu na nabycie samograja, postanowiłem się w końcu zarejestrować i przywitać.
Niżej krótka historia typu jak-to-się-stało.
Z winylami pierwszą styczność miałem jeszcze za maaaałego dzieciaka jak na Unitrze Daniel mama puszczała audio-bajki, nieszczególnie to pamiętam, ale sam sprzęt jak najbardziej. Jako, że stał w domu długie lata w stanie umożliwiającym używanie jedynie jako wzmaka.
Dzięki niemu poznałem też zasadę działania płyty, bo o ile sam już nie kręcił to świetnie służył jako podstawa do ręcznego maltretowania płyt za pomocą kubeczka po śmietanie ze szpilką w denku (tak, właśnie za pomocą takiego oprzyrządowania pierwszy raz świadomie odtworzyłem - i zabiłem
- czarny krążek) dla 10 czy 12 letniego, w tamtym czasie, mnie. Lata mijały, Daniel został eksmitowany na strych, a pamięć o winylach we mnie i w domu rodzinnym została głęboko uśpiona, przy niemałym udziale muzyki na kasetach, cd, mp3 itp, itd. Jednak, najwyraźniej, nigdy nie umarła całkowicie i odżyła kilka lat temu w momencie odnalezienia resztek maminej kolekcji płyt. Wtedy też poczułem potrzebę posiadania własnej szlifierki i posłuchania muzyki nieskalanej przetwornikami A/D D/A czy innymi cyfrowymi dziwadłami. Zaczęły się więc i poszukiwania, przez pewien czas tylko teoretyczne i mało intensywne, ze względu na warunki bytowo-mieszkaniowe.No i w końcu, warunki się polepszyły a w ręce wpadł pożądany sprzęt:
Dual CS 505-4 w stanie bardzo dobrym, jeśli nie liczyć nieoryginalnej wkładki z igłą o nieznanym przebiegu.
Nie powiem, żebym wybrał go szczególnie świadomie, ze względu na konstrukcję, czy parametry. Ot po prostu, dziełem lekkiego przypadku znalazłem się w miejscu gdzie grajków stało kilka na półkach. A ten akurat, wśród napakowanych przyciskami, suwaczkami, stroboskopami i innymi duperelami pół-czy-automatów technicsa, kenwooda i czegoś jeszcze, urzekł mnie purystyczną prostotą formy. Talerz, ramię, wkładka i regulator obrotów, wszystko co potrzeba aby grało. A... i oczywiście drewno w obudowie
No i nie było odwrotu, biletów płatniczych ilość pewną trzeba było wysupłać, a nowego domownika załadować do auta i obstalować w salonie.
Tak właśnie, kilka dni temu zaczęła się moja świadoma i praktyczna przygoda z czarną płytą i obrotowym talerzem.
