Kolekcje Płyt Forumowiczów

[darkman]

..ziew .. zasadniczo to pokazałeś wszystko co stanowi źródło twoich kompleksów.
To wyjaśnia sprawę.

Twój plebejski ton to zawoalowany mobing po prostu czyli zwykła lamerka internetowa, na miarę własnej (twojej) wyobraźni. Kłopot w tym, że nie jest ona imponująca.
To jakaś absurdalna dziecinada.
(pseudo)Polemika z tobą stanowi odwrotność względności absolutnej (Jefferson i Locke, BTW):
Strażnik na statku marynarki wojennej zauważa światło na jednostce nieopodal. kapitan mówi mu, by nadał do niej wiadomość:
- Macie natychmiast zmienić kurs o 20 stopni.
Po chwili przychodzi odpowiedź:
- To Wy musicie natychmiast zmienić kurs o 20 stopni.
Kapitan jest wściekły. Sam wysyła kolejną wiadomość:
- Jestem kapitanem. Za chwilę się zderzymy. macie natychmiast zmienić kurs o 20 stopni!
I kolejna odpowiedź:
- jestem marynarzem 2giej klasy i zalecam Wam zmianę kursu o 20 stopni.
Kapitan ma pianę na ustach:
- To jest statek wojenny!!
Po chwili przychodzi odpowiedź:
- A to jest latarnia.


Dalszą wymianę uprzejmości z tobą uważam za bezsensowną i nierokującą nadziei na sensowną argumentację czegokolwiek.
Żegnam zatem, bezpowrotnie.

[holy_shit_89]

[vinylfan]

Świeżutki zakup prosto z Japonii. Dotychczas miałem "Podróż do wnętrza ziemi" jedynie na CD.W końcu przyszedł czas na winyl.
A propos wydań na CD. Czy zbieracie wydania płyt CD w wersjach card sleeve (mini vinyl replica)?

[cooledit]

Żeby tak specjalnie polować to nie ale kilka mi się trafiło.

[darkman]

Ja też nie, ale trochę mam ze względu na to, że na przełomie wieków i na początku lat 2tysięcznych była podaż sporej ilości jazzu w takich wydaniach. Miled Davis, Trane, Ornette, Shepp, Ayler. Trochę tego mam, zwłaszcza Davisa. Natomiast z poza jazzowych mam dosłownie kilka Pink Floydów i King Crimson.(prawdopodobnie mam je z OBI, które wrzucałem do szuflady.. ale zapomniałem której .. aż poszukam )
Teraz niedawno był rzut rynkowy Mingusa i Jarreta, Garbarka, Coltrane, Evans-p, Mangione, na japończykach, ale Mingus akurat nie w wydaniach card sleeve tylko plastik z OBI (po 19 zeta w ogóle było sporo tytułów na ścianie wschodniej i chyba nadal można coś znaleźć).

[vinylfan]

Żeby tak specjalnie polować to nie ale kilka mi się trafiło.

Ja z kolei zapaliłem się na te wydania gdzieś tak pod koniec 1998 r. Na początek poszły japońskie edycje płyt Genesis, a później Jethro Tull, Marillion i Van der Graaf Generator. W sumie skompletowałem takich wydań płyt ok. setki. Teraz już ich nie kupuję.Po kilkunastoletniej przerwie powróciłem do pierwszej miłości, czyli do ukochanych płyt winylowych, od których cała moja przygoda z muzyką się zaczęła.

[cooledit]

Mnie się trafiło, parę lat temu przez przypadek, pierwsze osiem płyt Dead Can Dance. Nie brać tego po 40 PLN-ów za sztukę byłoby grzechem niewybaczalnym. Więc łyknąłem i potem już tego nigdy na Alledrogo nie widziałem w całości. Czasem jakaś zabłąkana sztuka ale już nie za takie pieniądze.

[vinylfan]

Jak oceniasz ?

Jeszcze jej nie słuchałem. Jak tylko przesłucham, podzielę się wrażeniami.

Wczoraj przesłuchałem tę reedycję ("Obscured by Clouds" PF). Wizualnie album wydany perfekcyjnie: okładka z zaokrąglonymi rogami, dwa stickery, w tym jeden informujący, że album zawiera muzykę do filmu "La Valee", czarna koperta ochronna. Cóż, jeśli chodzi o brzmienie to w zasadzie nie ma się do czego przyczepić: dźwięk jest szczegółowy, przyjemny w odbiorze, słucha się tego naprawdę fajnie.I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie pewna niedoskonałość (nie wiem czy tak jest na wszystkich kopiach tego wydania czy tylko na moim egzemplarzu), a mianowicie w przerwach pomiędzy utworami pojawiają się cykliczne głuche stuknięcia i słychać jednostajny cichy przydźwięk. Nie jest to jakieś bardzo drażniące ale moim zdaniem nie powinno tego być. Podobny przydźwięk występuje w przerwach pomiędzy utworami na reedycji albumu "Meddle".
To tyle wrażeń na gorąco.

[RCOM2180]

Czy zbieracie wydania płyt CD w wersjach card sleeve (mini vinyl replica)?

Już myślałem, że mi gdzieś zginęła. Nawet jest obi (wydana w UK) oraz grube, plastykowe etui (niestety nietrwałe) jak w LP-ach MoV-u. Pierwsza i ostatnia płyta wydana w ten sposób jaką kupiłem. Było to w latach 1999-2001 i chyba dałem się wówczas nabrać na "dziwność" wydania, bo jedną płytę CD z Oxygene już miałem. Płyty CD pakowane do tekturowych/papierowych kopert to jakieś nieporozumienie. Jak to ma się nie porysować?

[vinylfan]

Płyty CD pakowane do tekturowych/papierowych kopert to jakieś nieporozumienie. Jak to ma się nie porysować?

Fakt. Trzeba bardzo uważać aby ich nie porysować. Ale szczytem braku dbałości o nieporysowanie płyt było wydawnictwo Pink Floyd "Is There Anybody Out There. The Wall Live Pink Floyd 1980-1981" z 2011 r. z płytami niczym nieosloniętymi wsuniętymi w małe kieszonki w okładce książki (co zresztą okazało się sporą wadą tego wydania gdyż przy wyciąganiu i wkładaniu łatwo można je porysować). W tym przypadku od razu przełożyłem płyty do tradycyjnego plastikowego pudełka, co też czynię z niektórymi płytkami z wydań card-sleeve.
Chociaż trzeba przyznać, że w przypadku japońskich card-sleeves płytki są zabezpieczone przeżroczystą folią, analogicznie jak płyty winylowe.

[Dziadek]

Podobny przydźwięk występuje w przerwach pomiędzy utworami na reedycji albumu "Meddle".

Wlasnie przesluchalem moja plyte i nic takiego nie wystepuje

[vinylfan]

Podobny przydźwięk występuje w przerwach pomiędzy utworami na reedycji albumu "Meddle".

Wlasnie przesluchalem moja plyte i nic takiego nie wystepuje

Ale mówimy o reedycji 2016? Jeśli tak, to muszę jeszcze swoją przesłuchać na innym gramofonie.

[RCOM2180]

Chociaż trzeba przyznać, że w przypadku japońskich card-sleeves płytki są zabezpieczone przeżroczystą folią, analogicznie jak płyty winylowe.

Mam jedną japońską płytę wydaną w dziwacznym, tekturowym opakowaniu. Sam CD był wciśnięty do takiej torebki jak widać na fotce. Biała strona jest dość szorstka i aż dziwne, że na płycie nie ma nawet kopertówek. Partanina jak na Japończyków. Już bym wolał dziadowskiego digipacka, gdzie jest normalna tacka.

[darek 61]

Gramofon mam od półtora roku.Od tego czasu nazbierało się około 200 płyt i nadal mnie cieszy powiększanie kolekcji .Jest pewien problem,coraz gorzej jest mi coś odszukać.Może je w jakiś sposób uporządkować,ale one ciągle zmieniają miejsce położenia.Po kolorach grzbietu już nie ogarniam.Jak wy sobie z tym radzicie.

[blispx]

Też tak często mam. Po grzbietach nie da rady i tak przewertujesz wszystko zanim znajdziesz to co zagubiłeś. Staraj się jednak odkładać tam gdzie stało pierwotnie na swoje skatalogowane miejsce. Człowiek ma raczej pamięć wzrokową bardziej rozwiniętą i po tym zapamiętuje