Kolekcje Płyt Forumowiczów

[vinylfan]

Jeszcze kilka zdań o OBI.
OBI – (z jap. tasuki) pasek z papieru zakładany po lewej stronie (zwykle, choć nie zawsze) japońskich płyt winylowych lub zakładany zagięty na wierzch okładki płyt CD, ale także na wydawnictwa książkowe, gry video, laserdyski, czy DVD. OBI są typowe dla produktów japońskich i stanowią informację dla kupującego o tytule produktu, liście utworów, cenie, numerze katalogowym oraz mogą zawierać inne ważne informacje w języku japońskim. Produkty z OBI stały się popularne wśród niektórych kolekcjonerów i mogą osiągać wyższe ceny niż analogiczne produkty bez OBI.

Oczywiście OBI nie ma żadnego wpływu na dźwięk, aczkolwiek zawsze jest to coś, co ma znaczenie jako integralna całość konkretnego wydawnictwa i właśnie dlatego moja kolekcja płyt japońskich (ok. 300 sztuk) składa się wyłącznie z kompletnych wydań (OBI, inserty, plakaty itp. dodatki).

[RCOM2180]

Też tak robię.

A jak robisz w przypadku tego typu OBI, które darkman pokazał na fotkach? Bo ono za bardzo się nie zmieści do okładki bez zaginania.

[vinylfan]

Też tak robię.

A jak robisz w przypadku tego typu OBI, które darkman pokazał na fotkach? Bo ono za bardzo się nie zmieści do okładki bez zaginania.

W takim przypadku odkładam OBI do tekturowej teczki napisem "zbiór OBI" i w niej je przechowuję.

[Myszor]

No i piękny poradnik się rozwinąl z mojego głupiego pytania. Może Admin wydzieli wątek "Wszystko o JAPAN RECORDS" ?
Byłoby dla przyszłych pokoleń
Z ciekawości zakupiłem łobi mint i niedługo coś napiszę na ten temat nowy dla mnie

[blispx]

A z rzeczy ważniejszych niż te obi/inserty to na co zwracać uwagę bo na ok. 100 Japońców jakie posiadam jedyne warte uwagi pod względem gramatury i dźwięku to Charisma 1wsze Nippon i 1wsze Blue Note King'a reszta to kiła i mogiła np Toshiba czy japoński Polydor czy nawet 1wsze Apple Folster Toshiba

[Wojtek]

@Myszor:
Już wiele razy było na forum tłumaczone co to OBI i jakie to ma znaczenie.
Płacisz za gapowe

Niemniej koledzy fajnie przytoczyli temat i może faktycznie wydzielimy to gdzieś do oddzielnego tematu.

[Myszor]

Gapowe bo nie było wydzielone

[vinylfan]

Świeżutki zakup. Prosto z Japonii od sprawdzonego sprzedawcy. Oczywiście wydanie kompletne z OBI (co widac na zdjęciu), insertem oraz bookletem.

[trafalgar]

Pięknie,teraz to się chyba stało modne. Pójdę i ja do OBI ,coś sobie kupić.

[Myszor]

No i tak mnie wodę z mózgu zrobiliście, że kupiłem sobie pierwszego dżapana łobiłankenobi NM żeby obczaić co to za diabeł.
Jest banderolka, wkładka po japońsku, czyli tak jak pisaliście.
Poligrafia doskonała, dźwięk doskonały ale chyba nie lepszy niż dobre europejskie wydanie NM, no w ogóle płyta wygląda jak nieużywana.
Za to kurs jena mnie wyszedł nierynkowy...9 groszy za juhasa.
Dlatego zostanę jednak przy dobrych europejskich lub amerykańskich wydaniach. 1press NM finalcuta można nabyć taniej. Nie ma co przepłacać za łobi. No chyba że się kupi okazyjnie albo ze względów kolekcjonerskich. To rozumiem.
Kurczę, dziwnie się słucha Watersa z japońskiej płyty kiedy śpiewa:
"fuck all that we've got to get on with these
got to compete with the wily japanese...

[darkman]

No właśnie ł-OBI...
Myszor z którego roku wydanie - masz to na odwrocie okładki.

Wydania rocka czy progresiwu po 1980 roku emisji zwykle nie odbiegają od europejskich, a często bywają słabsze.
Natomiast mają walor kolekcjonerski, bo są japońskie. Cokolwiek to znaczy. czasem to znaczy wszystko, a czasem nic. Jak to w kolekcjonowaniu. Są genuiny i są kancery Nie może być jednoznacznej oceny tych wydawnictw, bo to tylko płyty. koń jaki jest każdy widzi. Jedno jest pewne.
Płyty japońskie mają bardzo wyskoki współczynnik dobrego i bardzo dobrego stanu zachowania. To wydaje się być
przesłanką kolekcjonerską o charakterze pierwszorzędnym i nie do przecenienia.
Zbieranie tych płyt to bardzo fajny kierunek do budowy własnego zbioru. Zbiory bywają mniej lub bardziej eklektyczne lub stricte tematyczne, czyli normalnie jak to na winylowaniu.

Ze swej strony mogę tylko potwierdzić Twoją tezę i obserwację.
Nie dotyczy to klasyki (tzw muzyka poważna), tu wydania w 90% są po prostu wybitne i doskonale tłoczone+okładka nie do zdarcia i zwykle w stanie extremalnie b.dobrym. Przyjemność coś takiego mieć w ręku, że o półce nie wspomnę. Dobór wykonawców zresztą.. hm.. obecnie chyba tylko chińczyków stać na lepszy.

Niestety z jazzem jest jeszcze gorzej niż z rockiem. Czołówka wykonawcza to zwykłe reedycje tytułów amerykańskich. Z moich obserwacji wynika, że około 30% to wydawnictwa godne uwagi. Nie więcej. Reszta przeciętna lub gorsza.
Wartościowe są wydania, których na europejskich labelach nie ma, nigdy nie było lub obecnie są ale przez wiele lat były niepublikowane.
Taką płytą jest i był dawniej np Miles In Tokyo, Miles Davis. Od wielu lat, a nawet zawsze niektóre płyty Cecil Taylor były i są wydane tylko w Japonii i nie istnieją na innych labelach.
Oczywiście Trane czy Miles na japońcu to zawsze dobra pozycja w kolekcji i tu wydania z moich doświadczeń są bdb z dbałością o rzekłbym szczegóły. Jednak poszukiwanie Mingusa, Blakeya czy Modern Jazz Quartet mija się z celem. Koło wydań amerykaśskich z epoki czy brytyjskich, to one nawet nie stały. Najśmieszniej jest, gdy oczekiwana płyta z ww okazuje się być na cienkim i wiotkim winylu. No ale tak to jest. Poszukiwanie świętego gralla nigdy nie był łatwe.
Wiele zwykle możemy domniemywać po dacie edycji takiej płyty.

Uwaga ogólna i warto o tym pamiętać (coś jak na rysunku Mleczki z żyrafą i nosorożcem). Trochę trzeba uwagi poświęcać tym wydawnictwom, bo jest niemała podaż płyt japońskich, które zostały wydane w Europie dla dystrybutorów japońskich i są brandowane jako japońskie stricte, choć w tym kraju ich nie wyprodukowano lecz np we Francji, Niemczech czy UK. Te wydania również i przede wszystkim posiadają ("oczywiscie") OBI niczym nie odbiegające od standardu. Tajemnicę zwykle ujawnia dopiero label. (powyższa uwaga dotyczy zarówno winyli jak i CD).

OBI jest kilkanaście rodzajów albo i więcej, bo nie ma na to standardu jakieś "od-do" czyli jest "tak i siak".
Rzecz jasna różnią się nadrukiem, grafiką choć warstwa informacyjna jest zwykle b.podobna - to akurat wiem od znajomego, który włada językiem kamikadze.
Głowna różnica to szerokość owego paska. Bywają zwykłe, aż do b. szerokich.
Najszerszy jaki mam wśród swoich, to ten:

Prawie 1/3 front cover. Klejony na pierwszym skrzydełku gatefold (bo to 2LP). Wydanie Toshiba/EMI.

To takie moje uwagi nieuczesane. Nie ma obowiązku zgadzania się z nimi. Najlepiej sparzyć się samemu i na własne ryzyko. Piszę to jak najbardziej poważnie. No cóż, zdanie wyrabiamy sobie najlepiej organoleptycznie
Kolegów mających inne zdanie czy też doświadczenia gorąco zachęcam do prezentacji własnych poglądów. Człowiek uczy się przez całe życie, jeśli tylko chce, zatem chętnie poczytam.

[RCOM2180]

Poligrafia doskonała, dźwięk doskonały ale chyba nie lepszy niż dobre europejskie wydanie NM,

Nie wiem, z którego roku jest ta płyta, ale spotkałem się z opiniami, że zwłaszcza współczesne japońskie CD brzmią lepiej od amerykańskich czy europejskich.

no w ogóle płyta wygląda jak nieużywana.

Niestety, Japończyk dba o płyty. Znajomy kupował sporo używanych i często się spotykał z sytuacją, że w opisie było "used, very good", a przychodziła płyta jakby dopiero zdjęli z niej folię.

Dlatego zostanę jednak przy dobrych europejskich lub amerykańskich wydaniach. 1press NM finalcuta można nabyć taniej. Nie ma co przepłacać za łobi. No chyba że się kupi okazyjnie albo ze względów kolekcjonerskich. To rozumiem.

Akurat to, które widać jest takie sobie, ale bywają naprawdę ładne. Najfajniejsze są chyba te, które "łączą się" z okładką. Wydanie belgijskie o dziwo:

[olsza84]

Myszor w końcu masz w kolekcji. Pamiętam, że już jakiś czas za Tobą chodził ten Final Cut

Nie wiem, z którego roku jest ta płyta, ale spotkałem się z opiniami, że zwłaszcza współczesne japońskie CD brzmią lepiej od amerykańskich czy europejskich.

Pewnie 1983 bo za wiele opcji w przypadku Final'a nie ma

[vinylfan]

Listonosz przed chwilą doniósł.

[darkman]

czas za Tobą chodził ten Final Cut

No za mną też chodzi, bo mam uszkodzony egzemplarz akurat. Pies mi zeżarł, a .. co za gust wyrafinowany.. dobre psisko!
Za chwilę jednak będzie reedycja z tych remasterowanych z taśmy. Doszli do 'Krófska' obecnie, bo trochę nie po kolei jadą czyli obecnie czas na Dark Side, bowiem Meddle i Obskurny też już są on stock.