Marillion - Fugazi - dlaczego coś jest nie tak z tą płytą?

[PhantomLord]

Witam

Jako fan Marillion kupiłem jakiś czas temu płytę Fugazi. Wydanie UK, nie first press, ale nie zależało mi na tym. Płyta czysta, bez rys, umyta przeze mnie, włączam i brzmi cudnie...aż nie dojdzie do ostatniego utworu na każdej stronie (Emerald Lies na stronie 1 i tytułowe Fugazi na stronie 2). Te dwa utwory charakteryzują się dość mocno przesterowanym dźwiękiem, zwłaszcza wokalem.
Pomyślałem: albo płyta jest zajechana, albo Inner Groove Distortion daje się we znaki w jakiś szczególnie mocny sposób. Z uwagi, iż pozostałe płyty Marillionu jak i innych zespołów, które mam brzmią dobrze, nawet na końcu płyty, postanowiłem kupić inne wydanie. Żeby zminimalizować szanse złego wydania, kupiłem wersję made in Holland i do tego w tłoczeniu DMM.
I tu moje pierwsze zdziwienie, na obu płytach jest wytłoczony jest ten sam materiał, te same piosenki o tej samej długości, a wewnętrzna 'zabiegówka' na płycie DMM jest olbrzymia w porównaniu z wersją zwykłą (zamieszczam zdjęcia).

Pomijając kwestie samego DMM, który brzmi jaśniej, ma więcej góry i mi akurat bardziej się podoba, to patrząc na układ ścieżek Inner Groove Distortion nie powinno mieć tutaj zastosowania - w końcu jestem przecież prawie na środku płyty z ostatnimi utworami.
Mimo to, ostatni utwór na każdej stronie brzmi przesterowany. Może lekko mniej niż na wersji UK, ale jednak.

Czy ktoś z szanownych forumowiczów ma ten album i byłby w stanie się wypowiedzieć na ten temat?
Moim najbliższym pomysłem jest kupić reedycję z mediamarketu, gdzie w razie porażki mam nadzieję na zwrot (muszę to wcześniej jednak sprawdzić). Uwielbiam ten album i do szału doprowadza mnie ten przester.
Aha, wypada dodać, że temat sprawdzony na trzech różnych gramofonach/igłach/wkładkach/wzmacniaczach/kolumnach, więc kwestia wadliwego sprzętu jest tutaj dość mało prawdopodobna. Poza tym, pozostałe płyty grają u mnie bez takiego/tak bardzo nasilonego efektu.

Bardzo proszę o pomoc i ewentualne porady.

[Myszor]

Może tak to wtedy nagrali ? Z CD sprawdzałeś ? Jak nie masz to sprawdzę wieczorem.

[PhantomLord]

Mam tylko reedycję remasterowaną na CD (dwupłytowe wydanie z "24 bit" wypisane na okładce wszędzie gdzie zmieścili ). Ta wersja na CD brzmi czysto na tych utworach.
Stąd też teraz myślę o kupnie reedycji w wersji winylowej, mimo że pierwszym odruchem dla mnie jest kupowanie płyt wydanych w latach, gdy album został nagrany.
Sprawdź proszę jak to jest u Ciebie na CD (jeśli masz inną wersję) a jeszcze lepiej jeśli masz winyl.

[Myszor]

Mam starą wersję na CD (bez remasteru). Dam znać.

[zbyszek1982]

Posłucham wieczorem i dam znać, bo mam tego Holendra i pierwsze CD.

[PhantomLord]

Dzięki wielkie, jestem bardzo ciekaw rezultatu .
Podejrzewam (i obawiam się), że u Was będzie brzmiało ok, a problem leży gdzieś u mnie, bo myślę, że ktoś by to wcześniej zauważył w ciągu tych 30 lat od wydania płyty .

[olsza84]

Ja z kolei będę miał lada dzień tą wersję UK EMC 2400851, więc jak przesłucham to dam znać. No chyba, że sytuacja się wcześniej wyjaśni

[PhantomLord]

Kurcze, ale mi się podoba to forum , człowiek ledwo temat ruszy a odpowiedzi się sypią .
Pisz Olsza jak już będziesz miał swoją płytę, czy się temat wyjaśni czy nie, warto zebrać trochę informacji. Ja chwilowo wstrzymam się z kupowaniem kolejnych wersji do czasu aż coś będę wiedział na pewno.

Swoją drogą kolegom/koleżankom ze Szczecina mogę udostępnić moje wersje do odsłuchu, coby już absolutnie wykluczyć mój sprzęt (chociaż sprawdzone u dwóch kolegów i efekt jest powtarzalny).

Dla porządku, to moje wydania są te:
https://www.discogs.com/Marillion-Fugazi/release/794248
https://www.discogs.com/Marillion-Fugaz ... se/4833010

[Myszor]

Kurcze, ale mi się podoba to forum ,

Bo my tu kochamy płyty po prostu

[Myszor]

Ze 20 lat nie słuchałem tej płyty więc dzięki za przypomnienie
Moja wersja cd to wydanie Capitol/EMI made in USA , 1984, mastering AAD czyli nagrywane analogowo, mix analogowy i nośnik cyfrowy.
Generalnie to się nie popisali z dzwiękiem na tej płycie bo soprany są wykręcone na maksa aż kłują w uszy, a słowo "assassing" aż świszczy
Słychać wyraźnie, że płyta była nagrywana w dwu podejściach i różnych studiach. Utwory 1-4 realizacja żenada, perkusja na planie pierwszym cała reszta z tyłu. Od She Chameleon w miarę spoko,dzwięk bardziej otwarty, wokal bliżej, perkusja uspokojona, ale dalej brzmi to wszystko jak z wykręconym sopranem na max.
Słychać nawet zmiany poziomu głośności w trakcie niektórych utworów, np. Fugazi.

Nie wiem czy Ci to pomogło ale ja za to przypomnialem sobie jak z chłopakami na lekcjach robiliśmy zawody kto ładniej logo Marillion z pamięci narysuje i jak mi się nowa kurtka przetarła na koncercie w Gdańsku w 87 bo tak cisnęli mnie o barierki pod sceną a pot zalewał oczy. A wtedy kurtka dżinsowa to było panie ho ho. Matka mnie sklęła strasznie jak wróciłem:)

[krolix]

Czy ktoś z szanownych forumowiczów ma ten album i byłby w stanie się wypowiedzieć na ten temat?

Przesłuchałem swój egzemplarz, wydanie takie: https://www.discogs.com/Marillion-Fugazi/release/861453
Dla mnie płyta od początku do końca brzmi dobrze. Oczywiście, pod koniec jest pewien spadek jakości, ale zdecydowanie jest on akceptowalny, a jestem na tę kwestię mocno wyczulony (w zasadzie tylko ona przeszkadza mi w winylach, poza ewidentnie skopanymi masteringami). Można się momentami doszukiwać pewnych sybilantów, zwłaszcza że płyta brzmi jasno/ma duuużo góry (Twój egzemplarz wydany w UK, z tego co napisałeś, musi brzmieć zdecydowanie inaczej), ale to by było czepianie się na siłę. Przesterów żadnych nie wyłapuję.

[zbyszek1982]

Ja dopiero do domu wszedłem, więc już nie będę dudnił. Poza tym, wstyd dzisiaj nie posłuchać noblisty
Sprawdzę jutro to Fugazi.

[Myszor]

Offtopując Zbyszku...Dylan dla mnie jest śmieszny z tym swoim beczącym głosem. Mam jedną płytę i staram się jej nie słuchać. Ale mega cieszę się że muzyk zdobył nobla Brawo.

[darkman]

Kolego PhantomL, oto wrażenia z moich egzemplarzy:
1. https://www.discogs.com/Marillion-Fugaz ... se/2136111
Dźwięk może nie tak drastyczny jak w opisie Cd-eka Myszora, ale płyta ma problem. Głos Fisha jest wysoko postawiony i ma sinusoidalny przebieg w Fugazi zwłaszcza. Nie nazwałbym tego przesterowaniem, ale zła realizacją w sensie braku panowania nad rejestrem wysokich tonów. Jednak granica do przesterowania pozostaje niewielkim marginesem. Perkusja stotnie robi wrażenie nagłosnionej nadmiernie w stosunku do sekcji.
Przyjąłem już kiedyś, że tak to ma pewnie być i mnie to nie specjalnie przeszkadza.
Niemniej jednak tłoczenie, którym dysponuję ma dość dobrą dynamikę i to na pewno plus.

2. https://www.discogs.com/Marillion-Fugaz ... se/7403631
Dość dobre tłoczenie. Innne zdecydowanie od poprzedniego. Wydaje się być nagraniem z opanowaną dynamiką dla ujednoliconego niejako poziomu. Jednak takie trochę oschłe jakby. Rzekłbym bez feelingu. Całkiem poprawne, ale nie ma tego czegoś, co w rocku lubimy i cenimy jako swego rodzaju spontaniczność. Płyta wydaje mi się zbyt uporządkowana. Cokolwiek to znaczy. Defektów wzmiankowanych przez Ciebie utworów nie ma, moim zdaniem.
Płyta wydaje się być nudna w stosunku do wydania amerykańskiego. Jest bardzo poprawna ale brak jej polotu w realizacji. Całkiem jednak sporo płyt japońskich ma ten sam problem, zwłaszcza rockowych i progresywnych. wszystko zatem w rodzinie. Niestety nie dysponuję żadną informacją o "taśmie matce" z której akurat to wydawnictwo zrealizowano, a grzebać mi się po prostu nie chce.
Niestety nie słyszałem żadnej wersji remasterowanej Fugazi z tych nowszych. Tutaj więc nie wyrażę swojej opinii niestety.

[darkman]

Ja dopiero do domu wszedłem, więc już nie będę dudnił. Poza tym, wstyd dzisiaj nie posłuchać noblisty
Sprawdzę jutro to Fugazi.

Na Noblistę to od razu nawet przerwałem monitorowanie Konkursu W.
Pat Garrett i potem Budokan.


Myszor:
"Mam jedną płytę i staram się jej nie słuchać"

A co masz, bo może Ci jakoś ulżę i przyjmę z honorem? Ciężko, żebym czegoś Dylana nie miał, ale...