Jakiś czas temu postanowiłem przywrócić do stanu używalności Bernarda GS-431.
Właściwie wszystko udało się zrobić bez większych problemów - zamontowane gniazda RCA i GND z bezpośrednio podłączoną wkładką, ramię jakoś tam wyregulowane, nowy pasek, LEDy zamiast żarówek, nowe fotorezystory, nowe pojemności w elektronice, wymiana prostownika połówkowego na mostek, wymiana zenerki na 7810, kondensatory filtrujące na wejściu 2x2200uF, czyszczenie, smarowanie, olejowanie - stan po wszystkich pracach z pewnością lepiej niż wyszło to kiedyś z fabryki. Brumu czy przydźwięku w głośnikach brak a nawet pasek na talerzu wydaje się stać w miejscu i zgrywać ze stroboskopem.
Przyszedł w końcu czas na wrzucenie płyty z sygnałem 3150Hz i tutaj okazało się, że stabilność obrotów pozostawia jednak wiele do życzenia... Wróciłem do elektroniki, w miejsce T5 i T6 sparowałem we wzmacniaczu różnicowym nowe 2xBC558 o zbliżonym hfe które złączyłem ze sobą pleckami i wsadziłem w termokurczkę, T1, T2 i T3 dałem nowe BC550, T4 nowy BD135, wymieniłem na nowe PRki oraz diody. Z oryginalnej elektroniki zostały właściwie tylko rezystory. Niestety na wiele to nie pomogło - w załącznikach wykresy z programu PlatterSpeed i nagrania 3150Hz.
Przecież układ stabilizacji obrotów jest banalny i przynajmniej w teorii powinien dążyć do równowagi, jednak na wykresie widać że systematycznie rozjeżdża się i zjeżdża z powrotem.
W powszechnie wychwalanym Danielu układ stabilizacji działa dokładnie na tej samej zasadzie - czy tam te problemy nie występują? Czy takie kołysanie to przypadłość mojego egzemplarza, czy wszystkich Fonic poza Adamem? A może to jest standard dla gramofonów i się zwyczajnie czepiam? Jak realizowana jest stabilizacja obrotów w zachodnich gramofonach z epoki bez stabilizacji kwarcowej?
Odnoszę wrażenie, że bardziej stabilne obroty uzyskać by można stosując 'sztywną' stabilizację obrotów silnika bez tego całego pseudo enkodera optycznego, tak jak to było realizowane na tych samych silnikach np. w magnetofonach.
Pozdrawiam!
