Holenderskie płyty

[michalzep]

Cześć! Co sądzicie o holenderskich winylach? Mam okazje kupić kilka płyt pochodzących właśnie z Holandii i zastanawiam się czy warto.

[caveas]

Nie można ich mierzyć jedną miarą.
W latach 70 był to kraj produkcji piratów - podróbek. Jak były nowe to można było je poznać po lużniejszej folii na zewnątrz i czasem rozmytej grafice , gorsza ostrość napisów, inne kolory, poprzesuwane kolory. Same płyty też potrafiły brzmieć gorzej (cichsze z trzaskami).

[folgel]

Ja mam kilka holenderskich płyt i wszystkie grają bardzo dobrze.

[darkman]

Płyty holenderskie w wydaniach oryginalnych/licencjonowanych są:
zwykle proste, czyste, dobrze nagrane i nie sprzedają się w biedrze.
Grają jak niemieckie, francuskie, włoskie i brytyjskie. Czasem bardzo trudno zidentyfikować dany egzemplarz na pierwszy rzut oka, że pochodzi z Holandii, podobnie zresztą jak wiele płyt amerykańskich nie wspominając o kanadyjskich.

[Ramirez]

Dodam, że bardzo dobre tłoczenia Music On Vinyl również pochodzą z Holandii.

[blispx]

włoskie

A dużo masz tych włoskich aby sobie zdanie wyrobić?

Posiadam 1 sztukę chyba Jarrett jakiś Impulse ABC , płyta OK jak na ten okres, ale okładka to jakaś kpina, wstyd i płacz dla Impulse, chociaż to już nie Impulse a Paramount ale oryginał ma lepszą- przede wszystkim jest grubsza i jest laminat takze nie ma to konsystencji papieru ściernego jak we wloskim. Co do wydań holenderskich z epoki to faktycznie z tą poligrafią jest coś nie tak ale to nie zabieram głosu w sumie bo nie zbieram tych wydań i za mało tego mam

Do autora wątku:
Nie ma sensu generalizować, sprawdzaj konkretne wydania czy odbiegają od oryginałów

[darkman]

Kilka mam z początku lat 80tych jakoś. Może z 8-10 by się uzbierało włochów. Na pewno ze dwa Dylany, 1-2 M.Davisy .. i dawniej miałem jeszcze kilka jazzowych, MJQ zdaje się, bodaj coś z elektroniki berlińskiej i Vangelisa oraz typowo włoskie np Pepe Maina. Winyle wówczas w ogóle były dość cienkie materiałowo. Teraz to już nie wiem, pewnie został tylko Dylan jakiś i może jeden Miles pięknie wydany z ksiażeczką itd.., bo tego się nigdy w zasadzie nie pozbywaliśmy, a reszta się jakoś rozlazła z czasem.
Generalnie na przełomie 70/80 wydania włoskie były dość u nas popularne (handlował tym też Pewex, np sporo Pink Floydu było na giełdach. Nie uchodziły za złe, a raczej normalne bo westowe. Zwykle te wydania miały cieńsze okładki ale grafa jak w wydaniach krajowych dla poszczególnych wykonawców.

Teraz mi się już dawno nic z wydań włoskich nie trafiło. Mają kilka bdb katalogów i label z improv i jazzem free coś jak berlińska FMP na CD. Do tej pory winyle były w małym wyborze, ale to się zmienia.

[holy_shit_89]

Dorzucę coś od siebie, aczkolwiek niewiele. Mam holenderskie tłoczenie INXS - Listen Like Thieves i jest to jedna z najlepiej brzmiących płyt jakie słyszałem.

[folgel]

Ja mam pewnie gdzieś koło 20 włoskich wydań i nie widzę żeby były gorsze względem płyt germańskich czy angielskich, aczkolwiek nie posiadam podwójnych tytułów, więc nie mogę porównać.

[Dziadek]

Płyty holenderskie w wydaniach oryginalnych/licencjonowanych są:
zwykle proste, czyste, dobrze nagrane i nie sprzedają się w biedrze.
Grają jak niemieckie, francuskie, włoskie i brytyjskie. Czasem bardzo trudno zidentyfikować dany egzemplarz na pierwszy rzut oka, że pochodzi z Holandii, podobnie zresztą jak wiele płyt amerykańskich nie wspominając o kanadyjskich.

Zgadzam sie z toba w 100 %. Mam duzo holenderskich wydan i mam mozliwosc porownania z orginalnymi wydawnictwami.

[Myszor]

Sa bardzo fajne.

[vinylfan]

Posiadam kilkadziesiąt wydań holenderskich i nie mogę im nic zarzucić.

[Bart Funk]

Posiadam kilkaset holenderskich płyt i jakościowo nie odbiegają od wydań z UK.