Telefunken S500 - ramię ucieka na zewnątrz

[Carpenter]

Od czasu do czasu, na szczęście rzadko, zdarza się, że jak włączam gramofon (nigdy w trakcie "sesji odsłuchowej") i opuszczam ramię, ucieka ono w prawo, poza płytę. Tak jakby AS był za mocny. Ale jest ustawiony (przy pomocy płyty testowej) na bardzo słabe działanie. Dokładnie wygląda to tak, że ramię opada pionowo i dopiero tuż nad powierzchnią płyty zaczyna zdecydowanie przesuwać się w kierunku brzegu talerza. Gdy igła jest wycelowana w rozbiegówkę na początku płyty, to spadłaby poza talerzem. Gdy ją opuszczam na środku płyty, to igła najpierw opada pionowo, a potem sunie dość szybko ku krawędzi płyty (na szczęście zawsze zdążam ramię podnieść). To samo się dzieje jak zwiększam nacisk na igłę (w dopuszczalnych granicach). Pomaga przesunięcie suwaczkiem do AS w jedną i drugą stronę. Magnes podczas przesuwania suwaka się rusza.

Czy ktoś się spotkał z taką dolegliwością? Co jest przyczyną? Jak to usunąć?

[darkman]

Wydaje mi się, że to nie jest problem ANT.
(drop point bez znaczenia poniżej piszę o łożyskowaniu i możliwościach luzu ->to co Olsza; u mnie było podbnie)
Miałem kiedyś podobny kłopot i usunąłem go rozbierając głowicę osadzenia ramienia przez regulację centralnej śruby tejże głowicy (podobny typ ramienia). Może ta podpowiedź coś pomoże,
-popatrz od strony głowicy i samego śledzenia ruchu ramienia bez opuszczania windy.
-sprawdź samo opuszczanie w polu martwym poza powierzchnią płyty.
(co do magnesu to nie wiem jak to działa .. miałem piń00cetkę,ale już dość dawno
- to tak co by ruszyć temat ..bo cisza Panie , jak makiem zasiał

[kielek]

darkman@ o jakim punkcie startowym piszesz?przecieź to pół automat,który podnosi tylko ramię po zakończeniu płyty. Dla mnie to wygląda albo na mocno zrąbany antiskating albo brak grotu igły skoro ramię zasuwa na zewnątrz a igła nie trzyma się rowka płyty,chyba że coś źle zrozumiałem. Film by wiele wyjaśnił.

[olsza84]

Mi się tak kilka razy zdarzało ale takie objawy miałem przy źle skalibrowanym/zbalansowanym ramieniu, przy zbyt nisko ustawionym nacisku lub przy skopanym antyskatingu. Ale to wszystko możesz sprawdzić sam kalibrując od nowa ramię, zwiększając oraz sprawdzając faktyczny nacisk na wadze, czy ramię w stanie lewitacji przy 0 AS stoi w miejscu itd. Zastanawiam się czy nie miałem też takich objawów przy zbyt dużym luzie na łożysku ramienia? Jak masz ustawienie wysokości windy - to też bym się tym pobawił.

[Dante]

Magnes się nie odkleił? Bo to, że mocowanie pracuje, nie oznacza, że sam magnes nie żyje własnym życiem. U mnie się odkleił i raz pracował, a raz nie.
2. Podpórka ramienia przykręcona do windy jest sztywno? To się lubi bujać, gdy ktoś próbował zwiększyć podniesienie windy i zrobił to zbyt zachłannie.
3. Prozaiczna rzecz... Sprawdź, czy kable ramienia się nie splątały i nie blokują ruchu ramienia. Tam jest taka śmieszna, nie zamocowana na stałe przelotka, która ma odciągać kable od ramienia pracującego pod talerzem, tego które jest odpowiedzialne za podnoszenie ramienia. Wystarczyło, że oparło się o jeden przewód i też świrowało u mnie.
Sprawdź wagą nacisk. Wiem, podstawa, ale w ferworze walki zapomina się o takich podstawach czasem

[Carpenter]

Ramię dość mocno dociążone. Koszyczek z wkładką, kabelkami itd. po odkręceniu od ramienia waży ponad 32 g. Przeciwwaga oczywiście odpowiednio dociążona, żeby to zrównoważyć.
Od początku dziwiło mnie w tym gramofonie (mój pierwszy S500, po Thorensie TD 165 i Dualu 704), że nie mogę złapać idealnego punktu równowagi ramienia. W poprzednich gramofonach jest taki punkt, kiedy ramię puknięte w dół czy w górę porusza się z tą samą prędkością w górę i w dół. W S500 jakby miało większy opór swobodnego ruchu góra - dół w stanie równowagi. No i ten zakres kręcenia przeciwwagą jest większy bez widocznej zmiany w swobodzie ruchu ramienia góra-dół. Dlatego też, myśląc, że ten typ tak ma, od początku zrezygnowałem z ustalania równowagi i od razu na wadze elektronicznej ustawiałem nacisk na igłę.
Po wspomnianym wyżej dociążeniu znacząco poprawiło się brzmienie (AT OC9 II). Więc dalej je cyzelowałem naciskiem na igłę. Zjeżdżanie ramienia ku brzegowi talerza zdarza się przy nacisku na igłę w okolicy minimalnej zalecanej wielkości (1,25 - miałem ustawione 1,3). Potem nacisk zwiększyłem w okolicę maksymalnej wartości (1,75 - ustawiłem 1,65). Nadal ramie uciekało. Potem przestawiłem AS na maks. Dalej uciekało. Potem zmniejszyłem AS do zera. Przestało uciekać. Przypomnę, że AS mam normalnie ustawiony (wg płyty testowej) tak, że górny brzeg blaszki dotyka kreski MINIMUM (czyli AS jest bardzo lekki).
Po czym poznać, że magnes się odkleił? Gdzieś w sieci czytałem aby w zakupionym S500/S600 do AS wpuścić kropelkę kleju, bo prawie zawsze jest odklejony. Ale nie rozumiem o co tu chodzi. Mój magnes się rusza jak przesuwam blaszkę, więc chyba jest OK. Może spróbować przesunąć go palcem? Nie powinno się dać. Może "żyje własnym życiem"? W domu sprawdzę (jestem w pracy).
Sprawdzę też podpórkę windy. Wczoraj ją macałem czy nie jest jakaś śliska skoro ramię, przecież zaopatrzone od dołu w ten sprytny "koreczek" w miejscu styku z windą, ślizga się po niej. I chyba minimalnie się ta podpórka ruszała.
Kable ramienia chyba nie ciągną. Po zmianie okablowania na patent ahajowy miałem problem taki, że kable blokowały ruch ramienia od ok. 2/3 płyty. Poprawiłem to i jest OK. Kabelki z ramienia mają luz i chyba wcale nie dotykają tej dźwigni od ramienia pod spodem ("chyba" bo kto to wie jak się ułożyły po zamknięciu obudowy). Zresztą gdyby kabelki haczyły to za każdym razem by się to działo.
Dzięki za podpowiedzi! Napiszcie jeszcze coś o działaniu tego magnesu w AS.
I na koniec - winda zjeżdża powoli. Tak ją ustawił poprzedni właściciel.

[Wojtek]

Po wspomnianym wyżej dociążeniu znacząco poprawiło się brzmienie (AT OC9 II).

W jaki sposób? Zyskałeś na basie?

[Carpenter]

Zyskałem na otwartości dźwięku. Wszystkiego było więcej, poprawiła się stereofonia (umiejscowienie instrumentów), przybyło "powietrza".

[Wojtek]

A jak z rezonansem po tych zabiegach?

[Dante]

Element zaznaczony elipsą to obudowa magnesu, czerwona strzałka wskazuje, gdzie wklejony jest magnes. Może to nie to, ale dobrze sprawdzić.
Jak dostałem to ramię, to miałem wszystkie usterki, jakie są opisywane w sieci rozkręcałem je wiele razy.
Zielona strzałka wskazuje miejsce, gdzie u mnie ramię ocierało o mocowanie windy. zbyt wysoko było przykręcone i też stwarzało problemy.

Choć bardziej obstawiam podpórkę windy, też miałem takie atrakcje, gdy była przykręcona krzywo.

[Carpenter]

A jak z rezonansem po tych zabiegach?

Rezonans został złożony na ołtarzu brzmienia
Najpierw, jedynie z dodanym ciężarkiem 4g na headshellu, rezonans wg płyty testowej wyniósł 6 Hz. Aby go zwiększyć zdjąłem ciężarek i uzyskałem... 7 Hz. Nie bardzo miałem jak dalej odciążyć headshell, bo, jak pisałem w innym wątku, lżejszy headshell sprawiał, że wcale nie mogłem wyważyć ramienia - dokręciłem przeciwwagę maksymalnie, ale ramię leciało do góry!
Przy okazji zauważyłem z dużym zdziwieniem, że brzmienie mi się bardziej podoba przy tych 6 Hz niż przy 7 Hz! Myślałem, że te idealne i pożądane 10-12 Hz przekłada się również na najlepsze brzmienie. A tu na moje uszy wyszło, że nie!
Myślałem, że to autosugestia (której nigdy nie lekceważę), ale akurat te moje eksperymenty zbiegły się z moim pytaniem wysłanym do Audio Technica z prośbą o informację jak mnożyć ich podatność aby móc tę wartość użyć we wzorze na rezonans ramienia podawanym przez Ortofona. I podczas rozmowy telefonicznej z ich przedstawicielem (?) na Polskę podzieliłem się z nim tym moim wrażeniem lepszego brzmienia przy bardziej obciążonej wkładce i niższym rezonansie. Powiedział mi, że to nie moja autosugestia i że tak właśnie powinno być w przypadku tego ramienia i tej wkładki - im większa masa efektywna, tym lepsze brzmienie. "A co z rezonansem, który wypada grubo poniżej zalecanego minimum?" - zapytałem. "Rezonansu Pan nie słyszy, więc proszę się nim nie przejmować" - odpowiedział pan. "Wyskakuje Panu igła z rowka podczas odtwarzania płyty, na skutek kroków czy przy odtwarzaniu niskich dźwięków? Nie? No to nie ma co zawracać sobie głowy za niskim rezonansem."
Po tej rozmowie stopniowo zwiększałem masę efektywną ramienia. I brzmienie stopniowo "rosło". Wkładka grała coraz lepiej. Zatrzymała mnie w tym dociążaniu... pokrywa, która haczy o zbyt odkręconą i pogrubioną ołowianą taśmą przeciwwagę.
Ale dźwięk jest miodzio

Element zaznaczony elipsą to obudowa magnesu, czerwona strzałka wskazuje, gdzie wklejony jest magnes. Może to nie to, ale dobrze sprawdzić.

Przyjrzałem się jak to wygląda. Magnes jest pod spodem, a na wierzchu jest ciemniejsza nakładka. Oba te elementy są ze sobą sklejone i przesuwają się razem.

Zielona strzałka wskazuje miejsce, gdzie u mnie ramię ocierało o mocowanie windy. zbyt wysoko było przykręcone i też stwarzało problemy.

Choć bardziej obstawiam podpórkę windy, też miałem takie atrakcje, gdy była przykręcona krzywo.

Podpórka jest minimalnie luźna. Znalazłem otwór z lewej strony słupka windy. To pewnie na jakiś maleńki imbus. Teraz znów wracam do pracy, ale wieczorem spróbuję się tam dostać i dokręcić.

[Wojtek]

Myślałem, że te idealne i pożądane 10-12 Hz

Bardziej 8-12Hz, także było blisko

akurat te moje eksperymenty zbiegły się z moim pytaniem wysłanym do Audio Technica z prośbą o informację jak mnożyć ich podatność aby móc tę wartość użyć we wzorze na rezonans ramienia podawanym przez Ortofona

I co, odpowiedział jak?

podzieliłem się z nim tym moim wrażeniem lepszego brzmienia przy bardziej obciążonej wkładce i niższym rezonansie. Powiedział mi, że to nie moja autosugestia i że tak właśnie powinno być w przypadku tego ramienia i tej wkładki - im większa masa efektywna, tym lepsze brzmienie.

Haha, to Ci psikus, powiedział Tobie dokładnie to co chciałeś No kto by pomyślał

Po tej rozmowie stopniowo zwiększałem masę efektywną ramienia. I brzmienie stopniowo "rosło". Wkładka grała coraz lepiej.

No dobra, to już wszystko rozumiem, tylko po mojemu to raczej skończyłoby się na sugestii zmiany wkładki niż utrudnianiu życia igle w ten sposób.
Ważne że jesteś zadowolony

Dzięki za podzielenie się doświadczeniami.

[Carpenter]

Zdaje się, że rozwiązałem problem. Usterki były dwie. Pierwsza to znacznie różniące się wyniki pomiaru nacisku igły w zależności od wysokości szalki wagi. Być może tak duże różnice są spowodowane znacznym dociążeniem ramienia i przy dużej masie efektywnej nawet mała różnica w wysokości szalki daje różnicę nacisku ok. 0,5 g. Konkretnie było tak, że zapewne ustawiłem nacisk na 1,5 g na szalce ustawionej za wysoko. Gdy odtwarzałem płytę cieńszą, nacisk był ok. 1 g (zakres zalecany 1,25 - 1,75).
Trochę dziś pobawiłem się różnymi płytami i ustawiałem wagę obok talerza podkładając pod nią różne podkładki aby uzyskać ten sam poziom szalki co poziom płyty. Różnice między płytami cienkimi a grubymi są minimalne, myślę, że pomijalne, co by znaczyło, że nacisk na igłę prawie się nie zmienia na płycie cienkiej i grubej. Kluczowe znaczenie ma wysokość szalki wagi podczas mierzenia nacisku. Dotąd robiłem to tak aby powierzchnia szalki była mniej więcej na wysokości powierzchni płyty. I to "mniej więcej" jest nie do zaakceptowania! Musi być dokładnie! Różnica jednej płyty CD (bez okładki) podłożonej pod wagę daje 0,5 g różnicy w nacisku.
Druga odkryta usterka to to, że jak się dokładnie przyjrzałem, podczas odtwarzania płyty ramię niemal leży na windzie!!! W życiu bym nie przypuścił żeby na to spojrzeć, skoro gramofon gra i to pięknie. W Thorensie sam sobie wyregulowałem windę, a w S500 wolę za bardzo nie grzebać, bo Thorens ma konstrukcję Fiata 126p, a S500 to (dla mnie) statek kosmiczny No i patrzę jak ta płyta się kręci i nie widzę (w okularach!) żadnej luki między ramieniem a windą! No przecież każda nierówność płyty spowoduje, że ramię na dobre dobije do windy! Co więcej, jeśli rzeczywiście ta luka była jedynie symboliczna, to i nacisk na igłę był mniejszy niż na wadze, bo ramię co chwila spoczywało na windzie. To, że igła nie wyskakiwała było chyba spowodowane pracą wspornika.
Spiłowałem to coś przyklejone u dołu rurki ramienia, a na czym ramię się opiera na windzie - wiecie o co mi chodzi. Kawałek plastiku czy innej masy, Taki amortyzator czy cuś Teraz podczas odtwarzania płyty widzę prześwit między ramieniem a windą.
Podsumowując, wydaje mi się, że ta ucieczka ramienia była powodowana ustawieniem za małego rzeczywistego nacisku na igłę.

[Carpenter]

Carpenter pisze: ↑

akurat te moje eksperymenty zbiegły się z moim pytaniem wysłanym do Audio Technica z prośbą o informację jak mnożyć ich podatność aby móc tę wartość użyć we wzorze na rezonans ramienia podawanym przez Ortofona

I co, odpowiedział jak?

Oczywiście, że... nie Powiedział, że mierzą przy 100 Hz i 10 Hz się nie zajmują, że nie mają takich danych i że nie podają żadnych przeliczników.
NB sam sobie policzyłem podatność tej wkładki dla 10 Hz przy pomocy wzoru na rezonans i wyszło mi, że wynosi ona... 24 cu. Ale z matmy zawsze byłem tępy więc nie wiem czy nie pokręciłem czegoś

[Carpenter]

Aktualizuję wątek, bo więcej wiem o tym co się dzieje z gramofonem. Może komuś przydadzą się moje doświadczenia. Przyglądając się z bardzo bliska jak ramię ucieka miałem niewyraźne wrażenie, że wkładka nie jest idealnie prostopadła do płyty. Łatwiej to było ocenić przy Ortofonie Quantum Red ze względu na jego idealnie prostopadłościenny kształt i szeroką przednią ściankę. W AT OC9 ML II jest to trudniejsze do wykonania na oko. Test na azymut na płycie zaliczony, jednak wrażenie optyczne, że nie jest równo, pozostało. I pytanie - jak headshell nie daje się regulować to jaka jest możliwość regulacji azymutu w ramieniu AS-212? Przy okazji, może ktoś wie czy w tym ramieniu można przekręcić headshell w mocowaniu do ramienia? Tak jak można to zrobić w Thorensie TD 165 (ramię TP 11 MK I i headshell TD 60), o czym nie wiedziałem dopóki nie przeczytałem tego na vinylengine. W Thorensie pierwsze przekręcenie headshella wymagało nieco siły. Nie chcę na siłę kręcić headshellem w AS-212, nie wiedząc na 100%, że można.

Ostatecznie poluzowałem śrubki łożyska ramienia i odkryłem, że kręcąc ramieniem wzdłuż jego osi można zmieniać azymut wkładki. No i udało mi się znaleźć takie ustawienie, że azymut jest 90 stopni

Przy okazji zauważyłem, że kreska na środku końcówki ramienia z przeciwwagą... nie jest na środku! Ki czort? - jak mówiła moja mama Kręcę tą końcówką w palcach, a ona z oporem, ale się obraca! No to ją wyciągam, a ona wychodzi!!! W środku, oczywiście... patyczek. Pewnie od lizaka, taki, o jakim była mowa na forum AS Nie wiem czy trafił mi się ten sam egzemplarz - podejrzewam, że patent "na patyczek" jest powszechnie stosowany do reperacji ułamanych ramion AS-212. Pamiętam, że po kupnie gramofonu ruszałem i kręciłem (z wyczuciem) końcówką ramienia, ale nie się nie działo i byłem przekonany, że ramię nie było nigdy złamane. Swoją drogą ciekawe czy sprzedający o tym wiedział. Nawet do niego o tym nie pisałem, bo wiem, że odpisałby, że nie wiedział. Co może być prawdą.

Myślę, że odklejenie się tej końcówki spowodowałem obciążając dodatkowo przeciwwagę. Dołożyłem jej nieco ponad 30 g. To i manipulacje typu zdejmowanie i zakładanie przeciwwagi sprawiło, że klej puścił. Skleiłem to ponownie i mam zamiar znów założyć dociążoną przeciwwagę. Na razie czekam na kolejną AT OC9 ML II, która pójdzie do tego S500. Zobaczymy czy ramię będzie uciekać, po tych wszystkich moich odkryciach.

Do wcześniej wymienionych możliwych przyczyn uciekania ramienia muszę teraz dodać to, że końcówka ramienia z przeciwwagą prawdopodobnie odrobinę się RUSZAŁA przy drganiach zawieszenia ramienia/talerza, czyli nacisk na igłę się zmieniał! Jak spadał, to ramię mogło uciekać na zewnątrz pod wpływem AS.

PS. Teraz gra Thorens z AT OC9 II. Też dociążyłem headshell i przeciwwagę i... gra zdecydowanie lepiej! Myślę, że brzmieniowo dogonił Telefunkena. Jest git