DUAL – historia najnowsza od roku 1981
1981: Dual ogłasza niewypłacalność i zostaje przejęty przez francuskiego Thomsona, który ma pod swoimi skrzydłami już takie marki jak Saba, Telefunken czy Nordmende. Następuje redukcja etatów. Z ok. 2000 pracowników zostaje ok. 650.
1988: Jako, że jest to schyłek płyty winylowej a renesans CD, Thomson mimo starań, średnio sobie radzi. Dual zostaje przejęty przez niemiecką firmę Schneider Rundfunkwerke AG. Schneider zachowuje paletę produktową, ale wprowadza dodatkowo telewizory marki Dual własnej produkcji. W siedzibie Duala w St. Georgen nadal produkowane są gramofony. Reszta sprzętu jak wzmacniacze, amplitunery, tunery czy magnetofony kasetowe produkowane są dla Duala przez firmy zewnętrzne m.in. przez firmę Rotel czy Inkel.
1993: Dual przestaje produkować gramofony w swojej siedzibie. Schneider zleca produkcję/montaż zewnętrznej firmie Alfred Fehrenbacher GmbH, która również ma swoją siedzibę w mieście St. Georgen. W tym celu Alfred Fehrenbacher GmbH zakłada spółkę celową pod nazwą: Dual Phono GmbH.
1994: Schneider sprzedaje markę Dual niemieckiej firmie Karstadt AG. Ale uwaga (!): Schneider zachowuje dla siebie prawa do wykorzystania marki Dual dla analogowych gramofonów.
I od tego momentu zaczyna się pewien dualizm (nomen omen) w najnowszej historii Duala, który powoduje pewne zamieszanie i błędne interpretacje historii. Wyjaśnimy to raz a dobrze.
Podzielę dla łatwiejszego zrozumienia tę najnowszą historię i wędrówkę praw do marki Dual na dwa etapy. Wtedy łatwiej będzie uzyskać ogląd całej sytuacji.
• DUAL (prawa do marki ale bez gramofonów):
Karstadt wchodzi od lat 1995/96 z nową paletą produktów i pod marką Dual sprzedaje różne sprzęty elektroniki użytkowej (bez gramofonów). Wykorzystuje do tego swoje domy towarowe i inne swoje kanały.
Karstadt AG już jako KarstadtQuelle AG sprzedaje markę DUAL (bez gramofonów) osobno:
- prawa na Europę sprzedaje firmie Schneider UK (rok 2004)
- prawa na resztę świata sprzedaje koreańskiej firmie Namsung Corp., która założyła spółkę córkę Dual Electronics na Florydzie.
W 2002 roku zostaje założona przez byłych pracowników Schneider i Schneider UK firma DGC GmbH z siedzibą w Landsberg am Lech. Na początku firma ta wprowadzała na rynek sprzęty elektroniki użytkowej pod marką Dual bazując na licencji udzielonej przez Schneider UK (właściciel praw, patrz wyżej).
Gdy firma Schneider UK upadła, prawa do marki DUAL (bez gramofonów) powędrowały do firmy Linmark UK. Linmark również została założona przez byłego pracownika Schneider UK. I znowu, gdy Linmark UK ogłosiła upadłość to ok.2009 roku prawa do marki Dual (bez gramofonów)l odkupiła od syndyka, firma DGC GmbH z siedzibą w Landsberg am Lech. I tu koło się zamyka, póki co.
• DUAL (prawa do marki dla analogowych gramofonów)
Wracamy do roku 1994. Schneider sprzedając firmie Karstadt AG prawa do marki Dual, zachował jednocześnie prawa do marki Dual, jeśli chodzi o same gramofony. Po upadku Schneidera (2002 rok) prawa te zostały w firmie TCL Corporation, która to kupiła Schneidera za 8.2 miliona Euro. Schneider aż do upadku zleca produkcję Duali firmie Alfred Fehrenbacher GmbH (patrz wyżej rok 1993). Po upadku Schneidera Alfred Fehrenbacher GmbH otrzymał licencję na produkcję Duali od jego następcy, czyli firmy TCL Corporation.
W 2006 roku prawa do marki Dual obejmującej gramofony kupiła firma DGC GmbH z siedzibą w Landsberg am Lech. I tu już mamy pełną klamrę. Wszelkie prawa do marki Dual na Europę są od tego momentu w rękach jednej firmy.
Od tego momentu Alfred Fehrenbacher GmbH korzysta z czasowej licencji na produkcję gramofonów marki Dual.
Od stycznia 2020 firma DGC GmbH z siedzibą w Landsberg am Lech, czyli jedyny właściciel praw do marki Dual, zostaje przemianowana na Dual GmbH. Nie mylić z Dual Phono GmbH, która jest spółką celową firmy Alfred Fehrenbacher GmbH. Licencja firmie Alfred Fehrenbacher GmbH nie została przedłużona.
Co aktualnie?
(tu jest trochę faktów, ale również pozwalam sobie na własne przypuszczenia i ocenę)
Licencja firmie Alfred Fehrenbacher GmbH nie została przedłużona, więc przestaje ona montować gramofony pod marką Dual, korzystając z zaplecza maszyn i narzędzi i części po „starym” Dualu. „Schneiderowkim” Dualu, bo dla niektórych ortodoksyjnych fanów prawdziwy Dual skończył się w 1981 roku. Zresztą firma ta nie inwestowała w nowe maszyny ani nie prowadziła żadnych prac rozwojowych. W związku z tym stare maszyny i narzędzia z biegiem czasu psuły się i nie były zastępowane nowymi, a naprawa była nieopłacalna albo niemożliwa z innych przyczyn. Widać to dobrze po pauperyzacji technicznej gramofonów, które wypuszczał Alfred Fehrenbacher GmbH.
Dlaczego zakończona została produkcja modelu 505-4, który najbardziej nawiązywał do tradycji Duala? Ano właśnie dlatego. Skończyły się elementy kardana to wkładano te od modelu CS 455. Skończyły gniazda łączące headschell z ramieniem to zrobili tak jak w modelu CS 455 – kable na wylot. A już chyba najbardziej żenujący przykład to zastąpienie słynnych śrub transportowych Duala takimi zwykłymi wkrętami do drewna. Naprawdę. Alfred Fehrenbacher GmbH nie był w stanie tego wyprodukować. Bo oni de facto byli montażownią i korzystali z tego co po Dualu zostało.
Alfred Fehrenbacher GmbH będzie tworzył coś pod własną marką „Blackwald” oraz pewnie będzie składał dalej gramofony i korzystał z zaplecza, które mają po Dualu ale dla innych marek. Nie zdziwmy się jak zobaczymy model CS 455 ale pod inną nazwą. Już wiemy, że zamiast plakietki Dual będzie np. Analogis
Nie udzielając licencji firmie Alfred Fehrenbacher GmbH, Dual GmbH pracuje nad lepszym pozycjonowaniem marki. Chcą się odciąć mocno od „chińskiego” rodowodu i gramofonów z oznaczeniem DT. Chcą skupić i skonsolidować wszelkie prawa do marki Dual. M.in. prowadzą aktualnie rozmowy o skupie praw do marki Dual w Azji, Australii czy Ameryce Południowej. Powstała nowa strona internetowa – uruchomiona 1 kwietnia. Pracują nad nową siecią dystrybucji. Wprowadzają nową paletę gramofonów. Znamy już nowe modele: CS 418 i 518. Latem ma pojawić się CS 618Q, czyli Direct Drive z stabilizacją kwarcową. W planach jest CS 718Q. oraz wprowadzenie nacisku sprężyną w osi ramienia, czyli to co wyróżniało prawdziwe Duale. Mają pojawić się automatyczne modele o oznaczeniach: CS 429 i CS 529 BT. Trochę szkoda, że nie dało rady wykorzystać i wdrożyć modeli z aktualnej palety Duala. Na ten przykład taki CS 600 ma świetne ramię i na tym można było bazować np. wprowadzając napęd Direct Drive czy chociażby auto stop.
Zobaczymy jak to się wszystko rozwinie i co przyniesie przyszłość. Ale jedno nie ulega wątpliwości: dzieje się bardzo dużo.
brawo Olsza, dziękuję za ciekawe informacje 
