Ostatnio do Was dołączyłem i zmierzam w kierunku skompletowania zestawu Gramofon, Wzmacniacz i Kolumny (rozważam tez Tuner) i tak sobie dumałem jakimi kryteriami się kierować kupując sprzęt często mający 30-40 lat.
Wiadomo ze im więcej kryteriów sobie założymy tym trudniej będzie coś upolować.
Wydaje mi sie ze najpopularniejszym kryterium jest jednak cena i tutaj sprawa jest prosta: Gramofon 1000PLN, Wzmacniacz 1000PLN i Kolumny 1000PLN - kupuje najlepsze z dostępnych aktualnie przedmiotów w budżecie i (na potrzeby dyskusji zakładamy ze sprzęt jest sprawny!)
Kolejnym poziomem będzie dodanie kryterium wizualnego zarówno stan wizualny jak i aspektu czy sprzęt mi się podoba lub nie (kolor, materiał, wygląd). Tutaj się sprawa komplikuje bo potencjalna liczba przedmiotów spada o polowe przy założeniu ze wzmacniacz może być czarny lub srebrny a my chcemy tylko czarny.
I ostatni poziom to zestaw w budżecie, taki jak mi się podoba z jednej firmy i jednej epoki. I tutaj zapewne można sprzęt zbierać latami....Tutaj pytanie: jest w ogóle sens (oprócz wizualnego) posiadanie takiego zestawu?
Oczywiście będą wariacje ze ludzie odpuszczają stan wizualny ale żeby z jednej firmy komplet był, lub odwrotnie ale nie chce komplikować
Ja poszedłem w kierunku wersji budżet + musi to wszystko do siebie pasować (kolor + styl) i być stanie co najmniej bardzo dobrym - Wychodzę z założenie ze doświadczanie muzyki to nie tylko uszy ale tez oczy. Chciałbym ale nie stać mnie na zestaw z jednej dobrej firmy w dobrym stanie z jednej epoki. A nawet jakbym miał $$$ to pierwsza płytę przy naszej podaży takich sprzętów odsłuchał bym w okolicach 2034
Sie zgadzam z kolega ze to jeszcze musi mieć techniczny sens ale komplet z jednej firmy i epoki wydaje mi się rozwiązuje ten problem automatycznie.
Jeśli chodzi o kupowanie za granica to własnie sprawdziłem cenę mojego gramofonu - 2x drożej Ale fakt ze tam on po prostu jest a ja musiałem polować...
Kryteria cenowe warto stosować jak nic nie mamy i startujemy od zera.
Jak już mamy jakieś wyobrażenie na temat tego jaki dźwięk chcemy mieć w domu, to pozostaje nam żmudne kompletowanie wymarzonego zestawu.
Warto też robić zakupy na rynkach lokalnych dla danej marki, bo automatycznie będzie tam większa podaż poszukiwanych przez nas modeli. Ceny niekoniecznie będą lepsze, ale lepiej mieć wybór spośród sprawnych i zadbanych egzemplarzy niż opcję zakupu sprzętu z wystawki na allegro.
Mnie skompletowanie zestawu zajęło kilka lat, z etapami pośrednimi po drodze. Trzon już mam i wiem czego jeszcze mi brakuje, oraz jak mogę ulepszyć to co mam.
Brachson pisze:taki jak mi się podoba z jednej firmy i jednej epoki.
Mi kiedyś przypadkiem wpadł w ręce bardzo fajny tuner. No i nie było wyjścia, dokupiłem do niego wzmacniacz, przedwzmacniacz, gramofon, a ostatnio magnetofon Oczywiście wszystko z jednej firmy i epoki.
Brachson pisze:zapewne można sprzęt zbierać latami
Można, ale przeważnie udaje się skompletować szybciej. Podstawa to kasa.
Dla mnie jeszcze jednym istotnym kryterium jest rzadkość sprzętu. Modele które masowo zalegają portale nie gwarantuja ochrony inwestycji
Brachson, a w jakie marki celujesz? Można czasami ustrzelić w niezłych cenach całe wieże złożone z kilku segmentów. Wtedy pozostaje dokupienie gramofonu (bo zazwyczaj nie jest dołączony do kompletu). Wg mnie najłatwiej byłoby skompletować wieżę + gramofon tej samej marki szukając wśród sprzętów japońskich: SONY, Technics, Kenwood, Pioneer.
Były: Daniel G 1100-fs, AKAI AC-3800, Fryderyk G-620, Technics SL-231, Technics SL-Q3
Jest: Technics SL-1610 MKII
Kryteria każdy ma pewnie trochę inne. Przedstawię tu swoje, może komuś się coś przyda.
Od razu zaznaczam (co pewnie niektórym się nie spodoba), że jako inżynier praktyk jestem odporny na audiofilskie brednie o brzmieniu kabli zasilających, wtyczek, bezpieczników, czy kamieni dociążających wzmacniacze. Podobnie śmieszą mnie kwieciste i górnolotne, nietechniczne opisy ezoterycznych doznań występujących podczas odsłuchu komponentów audio, pisane przez złotouchych i złotoustych redaktorów, które to doznania są tym bardziej górnolotne i ezoteryczne im na wyższej "półce cenowej" leży dane urządzenie. Konstrukcja tychże urządzeń często budzi grozę, jak w pewnym znanym wzmacniaczu słuchawkowym, którego cena jest liczona w grubych kilozłotych, gdzie dojrzałem elementy w pająku oraz zmontowane na płytkach uniwersalnych i układy scalone z rozgiętymi nogami wepchnięte w niepasujące do nich podstawki.
Wracając do tematu. Zasadniczym kryterium dla mnie jest odtworzenie z możliwie wysoką wiernością obrazu muzycznego jaki jest zapisany na nośniku, niezależnie czy jest to płyta winylowa, CD czy taśma magnetyczna. Kryterium główne to więc neutralność brzmieniowa sprzętu, dalej funkcjonalność, wygląd, a całość musi się mieścić w założonym budżecie. A teraz kilka szczegółowych kryteriów dla poszczególnych typów urządzeń.
1. Wzmacniacz
Moim zdaniem najlepsze konstrukcje wzmacniaczy budowano na przełomie lat 70 i 80-tych, aż do pojawienia się referencyjnych do dziś końcówek mocy Technicsa około 1984 r (na tyle dobrych, że nawet obecnie po 30 latach, gdy pojawią się na rynku wtórnym osiągają bardzo wysokie ceny). Po tym czasie producenci zaczęli oszczędzać i jakość produktów się pogorszyła. Zadowalające z punktu widzenia odsłuchu domowego parametry to:
Moc:
dostosowana do skuteczności kolumn, wielkości pomieszczenia i preferencji odsłuchowych, ale z reguły wystarczy 2x20 do 2x50 W
Odstęp od szumu:
im więcej tym lepiej, ale w warunkach domowych wystarczy w zupełności 95 - 100 dB (w ostateczności można zaakceptować 90 dB, ale jeżeli jest mniej to kupować nie warto).
Poziom zniekształceń:
tym razem im mniej tym lepiej, wzmacniacz który ma wyższy poziom niż zniekształceń od 0,05% to marny wzmacniacz.
Liczba wejść i wyjść:
do pełnego komfortu wystarczy: Tuner, CD, Aux, gramofonowe, 2x magnetofonowe z funkcją monitor. Niestety w nowych wzmacniaczach z reguły nie ma wejścia gramofonowego i magnetofonowego (ewentualnie jest jedno), w starych brakuje CD (ale jest aux i można je wykorzystać).
Wygląd:
według gustu osobistego.
2. Gramofon
W sprawie gramofonu trudno podać jakieś szczegółowe wytyczne, zwłaszcza przy mnogości modeli jakie zostały wyprodukowane, ale kilka najważniejszych rzeczy postaram się wymienić.
Napęd:
paskowy lub bezpośredni - unikałbym ciernego bo po pierwsze to stare rozwiązanie, a po drugie nawet jeżeli sprawował się taki napęd jako tako, gdy gramofon był nowy to po kilkudziesięciu latach kółka gumowe na pewno zesztywniały, a zamienników się już nie dostanie. A w przypadku napędu paskowego to zawsze dobierzemy jakiś nowy pasek.
Ciężar gramofonu:
Gramofon musi być ciężki. Oczywiście nie musi ważyć 100 kg jak niektóre audiofilskie dziwolągi, ale jeżeli cały gramofon waży 3 kg to na pewno nie warto się nim interesować, bo sam talerz powinien ważyć minimum tyle, bo dopiero wówczas mamy zapewnioną stabilizację obrotów jeśli chodzi o wibracje i minimalne niestabilności pracy silnika.
Obudowa:
Obudowa gramofonu musi być solidna i sztywna, z zawieszeniem talerza, które minimalizuje przenoszenie drgań i wibracji.
Ramię i wkładka:
Gdy kupujemy gramofon używany to trzeba sprawdzić czy ramię jest sprawne i działa prawidłowo w swoim zakresie pracy. Na wkładkę nie zwracałbym uwagi bo tak czy owak z reguły trzeba będzie kupić nową wraz z igłą. Z co najmniej dwóch powodów. Nie znamy przebiegu igły, oraz nie wiemy co dana igła i wkładka "przeszła". Jaka jest ich historia. Zawsze jest taka możliwość, że elementy te były poddane narażeniom, które nieodwracalnie pogorszyły ich parametry, a co gorsza mogły je zmienić tak, że dalsza eksploatacja będzie niszczyć płyty. Tak że wkładkę i igłę zalecam kupić nowe.
3. Odtwarzacz CD
Jakość brzmienia odtwarzacza zależy od typu przetwornika C/A oraz rodzaju wzmacniaczy operacyjnych na wyjściu. Jak dla mnie najbardziej neutralnym i jednocześnie "analogowym" brzmieniem cechują się przetworniki 24 bitowe (jakiś czas temu pojawiły się też 32 bitowe) wyposażone w układy przepróbkowania sygnały czyli upsamplingu dostosowujące oryginalny sygnał z kodowaniem 16 bitowym do liczby bitów przetwornika. Jeżeli taki odtwarzacz ma na wyjściu wysokiej klasy wzmacniacze to możemy być pewni neutralności brzmienia. Pewną opcją jest kupno używanego odtwarzacza z wyjściem cyfrowym i dokupienie osobnego przetwornika wysokiej klasy. Miarą klasy przetwornika i wzmacniaczy jest odstęp od szumu. Dla odtwarzaczy z 24 bitowym przetwornikiem i upsamplingiem (lub samych przetworników o tych parametrach) odstęp od szumu nie powinien być mniejszy niż 110-115 dB. Jeżeli jest mniej to znaczy, że producent przyoszczędził i wstawił najtańsze wzmacniacze o kiepskich parametrach (w jakimś zewnętrznym 24 bitowym DAC-u widziałem nawet 85 dB) i wtedy kupować nie warto.
4. Magnetofon kasetowy
Przy zakupie magnetofonu kasetowego trzeba zachować więcej rozwagi. Jakość dźwiękowa tych urządzeń poprawiała się zdecydowanie w przeciągu lat ich produkcji, czego nie można powiedzieć o mechanice, która (poza topowymi modelami) przestała się poprawiać około 1985-1990 roku, a później nawet ulegała pogorszeniu. Kupując magnetofon musimy pamiętać, że będą to urządzenia minimum 20-to letnie, więc na pewno trochę popracowały. Newralgicznym elementem jest głowica. Niestety trwałe głowice ferrytowe lub szklane stosowane powszechnie w latach 70-tych i 80-tych później trafiały już tylko do najlepszych modeli a i to nie zawsze. Głowicę niby można wymienić, ale obecnie kupienie nowej będzie stanowiło wyzwanie bo nie wiem czy są jeszcze produkowane. Tak że kupując magnetofon kasetowy szukałbym modelu wyprodukowanego po 1985 roku wyposażonego w trwałe głowice. Jeżeli mamy kilka modeli do wyboru to porównujemy ich parametry i wyposażenie (systemy redukcji szumu, możliwość regulacji prądu podkładu, liczba głowic itp.)
5. Magnetofon szpulowy
Zakup szpulowca to jeszcze większe wyzwanie niż w przypadku magnetofonu kasetowego. Kupowany sprzęt będzie miał około 40 lat dlatego trzeba bardzo uważać na stan techniczny. Im mniej skomplikowany układ mechaniczny magnetofonu tym mniejsze ryzyko zakupu. Dlatego bezpieczniej kupić model trzysilnikowy niż jednosilnikowy. W tym pierwszym są najczęściej tylko 2 paski, które zawsze można wymienić, a w drugim skomplikowany system kółek ciernych i przekładni, które po kilkudziesięciu latach potrafią zawodzić (nie jest to oczywiście regułą - wszystko zależy od egzemplarza i jak był przechowywany). Drugim elementem newralgicznym są głowice (podobnie jak przy kaseciaku). Różnica jest tylko taka, że kupno nowej głowicy do szpulowca jest jeszcze trudniejsze niż do kasetowego, no może poza podstawowymi polskimi modelami do których jeszcze bywają w sprzedaży. Osobiście aby się nie rozczarować, podczas zakupu zawęziłem poszukiwania do modeli z głowicami szklanymi lub ferrytowymi, bo wtedy nie ma problemu. Z powodu głowic bardzo ryzykowne jest kupno doskonałych zresztą Revoxów, które niestety wyposażano w miękkie głowice permalojowe.
Mamy jeszcze możliwy wybór pomiędzy magnetofonami czterośladowymi i dwuśladowymi, umożliwiającymi pracę z różnymi prędkościami, ale tu już wybór zależy od preferencji użytkownika. Od razu dodam, że kupno dwuśladu wymaga kilkukrotnie większego nakładu finansowego. Podobnie kwestia średnicy obsługiwanych szpul. Do użytku amatorskiego moim zdaniem w zupełności wystarczą 18-tki, ale nie przeczę, że magnetofon ze szpulami 26,5 cm wygląda bardziej efektownie.
6. Kolumny
Tutaj nie ma reguł, bo wszystko zależy od gustu użytkownika. Ponadto zawsze trzeba zgrać ze sobą kolumnę i pomieszczenie, w którym ma pracować. Często poprawa akustyki pomieszczenia może dać znacznie więcej niż zakup nowych kolumn. Ponadto wiadomo, że moc i wielkość kolumn trzeba dostosować do wielkości pomieszczenia. Kupno 200 watowych kolumn do pomieszczenia o powierzchni 12 m^2 nie ma sensu. Z kolei miniaturki nie sprawdzą się w pokoju 50 m^2.
7. Okablowanie
Jeśli chodzi o okablowanie to jest tylko jedna reguła techniczna. Kable sygnałowe muszą być ekranowane, a głośnikowe mieć przekrój dostosowany do mocy kolumn (z reguły 2,5mm^2 będzie wystarczający). Ponadto kabel łączący gramofon ze wzmacniaczem powinien być jak najkrótszy. Nie dajmy sobie wcisnąć audiofilskich tekstów o niesłychanym wpływie kabli na brzmienie, zwłaszcza zasilających, bo to już istne kuriozum. Jakoś 20 lat temu, kiedy nikt nie mówił o wpływie kabli zasilających na dźwięk, żaden audiofil nie narzekał na płaskie i głuche brzmienie sprzętu zasilanego zwykłymi kablami bezpośrednio z gniazdek. Następnym etapem będą pewnie audiofilskie agregaty prądotwórcze do zasilania sprzętu. Uważam że jest to wielka nieuczciwość ze strony producentów i sprzedawców, że wmawiają takie rzeczy nieznającym się na technice melomanom, którzy dają się nabrać i topią pieniądze w czymś co nie ma wpływu na jakość dźwięku. Lepiej przeznaczyć pieniądze na kolumny wyższej klasy lub polepszyć akustykę pomieszczenia bo, przy trzymaniu pewnego poziomu przez pozostałe komponenty zestawu, to te dwa elementy mają największy wpływ na jakość dźwięku.
Niezależnie od komponentu, gdy kupujemy używany sprzęt, zawsze warto sprawdzić czy jest dostępna w sieci instrukcja serwisowa. Może być to pomocne gdy trzeba będzie coś naprawić.
Mam nadzieję, że ten przydługi post choć trochę ułatwi dobór sprzętu i pomoże ustrzec się przed wpadkami.
Może warto zaznaczyć, że chodzi o wzmacniacz tranzystorowy. Z lampowymi to trochę inaczej wygląda, a i stare tranzystorowce, które potrafią zagrać wybornie, często nie spełniają podanych przez Ciebie wymogów odstępu od szumu i zniekształceń.
Napisałem to pod kątem kryterium zasadniczego, czyli neutralności brzmienia. A ponieważ tego kryterium nie spełniają lampowce, czy wzmacniacze bardzo szumiące więc stąd to wymaganie. Jeżeli dla kogoś kryterium podstawowym, które mu odpowiada będzie oryginalność, czy nietypowość brzmienia, to wówczas może kupić lampę lub starego tranzystorowca i cieszyć się tym brzmieniem, o które mu chodziło.
Podane przeze mnie kryteria nie są uniwersalne, a wynikają z przyjętych założeń wstępnych.
jdas pisze:Napisałem to pod kątem kryterium zasadniczego, czyli neutralności brzmienia. A ponieważ tego kryterium nie spełniają lampowce, czy wzmacniacze bardzo szumiące więc stąd to wymaganie.
Nie chcę się z tobą kłócić, ale parametry w tabelce na końcu instrukcji często nijak się mają do jakości "neutralności brzmienia". A parametry "Bardzo szumiących wzmacniaczy" są i tak wielokrotnie lepsze od parametrów samego nośnika, takiego jak płyta winylowa, czy taśma.
Pierwsza z brzegu wzpółcześnie produkowana wieża marketowa spełnia twoje wymagania, a nie spełniają ich topowe sprzęty z lat 60. i 70., które grają niejednokrotnie lepiej i bardziej "neutralnie" od późniejszych sprzętów o wyśrubowanych parametrach.
To czy we wzmacniaczu siedzą lampy, tranzystory, czy scalaki, też nie definiuje z góry charakteru brzmienia.
(na potrzeby dyskusji zakładamy ze sprzęt jest sprawny!)
Ale fakt ze tam on po prostu jest a ja musiałem polować...
