Książki

[amrowek]

A ja polecę coś miłośnikom podróżowania... fajnie napisana książka.

[piotrjazz]

Czytałem wczoraj w Polityce recenzje filmu "Biała odwaga". Podobno w necie już rozpętała się burza , że obrażający górali, niesprawiedliwy i mijający się z prawdą historyczną.
Dla tych , którzy chcą sprawdzić jak było naprawdę polecam te książkę.
Wiele lat temu "otworzyła mi oczy".
Jak to zwykle w historii bywa, nic nie jest czarno-białe

0

[daru0105]

Tak sobie czytam, a tu dzisiaj rocznica jak Théoden poległ
Ale która?

[Felix1988]

Craig Brown - Raz dwa trzy cztery. Beatlesi i ich czas. Dopiero zacząłem czytać, ale już widzę, że to zupełnie inne spojrzenie na Wielką Czwórkę i ciekawe dopełnienie innych książek o nich, które już mam.

[Piterski]

Tak sobie czytam, a tu dzisiaj rocznica jak Théoden poległ
Ale która?

Byłem ciekaw, jaki przekład czytasz i tak mi coś w tym tekście brakowało poetyckości. Naprawdę polecam przekład Marii Skibniewskiej. Lektura jej przekładu "Władcy Pieścieni" to jest inny poziom zaangażowania emocjonalnego. Wnika głębiej w czytelnika i jest bardziej plastyczny.

[daru0105]

Tak sobie czytam, a tu dzisiaj rocznica jak Théoden poległ
Ale która?

Byłem ciekaw, jaki przekład czytasz i tak mi coś w tym tekście brakowało poetyckości. Naprawdę polecam przekład Marii Skibniewskiej. Lektura jej przekładu "Władcy Pieścieni" to jest inny poziom zaangażowania emocjonalnego. Wnika głębiej w czytelnika i jest bardziej plastyczny.

Widzę spore różnice w tłumaczeniu i przekład Marii Skibniewskiej może się bardziej podobać.
Za parę lat postaram się wrócić do tej lektury w tłumaczeniu Marri.
Dzięki bardzo

[Piterski]

daru0105, moim zdaniem warto to zrobić. Ja na początku wieku kupiłem ładnie ilustrowane wydanie Amber.
Przeczytałem je i jakoś tak do mnie ta książka nie trafiała. Historia ta sama ale coś mi brakowało. Pewnego razu znalazłem w księgarni oba przekłady i na chybi trafił porównałem. Już po jednej stronie wiedziałem, że Skibniewska to jest inny level przekazu emocjonalnego inne artystyczne malowanie tła. Teraz mam i to drugie tłumaczenie i tylko po nie co kilka lat sięgam. Dlatego uważam że warto po nie sięgnąć. Odradzam tylko jedno tomowe wydanie bo ciężkie i ręce bolą od trzymania

[daru0105]

daru0105, moim zdaniem warto to zrobić. Ja na początku wieku kupiłem ładnie ilustrowane wydanie Amber.
Przeczytałem je i jakoś tak do mnie ta książka nie trafiała. Historia ta sama ale coś mi brakowało. Pewnego razu znalazłem w księgarni oba przekłady i na chybi trafił porównałem. Już po jednej stronie wiedziałem, że Skibniewska to jest inny level przekazu emocjonalnego inne artystyczne malowanie tła. Teraz mam i to drugie tłumaczenie i tylko po nie co kilka lat sięgam. Dlatego uważam że warto po nie sięgnąć. Odradzam tylko jedno tomowe wydanie bo ciężkie i ręce bolą od trzymania

No to teraz mam dylemat czy nie zacząć od razu

[Piterski]

No to teraz mam dylemat czy nie zacząć od razu

To wcale nie musi być taki zły pomysł. Czytałem książkę "Szpieg" Le Care i czasem musiałem się wracać cały rozdział wstecz by się odnaleźć i to jest dość ciekawe doświadczenie jak się inaczej czyta to samo po raz drugi.

[gyro4841]

Ja banalnie polecę "klasyka" autorstwa Isaaca Asimova, czyli cykl "Fundacja".

Zacząłem czytać "Preludium fundacji"- trochę topornie "idzie" ale... codziennie do przodu. Niby seria zaczyna sie od tego.

No i zakończyłem serię. Topornie "to szło - jak krew z nosa". Z każdą kolejną lepiej, ale... i tak dziwnie się czytało. Zresztą trochę dziwnie się kończy. Cóż na końcu spotykamy tego samego bohatera - takie zapętlenie.

[Piterski]

Nie zapętlenie tylko (jeśli myślimy o tym samym bohaterze) to spotykamy go wręcz u schyłku jego życia.

Jeśli Ci się ciężko czytało Asimova to nie polecam Le Carre bo jego książki czyta się trudniej po przez formę narracji, chyba że brakowało Ci w Fundacji tępa. Jeśli tak to jestem wstanie zrozumieć rozczarowanie i polecam Atlas Chmur. Tu się ciężko oderwać.

[darkman]

Cóż na końcu spotykamy tego samego bohatera - takie zapętlenie.

Bo to sam Asimov. Autoretrospekcja. Pisane u schyłku życia już w trakcie choroby.
We wstępie do pierwszego tomu Rebisu masz to opisane, wiem, wiem, wstępów się nie czyta

[gyro4841]

Chodziło o: Daneel Olivaw (człekokształtnego robota którego spotykamy "u schyłku wieku"). Czytało się ciężko, ale taka natura tego pisarza. Zapewne cyklu Roboty nie zacznę.
Teraz czytam jakaś szpiegowska (ktoś wrzucił wcześniej cykl Mick Herron - Kulawe konie, ale...
Zobaczymy jak będzie z Czwartkowym klubem zbrodni.
Co się tyczy Le Carre - kiedyś próbowałem jego klasykę tzn. Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg, ale .... nawet filmu do końca nie obejrzałem(a to podobno klasyka). Muszę zobaczyć Atlas chmur - film mi się podobał. Podobnie jak Wierny ogrodnik.
Szwagier namawia mnie na Diunę więc będzie w czy wybierać.

[Piterski]

Co się tyczy Le Carre - kiedyś próbowałem jego klasykę tzn. Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg, ale .... nawet filmu do końca nie obejrzałem(a to podobno klasyka). Muszę zobaczyć Atlas chmur - film mi się podobał.

To jego chyba najtrudniejsza książka, sam nierzadko cofałem się nawet po kilkanaście stron by nie zgubić wątku. Nie wynika to bynajmniej z tego, że jest zła czy kiepsko napisana, a raczej z sposobu pisania bardzo kwiecistego, gęstego od szczegółów i jednak jak z innej epoki, coś jak dawne kino operujące innym rodzajem środków przekazu artystycznego. Przeczytałem już kilka jego książek w tym Szpiega i dopiero wróciłem do filmu, który dzięki temu stał się dla mnie zupełnie innym obrazem niż gdy oglądałem go przed laty bez znajomości pierwowzoru. Obecnie czytam Russia House i po przestawieniu się na jego język wręcz się zaczynam delektować tymi opisami. Nie jest to "amerykański styl" czyta się go wolniej ale jak się już złapie bakcyla to można się podelektować.

[trafalgar]

Po kilku latach przerwy , zacząłem czytać książki. Na pierwszy ogień poszła "Kasacja",niejakiego Remigiusza Mroza.
Wciągnęło mnie to. Jak ja mogłem przestać czytać