Winylowy nałóg

[zwy]

No to dzisiaj będzie piekło drugi raz

[Latro]

https://youtu.be/JlAAx9c0rNc?si=8KGyO-ENT4nhZyec

Pewnie to nie jest dobre miejsce na ten link, ale może jakoś odtrutka

[blispx]

może lepiej w sprzęt topić przynajmniej nie ginie na kupie a gro, takie sobie lampki zakupiłem

a tu opis

Ken-Rad VT-231 (dostępny również z etykietą „US Navy”) (rocznik 1940) (2 typy – płytki równoległe lub naprzemienne [tj. ukośny wzór słupków siatki na mice, patrząc od góry. Preferowane są płyty naprzemienne.) [ ZDJĘCIE TUTAJ]
[czarna szklana końcówka ~7 mm nad podstawą, białe etykiety, naprzemienne/równoległe płytki, dolny getter (nadal widoczny), może nie mieć etykiet na czarnej podstawie]
● „Świetny bas, napęd, słodka średnica, dobre pasmo” – Chimera
● „Ken Rad VT-231 jest często określany jako najlepszy 6SN7 w zakresie niskich tonów [odnosząc się do basu, a nie sprzętu niskiej jakości] i nie słyszałem nic, co by temu zaprzeczało” – Hirsch
● „40-tki powinny być takie same jak oznaczenia VT-231 z tablicami schodkowymi. Dużo napisano o tej tubie. Zgadzam się z większością tego, co napisano w Internecie. KR z lat 40., w wersji z przezroczystego lub czarnego szkła, z przesuniętymi płytkami i dolnymi geterami, to dobre lampy. Bas jest zdecydowanie jego mocną stroną. Z drugiej strony wysokie tony są bardziej ziarniste niż w innych lampach. Traktuj tę lampę jako przeciwieństwo Sly VT-231. Niektórzy mówią, że ma słodką średnicę, ale w moim przypadku tak nie jest (nawet na granicy chudej).” –Len
● „dobra średnica, nie tak bogata jak Sylvania, doskonałe wysokie tony, znane z mocnego basu”. –Hirsch, w osobistej korespondencji z autorem
● „Miesiąc, który spędziłem na oczekiwaniu na tę lampę, został nagrodzony najlepszą wydajnością basu ze wszystkich lamp, jakie kiedykolwiek próbowałem. Bas jest niesamowity, zwarty, dokładny i bardzo skupiony. Dopasowanie lampy wyjściowej staje się w przypadku tej lampy ważniejsze, ale nagroda to niesamowity bas. Nie ma rzeczywistej utraty sceny dźwiękowej ani dynamiki środka pasma w porównaniu z modelem 5692 Brownbase, ale część basu odbywa się kosztem przejrzystości wokalu. Niesamowite ulepszenie. –Wałek do tubek
● „OK, jest bas. Ten konkretny 6SN7 to potwór. Świetna charakterystyka basu w R10...ale w przypadku innych słuchawek może być przytłaczająca (w zależności od 12AT7)...ale wydaje się, że ucierpiała średnica i wysokie tony. Tonalność była świetna, ale ZOTL wydawał się mieć problem z rozmazywaniem. Podejrzewam, że starsze lampy po prostu nie są w stanie sprostać wymaganiom mocy ZOTL/R10.” –Hirscha
● „VT-231 Ken-Rad, płaskie czarne płyty – świetny bas, przester, słodka średnica (może nie tak słodka jak Syl VT231). Świetne przedłużenie górnej części pasma, ale nie ostre.” –scottpaul_iu
● „To lampa, która bardzo mi się podoba. Bas jest bardzo napędowy i instynktowny i porywa Cię od pierwszego przesłuchania. Nieoczekiwanie niski poziom szczegółowości jest najlepszy ze wszystkich testowanych do tej pory lamp. Kiedy byłem oślepiony, kazałem mojej siostrze losowo zmieniać lampy i potwierdziłem, przynajmniej w moim ustawieniu, że ta lampa jest najlepsza pod względem szczegółowości na niskim poziomie. Średnica jest nieco mniej słodka niż syl 6SN7GT z 1952 roku. Aby uwierzyć, trzeba usłyszeć bas na tej lampie. Separacja instrumentów jest nieco mniejsza niż w przypadku Raytheona vt231. Wokale są na tej tubie miłą mieszanką przejrzystości i słodyczy. Bardzo szybka tuba, wyprzedzoną dopiero przez 1952.” –adhoc
● „W nawiązaniu do KenRada, pierwsza wersja może być wyposażona w szkło czarne lub przezroczyste, zawsze z płytkami naprzemiennymi (to ja wymyśliłem określenie „płyty naprzemienne” – nie ma między nimi zerowej różnicy w brzmieniu). Pod koniec lat 40-tych, kiedy GE przejęło większą kontrolę nad KenRadem, pojawiła się druga wersja z przezroczystym szkłem i żebrowanymi płytkami w linii - jest ZNACZNIE gorsza dźwiękowo - zniknął duży bas i rozkwit środka, dodano suchy, lekko zwężony dźwięk bez magii.” -Robert H. (w korespondencji osobistej)