XIX Konkurs Chopinowski

[lopek3]

Właśnie trwa runda wstępna do XIX Konkursu Chopinowskiego.
Dzisiejsze przesłuchania tutaj:

[darkman]

To zdaje się 400 pianistów zakwalifikowanych. Dominują Chińczycy. Tego by sam Chopin nie wymyślił, że trafi pod strzechy tak odległe.
Ale grają z sercem i duchem szkoły polskiej klasycznej (ekierowskiej).

Wygrzewam fotel na jesień. Będzie się działo!

Swego czasu słuchałem recitalu pianistki gruzińskiej na festiwalu lądkowskim. No cóż grała Chopinem Chaczaturiana jak nic.

[lopek3]

Eliminacje będą trwały do 4 maja.
Oglądam i słucham w wolnych chwilach. Na niuansach wykonania się nie znam.
Ale Chopin ogólnie jest git.

[sponaa]

Coś tu cicho a dzieje się! Tymczasem z przymrużeniem oka:

Od razu się "spozycjonuję" - jako kompletny dyletant pianistyczno-szopenistyczny podobają mi się wszystkie wykonania. Nijak nie widzę różnic. A niektóre "kawałki" jak mi wejdą na tapetę to nucę we łbie przez cały dzień i jest mi z tym całkiem dobrze. Nawet teraz mój ukochany "dżez" mnie ciut drażni

Może taka myśl głębsza na zakończenie tego bełkotu - Chopin to jednak Chopin!

[Bacek]

Ko kłamstwo, Szopen była kobietą.

[klin]

Cisza, bo wszyscy zasłuchani
Wyniki 3-ciego etapu mocno szokujące, przynajmniej dla mnie Fajnie, że wrocławiak się ostał ale Prokopowicz i Pawlak bardziej mi się podobali.
Od pierwszego etapu uważam, że Yang i tak jest najlepszy. Jak dla mnie już wygrał. Super, że uda się go posłuchać w finale!!

[lopek3]

Mam takie samo zdanie o Polakach, stawiałem na Prokopowicza.
Szok. Malezyjczyk przeszedł dalej, żaden z braci Lee nie. Jak dla mnie grali lepiej.
Komentatorzy na TVP Kultura też tak oceniali.
No cóż. Jak żyć?

[Twonk]

Cóż, najwyżej mnie zbanują

[dale]

Mam takie samo zdanie o Polakach, stawiałem na Prokopowicza.
Szok. Malezyjczyk przeszedł dalej, żaden z braci Lee nie. Jak dla mnie grali lepiej.
Komentatorzy na TVP Kultura też tak oceniali.
No cóż. Jak żyć?

Pianiści ze wschodu (Japonia czy Korea) są perfekcjonistami w zakresie techniki i gry wyuczonej, potrafią zagrać kilka razy dany utwór idealnie powtarzalnie. Może tutaj zabrakło odrobiny spontanicznego uczucia?
Jednym z nielicznych wykonawców z tamtego rejony, których słuchanie nigdy mnie nie nuży jest Yuja Wang. Potrafi włożyć tyle emocji w utwór, zagrać go zależnie od nastroju... Może kluczem tutaj było, że ćwiczyła na zachodzie w młodości? Gdzie nie ma takiej presji perfekcyjności ?