Jazz Salon Niezależnych (Odrzuconych)

[Felix1988]

I ta awantura była w kasynie oficerskim.

Musisz brać poprawkę na to, że korpus oficerski czasów PRL-u różnił się diametralnie od tego przedwojennego. Oficerami po roku 1945 zostawali przedstawiciele klasy robotniczej czy ludzie ze wsi, bez kindersztuby czy jakiejkolwiek ogłady, w wojsku nie wylewano za kołnierz - czytaj pito na umór, a powiedzenie "nie matura, lecz chęć szczera zrobi z ciebie oficera" nie wzięło się z niczego. To wiele wyjaśnia w kontekście śmierci Wicharego.

[Mawis]

Tak to prawda, poziom korpusu oficerskiego po 45 roku diametralnie sie roznil od przedwojennego. Wiadomo z czego to wynikalo. No i poza tym co mowisz o pochodzeniu tych ludzi dochodzi tez kwestia tego ze byli tam farbowani Polacy czyli po prostu ruscy...Byc moze doszlo do jakiegos nieporozumienia ktore trudno bylo wyjasnic pijanym w sztok żołdakom. Z tego co czytalem, trafil do szpitala po reanimacji a nad ranem zmarl.

[Wojtek]

Wpadam tutaj poczytać o jazzie, a tu?

[Mawis]

Wpadam tutaj poczytać o jazzie, a tu?

Rozmowy o jazzie, a nie?

[martin.h]

Jak pisałem w zapowiedziach ruszył właśnie preorder na Wooden Music II
https://tomaszstanko.bandcamp.com/album/wooden-music-ii

A tymczasem jedyneczka, wrzucam tutaj bo chyba bardziej pasuje w tym temacie. Zresztą poza mną ktoś kupił te płytę?

[Mawis]

Zresztą poza mną ktoś kupił te płytę?

Ja Chyba nawet wrzucalem w ktoryms watku. Trudna muzyka dla mnie...

[martin.h]

Nie jest to łatwa muzyka, ale coraz bardziej mi się podoba i czekam już na drugą część

[Mawis]

Nie jest to łatwa muzyka, ale coraz bardziej mi się podoba i czekam już na drugą część

Zobacze, może tez sie skusze. Jesli sie powiedzialo A...

[czaszka]

Billy Harper Quintet - Love on the Sudan
https://www.discogs.com/release/2330903 ... -The-Sudan

Wkręciłem się w muzykę tego niedocenionego saksofonisty, a ten album to kolejny jaki trafił do mojej kolekcji zaraz po genialnym Black Saint. Trzy utwory, z czego pierwszy to takie spokojne wprowadzenie, a dwa następne to już kilkunastominutowy ogień i jazda bez trzymanki. Sam główny temat z Priestess wkręca się tak niemiłosiernie w głowę że nie jestem w stanie przestać go nucić
Album niestety wydany tylko w Japonii przez Nippon Columbia, więc ciężko z dostępnością, ale na pewno wart każdej złotówki, czy tam jena. Polecam!

[darkman]

Super. Oczywiście grał w Polsce również.
Zwróć też uwagę na Quest z Piotrem Wojtasikiem, Leszkiem Możdżerem i Harperem właśnie.
(1997 i potem przełom wieków jakoś około 2001/2).
Jest też archiwalny materiał filmowy z koncertów live na scenie krajowej JJ'80/1 zdaje się.
Mam go też w sekstecie i quintecie, jest również na płycie Jazz Jamboree 80' wydanej PSJ'99.
Oj dawno nie słuchałem Harpera, dzięki za przypomnienie.

[darkman]

Taka tam seria, I Jazz, bardzo dobry zestaw wykonawców dobranych przekrojowo.
Blue Christmas Milesa Davisa sobie cenię i często do niej wracam. Zestaw nagań przekrojowy właśnie i bdb się słucha jako płyty towarzyszącej np podczas pracy.
Warto mieć, bo seria nie jest jakoś trudna do dostania i zwykle ceny są bardzo przystępne.
Sama seria dzieli się jakby na dwa nurty.
Pierwszy to wybrane tytuły dyskograficzne wielkich wykonawców i tak jest np z Mingusem.
Druga to kompilacje typu the best lub tematyczne o charakterze poznawczym dla różnych okresów danego wykonawcy np Monk.
Każda płyta zawiera insert sleeve z okładkami serii /czarno białe/, a back side cover kolorowe fotki wybranych płyt z serii. Fajne bo łątwo się pogapić i zaplanować co by tu jeszcze.
Repertuar zawierający daną płytę jest bdb opisany z detalami oraz liner notesem (to nie na każdej). Wartościowe wydawnictwo i osobiście je lubię. Mozna dostać z tym plusem, że na rynku wtórnym te płyty są zwykle w bdb stanach zachowania przy budżetowych cenach. Dobre wydania są na tłoku UK, Hol oraz Ger, aczkolwiek mogą się róznić jakością poligrafii, jednak większość wydawców zamawiała print okładek w Nederlandach, tak jak swego czasu brytyjski wydawca Genesis i jest to dość starannie zrobione.
Warto zwracać na to uwagę, bo czasem płyta sygnowana Holland to tylko poligrafia, a master i label opisany jako brytyjski.
Jak to gra? No gra bez łaski i ciężko się przyczepić. Ostatnio słuchałem Monka na fortepian solo, płyta Kinkiego i stwierdziłem, że frazowanie pięknie zarysowane, płyta gra pauzą na ciszy typową dla Monka i pięknie brzmi w niuansach.
Oczywiście przy kompilacjach materiał pochodzi z różnych źródeł, więc może występować pewna nierównomierność podania repertuaru, ale w mojej opinii wydawca zadbał o wyrównaną rozpiętość wertykalną dynamiki, zatem żaden fragment nas nie przestraszy nagle i nie wylejemy sobie kawy na .. no niech będzie, że na klawiaturę. Mniej parzy wtedy, gorzej latem gdy słuchamy i pracujemy w szortach, uwaga zatem!

[Cracker]

Session At Riverside

Kilku znanych I kilku mniej znanych muzyków w rozbujanej, swingującej sesji. Jednorazowy projekt .

[darkman]

The Cecil Taylor Quartet, Newport '57.

Taka trochę introdukcja do słuchania Cecila Taylora. Płyta dość wczesna i w doskonałym składzie z Gigi Gryce i Donaldem Byrd.
Na pierwszej fotce macie linear notes i skład = poczytajcie
Wyadanie Verve w Mono/JAP. Wczesne wydanie JAP ze slipem. Perełka u mnie w niemałej kolekcji Cecila.
Hank Jones, Wendel Marshall-bass, D.Byrd, Gigi - to niesamowicie charyzmatyczna postać jazzu, Cecil - leader piano.. i paru innych muzyków.
Muzyka z bardzo typowym tonem Cecila już pomału dominującym brzmienie sekcji i tła w aranżacji jeszcze mocno klasycznej. Nie ma ich zbyt wiele w tej estetyce epoki, a głównie należy ich szukać na przełomie lat 50/60.
Potem było już tylko lepiej i trudniej

Bass – Buell Neidlinger (tracks: A1 to A3), Wendell Marshall (tracks: B1 to B3)
Drums – Dennis Charles* (tracks: A1 to A3), Osie Johnson (tracks: B1 to B3)
Liner Notes – Toshihiko Shimizu
Piano – Cecil Taylor (tracks: A1 to A3), Hank Jones (tracks: B1 to B3)
Soprano Saxophone – Gigi Gryce (tracks: B1 to B3), Steve Lacy (tracks: A1 to A3)
Trumpet – Donald Byrd (tracks: B1 to B3)

[darkman]

Cecil Taylor, Air Above Montains, 1973/1976, Enja.

Oryginalne wydanie na Monachjskiej Enja. Germany i tak ma być. Jedna z wytwórni niemieckich, które bardzo cenię w swoich zbiorach.
Płyta na fortepian solo z typowym betonowym tonem Cecila dla tego okresu. Warto posłuchac, bo to ten rodzaj gry na instrumencie solo, który mnie bardzo odpowiada. Na wskroś nowoczesny z korzeniami osodzonymi we współczesnej muzyce klasycznej czy też poważnej jak ktoś woli takie określenie. Jednocześnie zaś jazzowy w konwencji free ze słynnymi taylorowskimi pasażami w konsekwentnie rozwijanej improwizacji z lekko niepokojącymi akcentami, które też są typowe dla Cecila zwłaszcza w nagraniach dla Enja i wybitnego label berlińskiego FMP (niestety nieistniejącego już, katalog i artyści.. klękajcie narody!).
Właśnie tego typu płyty znajdziecie na FMP jeśli idzie o solowe płyty CT.

Ewenementem w twórczości Taylora jest udział gitary w sesjach. Bardzo nietypowy instrument dla mistrza klawiszy i bodaj jest tylko jedna taka płyta. Albumowe wydanie właśnie na FMP i chyba tylko na CD (LP nie spotkałem i w katalogu też nie występuje).
Zeby było interaktywnie to może sami znajdziecie ów tytuł, a pyknę okładkę w międzyczasie?

[Felix1988]

Duke Ellington and his Orchestra - Selections from Peer Gynt Suites nos 1 & 2 and Suite Thursday