Wszystko o MFSL

[Myszor]

Kiedy jak nie dziś....
Miles Davis – My Funny Valentine - Miles Davis In Concert
USA 2016
Recorded at New York's Philharmonic Hall,
part of the Lincoln Center complex, on February 12, 1964.

[Myszor]

Sting – The Dream Of The Blue Turtles
US 1985. Half Speed Mastered by Original Masterworks.
Specially Plated and Pressed On High Definition Super Vinyl By Victor Company Of Japan.

Czyli teoretycznie porównuję Japończyka z Japończykiem
Ale na potrzeby rozróźnienia będzie Japończyk (z obi) i Mofik.
Japończyk gra efektowniej, soczyściej i dynamiczniej.
Mofik jest bardziej stonowany i spokojniejszy. Dzięki temu ma lepszą separację instrumentów a wokal Stinga wypada bardziej naturalnie.
Ale obie wersje są fajne.
Mofik wydany jako gatefold z grafikami które w Japończyku są na wkładce.
Prawdopodobnie tylko 5tys sztuk wytłoczono. Numer płyty jest klejony stickerem na okładce.

[Wojtek]

Uwielbiam jak design OBI kopiuje fragment okładki (jak to "S" w tym wypadku), żeby nie psuć projektu okładki swoją obecnością.

[MMarek]

Whitney Houston - Whitney
https://www.discogs.com/release/2826612 ... on-Whitney

[tuczi77]

Whitney Houston - Whitney
https://www.discogs.com/release/2826612 ... ton-Whitne

W linku wyskakuje SACD?

[MMarek]

W linku wyskakuje SACD

To jest SACD...

[daru0105]

W linku wyskakuje SACD

To jest SACD...

A wygląda jak winyl

[MMarek]

A wygląda jak winyl

Tak właśnie Mofi "robi" płyty SACD...
Bardzo to sympatycznie wygląda....
Taki odpowiednio zmniejszony gatefold cover...

[daru0105]

A wygląda jak winyl

Tak właśnie Mofi "robi" płyty SACD...
Bardzo to sympatycznie wygląda....
Taki odpowiednio zmniejszony gatefold cover...

Wygląda bardzo fajnie. Miałem kiedyś trochę płyt SACD, ale były w plastikowym pudełkach trochę łądniejszych od CD.
Ale wtedy na MOFI nie było mnie stać
Potem zrzekłem się płyt cyfrowych na winyle.

[martin.h]

Takie mini gatefoldy to nie tylko MoFi robi, teraz jest tego sporo na rynku

[darkman]

Japończyki robiły to już z 20 lat temu ponad. Mam m.in. np parę Majlsóf Dejwisóf w mini gatefoldach tekturowych. Generalnie bardzo fajne.

[Mich.G]

Dotarła i do mnie
IMG_5837.jpeg
Jest się z czego cieszyć bo gra obłędnie. Nie omieszkałem porównać do posiadanej kopii 91’ UK.
Werdykt prosty - Mofik rządzi! Gra ciut głośniej niż UK, duuużo większa scena, mocniejszy, niżej schodzący bas do czego już nas MOFI przyzwyczaiło. Detaliczność i separacja instrumentów to już jest jakiś kosmos. Krieg jak wino - im starszy tym lepiej mu to wychodzi.
Teraz trochę pitolenia będzie …
Nawiązując do wieku obecnych mistrzów masteringu jak właśnie Krieg, Kevin czy Bernie to ostatnio w jakimś podcaście Michel Fremer przytoczył jedną ciekawą rzecz. Otóż jak był młody to pisał już recenzje płyt do gazet. Dzisiaj z perspektywy czasu widzi że nie miał pojęcia z czym się mierzył. Dzisiaj już wie że jest duża różnica między słuchaniem a słyszeniem. Coś w tym jest - wieloletnie doświadczenie i tysiące przesłuchanych płyt robią swoje. Słyszymy więcej bo rozumiemy bardziej a nie tylko słuchamy. Reasumując im nasi mistrzowie starsi tym mimo pogarszającego się słuchu bedą nam dostarczać coraz lepsze muzyczne doznania.
Może ta teoria jest trochę pokręcona ale mi się podoba
Wracając do OES…
Mofikowe wydanie jest wg mnie warte swojej ceny. Bez dwóch zdań. Zgoda z Myszorem że może jest i lepszy od LoG - jak dla mnie oba na pierwszym miejscu. Jak ktoś chce taniej to z czystym sumieniem polecam wydanie UK z 1991 dla mnie było do tej pory najlepsze i nadal nic mu nie można zarzucić.
Pozdrawiam 🫡

Mam i ja. Gra ok, dla mnie bez zachwytów, po prostu gra. Każdy tłok z Tone Poet zamiata to MoFi pod dywan, ale może jestem uprzedzony? Po aferze, którą wypichcili sobie nie wiem po jakiego wuja, obiecałem sobie że MoFi już nie kupie i nie, nie z powodu śladu cyfrowego, tylko skłonności do oszustwa i iścia w zaparte. No ale uległem, bo po pierwsze lubię ten album DS, a po drugie naczytałem się jaki to dźwiękowy sztos. O tym drugim już napisałem, więc nie będę Państwu gitary zawracał, ale jedno napiszę. Kolejna płyta z MoFi usyfiona tak, jakby jedli na niej jajecznicę z boczkiem, cebulą i pomidorami. Kogo oni tam zatrudniają? tak że ten dziękuję, ale swój portfel zamykam dla tych państwa i wracam do sprawdzonych Tone Poet,BNC, Acoustic Sound, czy Analogue Production.
P.S. i jeszcze smaży, jak z resztą każdy współczesny MoFi, choć moja wkładka jest pod tym względem bardzo łaskawa, a płyta oczywiście umyta.

[Cracker]

Dotarła i do mnie
IMG_5837.jpeg
Jest się z czego cieszyć bo gra obłędnie. Nie omieszkałem porównać do posiadanej kopii 91’ UK.
Werdykt prosty - Mofik rządzi! Gra ciut głośniej niż UK, duuużo większa scena, mocniejszy, niżej schodzący bas do czego już nas MOFI przyzwyczaiło. Detaliczność i separacja instrumentów to już jest jakiś kosmos. Krieg jak wino - im starszy tym lepiej mu to wychodzi.
Teraz trochę pitolenia będzie …
Nawiązując do wieku obecnych mistrzów masteringu jak właśnie Krieg, Kevin czy Bernie to ostatnio w jakimś podcaście Michel Fremer przytoczył jedną ciekawą rzecz. Otóż jak był młody to pisał już recenzje płyt do gazet. Dzisiaj z perspektywy czasu widzi że nie miał pojęcia z czym się mierzył. Dzisiaj już wie że jest duża różnica między słuchaniem a słyszeniem. Coś w tym jest - wieloletnie doświadczenie i tysiące przesłuchanych płyt robią swoje. Słyszymy więcej bo rozumiemy bardziej a nie tylko słuchamy. Reasumując im nasi mistrzowie starsi tym mimo pogarszającego się słuchu bedą nam dostarczać coraz lepsze muzyczne doznania.
Może ta teoria jest trochę pokręcona ale mi się podoba
Wracając do OES…
Mofikowe wydanie jest wg mnie warte swojej ceny. Bez dwóch zdań. Zgoda z Myszorem że może jest i lepszy od LoG - jak dla mnie oba na pierwszym miejscu. Jak ktoś chce taniej to z czystym sumieniem polecam wydanie UK z 1991 dla mnie było do tej pory najlepsze i nadal nic mu nie można zarzucić.
Pozdrawiam 🫡

Mam i ja. Gra ok, dla mnie bez zachwytów, po prostu gra. Każdy tłok z Tone Poet zamiata to MoFi pod dywan, ale może jestem uprzedzony? Po aferze, którą wypichcili sobie nie wiem po jakiego wuja, obiecałem sobie że MoFi już nie kupie i nie, nie z powodu śladu cyfrowego, tylko skłonności do oszustwa i iścia w zaparte. No ale uległem, bo po pierwsze lubię ten album DS, a po drugie naczytałem się jaki to dźwiękowy sztos. O tym drugim już napisałem, więc nie będę Państwu gitary zawracał, ale jedno napiszę. Kolejna płyta z MoFi usyfiona tak, jakby jedli na niej jajecznicę z boczkiem, cebulą i pomidorami. Kogo oni tam zatrudniają? tak że ten dziękuję, ale swój portfel zamykam dla tych państwa i wracam do sprawdzonych Tone Poet,BNC, Acoustic Sound, czy Analogue Production.
P.S. i jeszcze smaży, jak z resztą każdy współczesny MoFi, choć moja wkładka jest pod tym względem bardzo łaskawa, a płyta oczywiście umyta.

Brawo !!! Nareszcie jakaś fachowa opinia i miarodajna informacja dla potencjalnych nabywców.
Dziękujemy koledze.

[Mich.G]

Niepotrzebny sarkazm.nikogo do niczego nie namawiam, każdy głosuje własnym portfelem używając(chyba) własnego rozumu.Jeśli ktoś planuje wejść w świat płyt winylowych MoFi, to ja mogę jedynie zachęcić do poszukania starych, jeszcze tłoczonych w Japonii wydań, które w mojej opinii są perfekcyjne. Współczesne to loteria i brak szacunku dla klienta. Tak to widzę, kupując płytę za ponad 3 stówki, która jest upaprana i polepiona jakby na melinie robiła za podstawkę pod kufel.Dlaczego Tone Poet potrafi? Nie tyko dostarczają produkt najwyższej jakości edytorskiej-piękna lakierowana okładka, to winyl jest czyściutki i cichy jak ninja, a background noise praktycznie nie istnieje. Da się?.da.

[piotrjazz]

Współczesne to loteria i brak szacunku dla klienta. Tak to widzę, kupując płytę za ponad 3 stówki, która jest upaprana i polepiona jakby na melinie robiła za podstawkę pod kufel.

To widać MMarek ma rację wybierając SACD , tak samo z plików a za to pewna czysta robota.

Dlaczego Tone Poet potrafi? Nie tyko dostarczają produkt najwyższej jakości edytorskiej-piękna lakierowana okładka, to winyl jest czyściutki i cichy jak ninja, a background noise praktycznie nie istnieje. Da się?.da.

No tu się nie zgadzam, zbyt wiele razy wymieniałem plyty z TP , żeby nazwać je idealnymi.