Polityka

[dale]

Nie do końca. Radykalni ateiści u nas są. Jeden podobno ścinał przydrożne krzyże piłą

To debil, nie ateista... jeżeli taki był...

Ja mam schować krzyż, a nie ateista (lub wyznawca innej religii) nauczyć się tolerancji wobec moich oznak wiary.

Wiesz, ja do kościoła nie chodzę, a mimo to w instytucji państwowej, gdzie pracuję wszystkie uroczystości były okraszone mszą bądź kapelanem... Kierownicy w majestacie prawa witali Ciebie per "Szczęść Boże...", mając w dupie Twoje poglądy czy życzenia...
Więc nie mów mi o tolerancji... Ja nikomu nie zabieram krzyża, nie pozwalam po prostu postawić na swoim biurku.

[Tarkus]

zważ że napisałeś "jakiejkolwiek" tolerancji dla "wszelkich" mniejszości

Istotnie była to pewna hiperbola.

Sądziłem że masz na myśli innego rodzaju mniejszości, pisałeś coś o wynaturzeniach

Również. Ale tu nie o to chodzi, czy ja coś uważam za wynaturzenie, czy nie uważam. Chodzi o to, że jeśli uważam coś za wynaturzenie, mam prawo to powiedzieć - tym bardziej jeśli to uzasadnię - o ile nie wiąże się to z nawoływaniem do wrogości wobec osób. No i oczywiście ktoś inny ma prawo mi odpowiedzieć, że się ze mną nie zgadza, czy też że uważa moje słowa za nieprawdę - tym bardziej jeśli to uzasadni - o ile nie wiąże się to z nawoływaniem do wrogości wobec mojej osoby lub grupy, do której się zaliczam (albo on/ona/ono mnie zalicza).
Chodzi o to, że w demokracji nie może być "świętych krów", o których wolno mówić dobrze lub wcale. To jest przywilej umarłych i też nie wszystkich.
Jak pisał polski poeta Jacek Podsiadło, "Jestem za tym, żeby wolno mi było być przeciw". I oczywiście nie tylko mnie.

To było niepotrzebne i nieeleganckie.

Emocjonalne. Nie miałem zamiaru Cię urazić. Po prostu myślałem, że wg Ciebie nietolerancja jest możliwa tylko wobec mniejszości. A to uważam za bzdurę.

Wiesz, ja do kościoła nie chodzę, a mimo to w instytucji państwowej, gdzie pracuję wszystkie uroczystości były okraszone mszą bądź kapelanem... Kierownicy w majestacie prawa witali Ciebie per "Szczęść Boże...", mając w dupie Twoje poglądy czy życzenia...

I co Ci się od tego dzieje, że ktoś w imię Boga, w którego wierzy, życzy Ci szczęścia? Bo mnie na ten przykład nic się nie działo, jak byłem w Tunezji (w zeszłym stuleciu) i co rano muezzin mi wyśpiewywał przez megafon.

[kinky]

Załapałeś?

Uwielbiam Twój protekcjonalny ton, dawno go tu nie było.

Ciekawe, chyba się zakiwałeś.

Zdecydowanie, jak zwykle zresztą. Ogólnie wszystko sprowadza się do: lewica = samo zło.

Ateista, który żąda, żeby w instytucjach nie wisiały krzyże

Art. 25 ust. 2 Konstytucji RP:
„Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę wyrażania ich w życiu publicznym”.

Ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
Art. 10.1.
"Rzeczpospolita Polska jest państwem świeckim, neutralnym w sprawach religii i przekonań."
Koniec, kropka.
Chcesz państwa wyznaniowego, stwórz partię. która zmieni konstytucję i zmusi wszystkich do jedynie słusznej (Twoim zdaniem) religii. Ale najpierw znajdź poparcie społeczne dla takiej inicjatywy, zdobądź większość w parlamencie itd.
Wciąż do Ciebie nie dociera, że świat jest już daleko dalej niż z przewodnią siłą Watykanu na czele...
Dyskusja dalsza jest bezprzedmiotowa, ani Ty mnie nie przekonasz, ani ja Ciebie

[kinky]

jak byłem w Tunezji (w zeszłym stuleciu) i co rano muezzin mi wyśpiewywał przez megafon.

A jak Tunezyjczyk jest w Polsce to mu biją dzwony z pobliskiego kościoła, a głośniki na parkingu przed głoszą mszę na pół miasta, także tym, którzy nie chcą jej słyszeć.
Też mu to nie przeszkadza. Bo jest tutaj gościem jak Ty wtedy u niego.

[Bart_S]

I co Ci się od tego dzieje, że ktoś w imię Boga, w którego wierzy, życzy Ci szczęścia? Bo mnie na ten przykład nic się nie działo, jak byłem w Tunezji (w zeszłym stuleciu) i co rano muezzin mi wyśpiewywał przez megafon.

a jak "mój proboszcz" budował obok kościoła dzwonnicę w środku osiedla mieszkaniowego (Bródno - kto ciut zna Warszawę to wie o co mi chodzi), z trzema kilkusetkilogramowymi dzwonami i powoływał się na prawo i inne wolności podczas protestów sąsiadów - to działał w imię tolerancji i miłości bliźniego, który to bliźni czy chce, czy nie chce jest budzony codziennie przed szóstą rano? to tolerancja, poprawność polityczna czy jeszcze inne wynaturzenie?

[Tarkus]

Art. 25 ust. 2 Konstytucji RP:
„Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę wyrażania ich w życiu publicznym”.

Właśnie: swobodę wyrażania. W życiu publicznym.
Krzyż na ścianie klasy szkolnej, jak i przyjaźnie wypowiedziane "szczęść Boże", jest częścią tej swobody. Podobnie jak częścią tej swobody jest publicznie wypowiedziane "Hare Krishna", jeśli ktoś jest akurat krisznaitą. Jak też i publiczna deklaracja ateizmu, jeśli ktoś akurat wierzy, że Boga nie ma.

Ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
Art. 10.1.
"Rzeczpospolita Polska jest państwem świeckim, neutralnym w sprawach religii i przekonań."
Koniec, kropka.
Chcesz państwa wyznaniowego, stwórz partię. która zmieni konstytucję

Wybacz, ale chyba naprawdę nie wiesz, co to państwo wyznaniowe. Podałem przykłady, co byłoby przejawem takiego państwa.

Nikt Ci nie wlepi mandatu za nieobecność na niedzielnej mszy, jak to praktykowano swego czasu Anglii. Nikt nie skaże nikogo za cudzołóstwo (chyba że własna żona), jak to miało miejsce jeszcze w latach 50. we Włoszech.

Państwo polskie nie nakazuje nikomu wierzenia w Chrystusa ani praktykowania katolicyzmu.
Neutralność światopoglądowa nie musi bynajmniej oznaczać "próżni światopoglądowej" w przestrzeni publicznej. Zresztą konsekwentnym egzekwowaniem takowej musiałby być również zakaz manifestowania ateizmu, bo to także światopogląd.
Chyba jednak dużo zdrowsza jest zasada pluralizmu światopoglądowego w tejże przestrzeni publicznej (co zapewnia właśnie przywołany przez Ciebie art. 10.1). Nie mam nic do muzułmanina, Żyda, buddysty, hinduisty ani do ateisty, więc niech on też nic nie ma do mnie.
Notabene najbardziej mnie śmieszy, kiedy kogoś "obraża" znak, który podobno nic dla niego nie znaczy...

a jak "mój proboszcz" budował obok kościoła dzwonnicę w środku osiedla mieszkaniowego (Bródno - kto ciut zna Warszawę to wie o co mi chodzi), z trzema kilkusetkilogramowymi dzwonami i powoływał się na prawo i inne wolności podczas protestów sąsiadów - to działał w imię tolerancji i miłości bliźniego, który to bliźni czy chce, czy nie chce jest budzony codziennie przed szóstą rano? to tolerancja, poprawność polityczna czy jeszcze inne wynaturzenie?

Nie o tym tu rozmawiamy. Dla mnie to równie oczywiste jak dla Ciebie, że wielkość dzwonów - podobnie jak kolumn głośnikowych - powinna być dostosowana do przestrzeni, w jakiej mają funkcjonować. Niestety, jak widać, nie dla wszystkich.
Ale już obecność krzyża w przestrzeni publicznej nic Ci przecież nie robi. Nie musisz przed nim klękać ani się modlić. Możesz go ignorować.

Poza tym wszystkim stoi fakt, że duchowość judeochrześcijańska jest jednym z fundamentów kultury europejskiej. Tu nie chodzi o to, czy się wierzy w to, co jest napisane w Biblii. Chodzi o to, że bez Biblii nie ma Bacha, Dostojewskiego, Buonarrotiego, Eliota ani w ogóle całej nowoczesnej poezji, Pendereckiego, Dalego... Innymi słowy, nie da się oddzielić naszej cywilizacji od judaizmu i chrześcijaństwa, nie okaleczając jej tym samym. I tak samo nie da się usunąć religii z przestrzeni publicznej, pozostając sobą w sensie kulturowym.
Chcesz żyć bez religii, Twoje prawo. Ale dlaczego nikt nie ma Ci przypominać, że coś takiego jest? Przecież nikt wbrew Twojej woli nie jest w stanie Ciebie nawrócić.

[kinky]

Art. 25 ust. 2 Konstytucji RP:
„Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę wyrażania ich w życiu publicznym”.

Właśnie: swobodę wyrażania. W życiu publicznym.
Krzyż na ścianie klasy szkolnej, jak i przyjaźnie wypowiedziane "szczęść Boże", jest częścią tej swobody. Podobnie jak częścią tej swobody jest publicznie wypowiedziane "Hare Krishna", jeśli ktoś jest akurat krisznaitą. Jak też i publiczna deklaracja ateizmu, jeśli ktoś akurat wierzy, że Boga nie ma.

Ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
Art. 10.1.
"Rzeczpospolita Polska jest państwem świeckim, neutralnym w sprawach religii i przekonań."
Koniec, kropka.
Chcesz państwa wyznaniowego, stwórz partię. która zmieni konstytucję

Wybacz, ale chyba naprawdę nie wiesz, co to państwo wyznaniowe. Podałem przykłady, co byłoby przejawem takiego państwa.

Nikt Ci nie wlepi mandatu za nieobecność na niedzielnej mszy, jak to praktykowano swego czasu Anglii. Nikt nie skaże nikogo za cudzołóstwo (chyba że własna żona), jak to miało miejsce jeszcze w latach 50. we Włoszech.

Państwo polskie nie nakazuje nikomu wierzenia w Chrystusa ani praktykowania katolicyzmu.
Neutralność światopoglądowa nie musi bynajmniej oznaczać "próżni światopoglądowej" w przestrzeni publicznej. Zresztą konsekwentnym egzekwowaniem takowej musiałby być również zakaz manifestowania ateizmu, bo to także światopogląd.
Chyba jednak dużo zdrowsza jest zasada pluralizmu światopoglądowego w tejże przestrzeni publicznej (co zapewnia właśnie przywołany przez Ciebie art. 10.1). Nie mam nic do muzułmanina, Żyda, buddysty, hinduisty ani do ateisty, więc niech on też nic nie ma do mnie.
Notabene najbardziej mnie śmieszy, kiedy kogoś "obraża" znak, który podobno nic dla niego nie znaczy...

a jak "mój proboszcz" budował obok kościoła dzwonnicę w środku osiedla mieszkaniowego (Bródno - kto ciut zna Warszawę to wie o co mi chodzi), z trzema kilkusetkilogramowymi dzwonami i powoływał się na prawo i inne wolności podczas protestów sąsiadów - to działał w imię tolerancji i miłości bliźniego, który to bliźni czy chce, czy nie chce jest budzony codziennie przed szóstą rano? to tolerancja, poprawność polityczna czy jeszcze inne wynaturzenie?

Nie o tym tu rozmawiamy. Dla mnie to równie oczywiste jak dla Ciebie, że wielkość dzwonów - podobnie jak kolumn głośnikowych - powinna być dostosowana do przestrzeni, w jakiej mają funkcjonować. Niestety, jak widać, nie dla wszystkich.
Ale już obecność krzyża w przestrzeni publicznej nic Ci przecież nie robi. Nie musisz przed nim klękać ani się modlić. Możesz go ignorować.

Poza tym wszystkim stoi fakt, że duchowość judeochrześcijańska jest jednym z fundamentów kultury europejskiej. Tu nie chodzi o to, czy się wierzy w to, co jest napisane w Biblii. Chodzi o to, że bez Biblii nie ma Bacha, Dostojewskiego, Buonarrotiego, Eliota ani w ogóle całej nowoczesnej poezji, Pendereckiego, Dalego... Innymi słowy, nie da się oddzielić naszej cywilizacji od judaizmu i chrześcijaństwa, nie okaleczając jej tym samym. I tak samo nie da się usunąć religii z przestrzeni publicznej, pozostając sobą w sensie kulturowym.
Chcesz żyć bez religii, Twoje prawo. Ale dlaczego nikt nie ma Ci przypominać, że coś takiego jest? Przecież nikt wbrew Twojej woli nie jest w stanie Ciebie nawrócić.

Wybacz, ale chyba naprawdę nie wiesz, co to państwo wyznaniowe.

I znów ten protekcjonalny ton...
Moja odpowiedź:

Dyskusja dalsza jest bezprzedmiotowa, ani Ty mnie nie przekonasz, ani ja Ciebie

[Doman]

Art. 25 ust. 2 Konstytucji RP:
„Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę wyrażania ich w życiu publicznym”.

Właśnie: swobodę wyrażania. W życiu publicznym.
Krzyż na ścianie klasy szkolnej, jak i przyjaźnie wypowiedziane "szczęść Boże", jest częścią tej swobody. Podobnie jak częścią tej swobody jest publicznie wypowiedziane "Hare Krishna", jeśli ktoś jest akurat krisznaitą. Jak też i publiczna deklaracja ateizmu, jeśli ktoś akurat wierzy, że Boga nie ma.

Ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
Art. 10.1.
"Rzeczpospolita Polska jest państwem świeckim, neutralnym w sprawach religii i przekonań."
Koniec, kropka.
Chcesz państwa wyznaniowego, stwórz partię. która zmieni konstytucję

Wybacz, ale chyba naprawdę nie wiesz, co to państwo wyznaniowe. Podałem przykłady, co byłoby przejawem takiego państwa.

Nikt Ci nie wlepi mandatu za nieobecność na niedzielnej mszy, jak to praktykowano swego czasu Anglii. Nikt nie skaże nikogo za cudzołóstwo (chyba że własna żona), jak to miało miejsce jeszcze w latach 50. we Włoszech.

Państwo polskie nie nakazuje nikomu wierzenia w Chrystusa ani praktykowania katolicyzmu.
Neutralność światopoglądowa nie musi bynajmniej oznaczać "próżni światopoglądowej" w przestrzeni publicznej. Zresztą konsekwentnym egzekwowaniem takowej musiałby być również zakaz manifestowania ateizmu, bo to także światopogląd.
Chyba jednak dużo zdrowsza jest zasada pluralizmu światopoglądowego w tejże przestrzeni publicznej (co zapewnia właśnie przywołany przez Ciebie art. 10.1). Nie mam nic do muzułmanina, Żyda, buddysty, hinduisty ani do ateisty, więc niech on też nic nie ma do mnie.
Notabene najbardziej mnie śmieszy, kiedy kogoś "obraża" znak, który podobno nic dla niego nie znaczy...

a jak "mój proboszcz" budował obok kościoła dzwonnicę w środku osiedla mieszkaniowego (Bródno - kto ciut zna Warszawę to wie o co mi chodzi), z trzema kilkusetkilogramowymi dzwonami i powoływał się na prawo i inne wolności podczas protestów sąsiadów - to działał w imię tolerancji i miłości bliźniego, który to bliźni czy chce, czy nie chce jest budzony codziennie przed szóstą rano? to tolerancja, poprawność polityczna czy jeszcze inne wynaturzenie?

Nie o tym tu rozmawiamy. Dla mnie to równie oczywiste jak dla Ciebie, że wielkość dzwonów - podobnie jak kolumn głośnikowych - powinna być dostosowana do przestrzeni, w jakiej mają funkcjonować. Niestety, jak widać, nie dla wszystkich.
Ale już obecność krzyża w przestrzeni publicznej nic Ci przecież nie robi. Nie musisz przed nim klękać ani się modlić. Możesz go ignorować.

Poza tym wszystkim stoi fakt, że duchowość judeochrześcijańska jest jednym z fundamentów kultury europejskiej. Tu nie chodzi o to, czy się wierzy w to, co jest napisane w Biblii. Chodzi o to, że bez Biblii nie ma Bacha, Dostojewskiego, Buonarrotiego, Eliota ani w ogóle całej nowoczesnej poezji, Pendereckiego, Dalego... Innymi słowy, nie da się oddzielić naszej cywilizacji od judaizmu i chrześcijaństwa, nie okaleczając jej tym samym. I tak samo nie da się usunąć religii z przestrzeni publicznej, pozostając sobą w sensie kulturowym.
Chcesz żyć bez religii, Twoje prawo. Ale dlaczego nikt nie ma Ci przypominać, że coś takiego jest? Przecież nikt wbrew Twojej woli nie jest w stanie Ciebie nawrócić.

Tarkus
szacun naprawdę jestem pełen podziwu. ja przestałem już tu zaglądać i się wypowiadać bo jeśli chodzi o politykę to koleżeństwo na tym forum jest.. hmm specyficzne, jednostronne? nie wiem jakich jeszcze użyć słów porównań? może za bardzo "zlewaczałe"?:) i nie da się na pewne tematy dyskuować bo nie koniec i kropka.
ps a jad na jeszcze obecny obóz rządzący jest tak jakby wejść do gniazda szerszeni. szkoda tylko że pamięć króciutka oj króciutka:)

już spadam bo zaraz mi faszyście i katolowi się oberwie:)

[Bart_S]

Dla mnie to równie oczywiste jak dla Ciebie, że wielkość dzwonów - podobnie jak kolumn głośnikowych - powinna być dostosowana do przestrzeni, w jakiej mają funkcjonować. Niestety, jak widać, nie dla wszystkich.

masakrycznie spłycasz chcąc bronić określoną tezę... raz blokada ciężarówki przez ateistyczną mniejszość jest zaprzeczeniem równości i tolerancji, drugi raz narzucanie swej złej woli przez proboszcza i aprobata owej przez władze gminy w katolandzie są OK i relatywizujesz problem pisząc co jest dla Ciebie albo dla mnie oczywiste... powiedz to osobom mieszkającym w bloku oddalonym 50 metrów od dzwonnicy...

Innymi słowy, nie da się oddzielić naszej cywilizacji od judaizmu i chrześcijaństwa, nie okaleczając jej tym samym. I tak samo nie da się usunąć religii z przestrzeni publicznej, pozostając sobą w sensie kulturowym.

i nikt o zdrowych zmysłach nie zamierza tego oddzielać. ale dlaczego epatować swoją dobrze bądź źle rozumianą religijnością otoczenie? rozumiem, że idąc tokiem myślowym związanym z kręgiem judeo-chrześcijańskim będzie dla Ciebie OK, jeżeli obok krzyża zawiśnie gwiazda Dawida i krzyż prawosławny? a za chwilę w ramach tolerancji również półksiężyc?

[kinky]

zlewaczałe

Pozdrowienia dla Sławka

[Bart_S]

koleżeństwo na tym forum jest.. hmm specyficzne, jednostronne? nie wiem jakich jeszcze użyć słów porównań? może za bardzo "zlewaczałe"?:)

czyż minione wybory nie pokazały, że znacząca większość społeczeństwa taka jest? i że przede wszystkim bredni konfederastów nie kupiło? tylko nie pisz proszę, że przyjdzie czas opamiętania - właśnie przyszedł...

[Tarkus]

masakrycznie spłycasz chcąc bronić określoną tezę... raz blokada ciężarówki przez ateistyczną mniejszość jest zaprzeczeniem równości i tolerancji, drugi raz narzucanie swej złej woli przez proboszcza i aprobata owej przez władze gminy w katolandzie są OK i relatywizujesz problem pisząc co jest dla Ciebie albo dla mnie oczywiste... powiedz to osobom mieszkającym w bloku oddalonym 50 metrów od dzwonnicy...

Ależ ja wyraziłem swoją dezaprobatę. Czy muszę to robić "kawę na ławę"? Tak, uważam, że w gęstej zabudowie nie powinno się wieszać trzech kilkusetkilogramowych dzwonów, wystarczyłby jeden, i to dużo mniejszy. Myślałem, że to wynika z mojej wypowiedzi.
Być może powinna to regulować jakaś ustawa, nazwijmy ją: akustyczna. Nie mam nic przeciwko temu.

dlaczego epatować swoją dobrze bądź źle rozumianą religijnością otoczenie?

Zależy, co nazywasz epatowaniem. Mam nadzieję, że nie chodzi Ci o korzystanie z konstytucyjnej wolności wyznania.

rozumiem, że idąc tokiem myślowym związanym z kręgiem judeo-chrześcijańskim będzie dla Ciebie OK, jeżeli obok krzyża zawiśnie gwiazda Dawida i krzyż prawosławny? a za chwilę w ramach tolerancji również półksiężyc?

Jeśli akurat w danym miejscu pracy (choćby moim) znajdzie się osoba innego wyznania, której przy pracy jest potrzebny (w sensie potrzeby duchowej) symbol jej religii, to nie mam nic przeciw temu, żeby takowy przyniosła i umieściła. Nie wiem, czy taka odpowiedź Cię satysfakcjonuje.

I znów ten protekcjonalny ton...

Bynajmniej. Po prostu z Twojej wypowiedzi zdawało się wynikać, że państwem wyznaniowym jest dla Ciebie każde państwo, w którym wiarę wyznaje się w życiu publicznym. A takiemu państwu do "wyznaniowości" bardzo daleko, na co przedstawiłem argumenty.
Co więcej, Ty sam wyżej skonstatowałeś, że swobodę wyrażania publicznie swego światopoglądu zapewnia nam konstytucja, co wypunktowałem. I do tego się nie odniosłeś. Nie za bardzo wiem, czy to znaczy, że przyznajesz mi w tym punkcie rację, czy też nie. Nie musisz odpowiadać, jeśli nie chcesz.

[Wojtek]

W następnych wyborach PiS może balansować na granicy progu wyborczego

Uhuhu, hiperoptymista się znalazł

Ateista, który żąda, żeby w instytucjach nie wisiały krzyże, bo jego razi ich widok. To jest przykład nietolerancji ze strony mniejszości.

Tak jest w państwach z definicji świeckich czy dotyczy to tylko państw wyznaniowych?
Pytanie bonusowe: do której kategorii zalicza się Polska?

Krzyż na ścianie klasy szkolnej, (...) jest częścią tej swobody.

Czyjej swobody? Uczniów czy katolowej dyrekcji?
Pytanie bonusowe: dla kogo istnieje szkoła?

Ale już obecność krzyża w przestrzeni publicznej nic Ci przecież nie robi. Nie musisz przed nim klękać ani się modlić. Możesz go ignorować.

Mogę go też wyjebać.

Nie wystarczy krzyżyk w formie naszyjnika?

Innymi słowy, nie da się oddzielić naszej cywilizacji od judaizmu i chrześcijaństwa, nie okaleczając jej tym samym. I tak samo nie da się usunąć religii z przestrzeni publicznej, pozostając sobą w sensie kulturowym.

Spokojnie z tą indoktrynacją i "nie da się". Wystarczy iść do przodu zamiast wiecznie patrzeć do tyłu.

Chcesz żyć bez religii, Twoje prawo. Ale dlaczego nikt nie ma Ci przypominać, że coś takiego jest?

W imię tolerancji czy czego?

Doprawdy nie wiem jak doszliśmy do kolejnej rundy "prawd katolowych" od tematu wyborów do parlamentu.
Temat zastępczy czy co?

[kinky]

Nie musisz

Raczej nie chcę.
Po prostu nie rozumiesz o czym piszesz w kwestii konstytucji i artykułu 10 tej ustawy.
Albo inaczej - nie rozumiesz o czym traktują te przepisy. Instytucje publiczne (bo do tego się odnosiłem cytując wyżej te akty prawne) jak np. urzędy i szkoły zachowują bezstronność religijną i światopoglądową.
A wieszanie krzyża i jakiegokolwiek innego symbolu religijnego w instytucjach publicznych jest złamaniem tych przepisów.
Wyrażanie publiczne czyli na ulicy itp. swoich przekonań religijnych i innych to coś zupełnie innego i to możesz robić gdzie chcesz, kiedy chcesz, tak jak tutaj i nic nikomu do tego.
To nie są dwie równoznaczne rzeczy.
Nie musisz odpowiadać, bo już mnie głowa boli od Twoich fikołków i naginania rzeczywistości do własnych tez i jedynie słusznego światopoglądu.
I nie drogi Tarkusie, w jakikolwiek sposób mi nieznany (szczerze mówiąc) tok Twojego rozumowania zaprowadza Cię w obszary, w których mógłbyś stwierdzić lub choćby podejrzewać, że w jakiejś kwestii przyznaję Ci rację to niekoniecznie tutaj to wystąpiło. Raczej zdecydowanie nie wystąpiło.

A tak w ogóle to bicie piany na temat religii, kościoła itp. już dawno tutaj przerabialiśmy i chyba wszystkim się to znudziło, Tarkus nie psuj nam radości z obalenia piskomuny.
Nawet jeśli byli tymi których najbardziej nie nie lubiłeś

[Tarkus]

Tak jest w państwach z definicji świeckich czy dotyczy to tylko państw wyznaniowych?
Pytanie bonusowe: do której kategorii zalicza się Polska?

Zależy, co jest dla Ciebie wyznacznikiem świeckości państwa - laickość czy dopiero laicyzacja?

Czyjej swobody? Uczniów czy katolowej dyrekcji?

Myślę, że wszelkie generalizacje w tej kwestii można rozbić o kant kuli.

Mogę go też wyjebać.

Wtedy Ty będziesz nietolerancyjny.

Spokojnie z tą indoktrynacją i "nie da się". Wystarczy iść do przodu zamiast wiecznie patrzeć do tyłu.

Ale jak Ty to sobie wyobrażasz? Że będziemy korzystali z dorobku kultury europejskiej, ale udając, że nie wiemy, skąd się wziął? Wtedy stanie się kompletnie niezrozumiały.
Czy może chcesz w ogóle odrzucić cały dorobek kultury i tworzyć ją każdego dnia od nowa? Już byli tacy, co próbowali. Wychodziło z tego wielkie nic.
Jak to ujął Andrzej Zieliński, "w każdej dobrej muzyce słychać przeszłość muzyki". I od tego nie ma ucieczki. Jeśli nie wierzysz, to spróbuj znaleźć jedno naprawdę wybitne dzieło sztuki nie odwołujące się do dorobku przeszłych epok.
Zresztą co tam sztuka, nawet nauka i technika nie są w stanie się rozwijać bez sięgania do dorobku przeszłych pokoleń. Np. Twój gramofon nie istniałby, gdyby Faraday nie wsadził magnesu w uzwojenie, a Edison nie udoskonalił... telegrafu. I tak to idzie aż do pierwszego rozpalonego ogniska.

W imię tolerancji czy czego?

Wypowiadanie w Twojej obecności zdania innego niż Twoje mieści się "z okładem" w granicach tolerancji, o ile Tobie nie odbiera się swobody wyrażania Twojego zdania. A masz ją. To się nazywa pluralizm, gdyby się ktoś pytał.

Po prostu nie rozumiesz o czym piszesz w kwestii konstytucji i artykułu 10 tej ustawy.
Albo inaczej - nie rozumiesz o czym traktują te przepisy. Instytucje publiczne (bo do tego się odnosiłem cytując wyżej te akty prawne) jak np. urzędy i szkoły zachowują bezstronność religijną i światopoglądową.
A wieszanie krzyża i jakiegokolwiek innego symbolu religijnego w instytucjach publicznych jest złamaniem tych przepisów.

Urząd państwowy chyba jednak jest częścią przestrzeni publicznej?
O ile dobrze rozumiem, dla Ciebie rozdział Kościoła od państwa to wyłącznie tzw. "rozdział wrogi", taki jak we Francji. A to tylko jedna z koncepcji tego rozdziału, niekoniecznie "jedynie słuszna".
Równorzędną koncepcją bezstronności państwa jest pluralizm światopoglądowy (taki model funkcjonuje np. w USA), przeciw któremu - podkreślam! - nie mam nic. Tak więc, jak widzisz, od koncepcji państwa wyznaniowego, czy w ogóle jakiegokolwiek jedynie dopuszczalnego światopoglądu, jestem daleki.