JAZZ CAFE - czego słuchamy

[tomaszek]

Hank Mobley - Curtain Call
https://www.discogs.com/release/2293833 ... rtain-Call

trochę zbyt głośno nagrana, przez co w kilku miejscach, głównie na A1, pojawiają się zniekształcenia. Biorąc po uwagę, że to Tone Poet, to lekkie zdziwienie, że tak to zrobili. Niemniej i tak jest bardzo dobrze

[BLACKY131313]

Hank Mobley - Curtain Call
https://www.discogs.com/release/2293833 ... rtain-Call

trochę zbyt głośno nagrana, przez co w kilku miejscach, głównie na A1, pojawiają się zniekształcenia. Biorąc po uwagę, że to Tone Poet, to lekkie zdziwienie, że tak to zrobili. Niemniej i tak jest bardzo dobrze

To nie jedyna wpadka serii Tone Poets
inne : Andrew Hill – Black Fire 2019 czy też Grant Green –Born To Be Blue 2019 - trzepotanie, zmiany głośności czy tez słabo słyszalne piano.
Wśród kolekcjonerów płyt i miłośników jazzu panuje powszechne przekonanie, że pan Van Gelder nie mógł zrobić nic złego, jeśli chodzi o nagrywanie i mastering. Wykonał świetną robotę , ale od czasu do czasu słuchając jednego z jego miksów zastanawiam się: co tu się dzieje?
Dodam, że przeciwnie zaskakuje mnie pozytywnie jakość i brzmienie francuskich wydań tych tytułów z epoki.

[piotrjazz]

The Eddie Higgins Trio
If Dreams Come True
https://www.discogs.com/release/1790053 ... -Come-True

Dzisiaj do kawy plumkanie

[Szelak]

Kenny Burrell Kenny Burrellhttps://www.discogs.com/release/2476231 ... ny-Burrell

Nowy Tone Poet jak czesto bywa z opòżnieniem. Sprawdzłem , preorder zrobiłem 10 kwietnia.
To i Grant Green to były najbardziej wyczekane tytuĺy tego roku. Wiadomo wyskoczył Blue Train i rozbił bank
Tak czy siak jestem oczarowany
Skład niesamowity , muzycznie i dżwiękowo najwyższy poziom.
Kolejny kandydat do wzdychania, dla tych co się albo spóźnią , albo będą zwlekać
20221010_104423.jpg

Grant Green - Feelin' The Spirit[Dobra płyta

Dobra?
To jest bardzo dobra płyta
Grant po prostu błyszczy . Herbie też, ale on w każdym składzie nie dawał się ustawić w charakterze tła
A dźwięk palce lizać, umieszcza ten album w czołówce całej serii.
No tak jak zwykle jestem egzaltowany, może to te pół roku czekania?
Grant Green Feelin The Spirit
https://www.discogs.com/release/2475724 ... The-Spirit

20221012_111745.jpg

Mam już Burrella, Green też zamówiony. Czekam.
Burrell zahipnotyzował, rzeczywiście. Na płycie jest spore instrumentarium. Greena rozpracowuję w sieci. Jest, dla mnie, jakby spokojniejszy od KB. Najlepsze są pasaże, szkoda tylko, że nie ma ich więcej, i że nie są jeszcze dłuższe.
Może BN wyda jeszcze jakąś reedycję innego giganta gitary Wesa Montgomery, to bym też zastanowił się czy nie mieć.

[BLACKY131313]

na to co najciekawsze GG, np. MATADOR i NIGERIA, wciąż czekam. Starsze wydania w bab stanie to 200 E. Może w przyszłym roku ...

[tomaszek]

Guru - Jazzmatazz (volume 1)
https://www.discogs.com/release/2432015 ... z-Volume-1
bardzo smacznie podany jazz z hiphopem, dzięki Martin!

[piotrjazz]

Może BN wyda jeszcze jakąś reedycję innego giganta gitary Wesa Montgomery, to bym też zastanowił się czy nie mieć.

Swoje najlepsze płyty nagrał dla Riverside i Verve, tu bym raczej oczekiwał czegoś z Acoustic Sounds Series.
Póki co nie ma co wzdychać , bo na bieżąco ciężko nadążyć za wznowieniami

[piotrjazz]

na to co najciekawsze GG, np. MATADOR i NIGERIA, wciąż czekam. Starsze wydania w bab stanie to 200 E. Może w przyszłym roku ...

Nigeria już była w Tone Poet, fakt kto się spóźnił musi wypatrywać dodruku
W piątek będzie nowa płyta z Classic Series, gdzie Grant Green się udziela
https://www.amazon.pl/Oh-Baby-Big-John- ... 476&sr=8-1

[piotrjazz]

Dla przypomnienia tym , którzy nie czytaja np zapowiedźi płytowych, jest już preorder na Komede z GAD Records
https://kultowenagrania.pl/product/krzy ... -1964-2lp/

[martin.h]

Reuben Wilson - Love Bug
https://www.discogs.com/release/2130675 ... n-Love-Bug

Ale to jest dobre

[martin.h]

bardzo smacznie podany jazz z hiphopem, dzięki Martin!

Nie ma za co

Dla przypomnienia tym , którzy nie czytaja np zapowiedźi płytowych, jest już preorder na Komede z GAD Records
https://kultowenagrania.pl/product/krzy ... -1964-2lp/

Dzięki, już zamawiam <3

[Szelak]

Dla przypomnienia tym , którzy nie czytaja np zapowiedźi płytowych, jest już preorder na Komede z GAD Records
https://kultowenagrania.pl/product/krzy ... -1964-2lp/
GAD-CD-200-Komeda-–-Live-in-Praha-1964-1500.jpg

Też zamówiłem.
Tu recenzja tego albumu:
https://pablosreviews.blogspot.com/2022 ... -1964.html

https://jazz.pl/krzysztof-komeda-quinte ... -gad-2022/

[Szelak]

To geniusz. Człowiek opuszczony, przegrany, diament utracony.
Żył tylko 29 lat.
U mnie tylko CD, ale są dostępne winyle.
https://www.discogs.com/search/?q=miecz ... l&type=all

Mieczysław Kosz Reminiscence

[Bart_S]

nie jestem znawcą muzyki, która grał Keith Jarret. w ogóle jazz to dla mnie dopiero lekko uchylone pudełko z czekoladkami... ale ten Jarret, którego znam, to wykonania solowe - The Köln Concert, Budapest Concert. tu zaś, niespełna rok przed koncertem w Kolonii, mamy zupełnie innego Jarret'a - to nie tyle jazz, co jazz-rock, momentami nawet z elementami bluesa. oprócz kojarzonej przede wszystkim z tym wykonawcą fortepianowej liryki pojawia się i gitara, i dużo perkusjonaliów, i zadziorny saksofon. to moim zdaniem dobre wprowadzenie w trudniejszą muzykę spod palców Jarret'a:

zdjęcie słabe, bo z kącika, w którym uprawiam mój "home office job", wersja płyty zapewne też nie najlepsza, ale u mnie odsłuch jak należy: https://www.discogs.com/release/8343835 ... ure-Island

teraz trochę off-top'u, przepraszam:

jest już preorder na Komede z GAD Records

było: viewtopic.php?f=31&t=980&p=396462#p396462

Człowiek opuszczony, przegrany, diament utracony.

chyba nie można się z tym w całości zgodzić - za Janem Ptaszynem Wróblewskim, który grywał z M.Koszem: "Obejrzałem, a raczej odsłuchałem w TV film o Mietku Koszu. Byłem pod wrażeniem gry Dawida Ogrodnika, zadowolony, że coś o naszym jazzie, ale cóż...Pamiętam nieco innego Mietka i jego historię, a graliśmy ze sobą pół roku. Po pierwsze odkrył go osobiście Jaś Byrczek, który był wtedy prezesem PSJ i prezesem Europejskiej Federacji Jazzowej. Stąd załatwił Mietkowi wiele zagranicznych wyjazdów na konkursy. Wbrew scenariuszowi Mietek nigdy nie był w pozycji przegranego. Do samego końca trzymał poziom i fason. Sam też był inny. Rzeczywiście chciał być najlepszy i tak o sobie mówił, ale trafił akurat na okres sporej posuchy wśród pianistów. Wojtek Karolak i Włodek Gulgowski wybyli do Szwecji, Krzyś Sadowski oglądał się za organami i jedynie Adaś Makowicz błyszczał coraz jaśniej. Nie powiem, był Mietek bardzo porządnym pianistą, ale ciężko się z nim współpracowało ze względu na jego ułomność. Utworów musiał uczyć się na pamięć ze słuchu, więc konieczne były długie posiady po próbach i przed nimi, ale ambitnie starał się wkuć wszystko i grał na koncertach jak należy. Żadnego, wbrew temu co pokazano na filmie, nie przerwał i nie zawalił i nigdy nie dyskutował z publicznością. Był cholerykiem i to dużo większym niż w interpretacji Dawida Ogrodnika. Jednak nigdy nie ścierał się z nami, muzykami. Wkurzał się na słuchaczy i osoby postronne. Ja od niego złego słowa nie usłyszałem. Nie był też, co przez lata mówiono lub podpowiadano samobójcą. Była to ostatnia rzecz, na jaką mógłby się zdecydować. Za bardzo chciał żyć i grać. I tu wdzięczny jestem filmowi, że z tą teorią zerwał. Najważniejszą rzecz, którą jednak pominięto to jego ogromne poczucie humoru. Mietek potrafił rozbawić do łez. Pamiętam jak kiedyś za kulisami, będąc niewidomym i pod lekkim już wpływem zahaczył nogą o jakieś odsunięte krzesło i runął jak długi prosto w kosz na śmieci. Rozbebeszył całą zawartość, po czym zmacawszy ją i zorientowawszy się, że trzyma w objęciach kosz, szeroko rozdziawił gębę w uśmiechu i krzyknął: "Panowie! Znalazłem brata!""

[Szelak]

Komeda w Pradze.
Jaki mały nakład.
Tylko po 250 egzemplarzy, w czarnym i kolorowym winylu?
Dlaczego tak mało? Toż to prawie nic.
I ta cena 100 zł za czarny winyl i 130 za kolor. Te ceny za podwójny LP są strasznie niskie. Nie jest to podejrzane? Dodatkowo piszą, że to z taśm:

Nagrania kwintetu Krzysztofa Komedy z festiwalowego koncertu w Pradze’ 64 ( pozyskane z oryginalnych taśm z archiwum Českého Rozhlasu ) zostały perfekcyjnie zremasterowane przez Andrzeja Poniatowskiego. Pikanterii wydawnictwu GAD Records dodają także unikatowe zdjęcia Marka A. Karewicza wykonane podczas praskich koncertów.

PS. Dlaczego kolor jest więcej wart od czarnego winyla?