Co kręcisz? (czyli czego aktualnie słuchamy na winylu)

[analogplay65]

SISTERS OF MERCY Vision Thing

[Dziadek]

Deep Purple - Burn

[eu4yaon]

Joy Division - Closer

[eu4yaon]

The Best Of The Doors

[Tarkus]

Martyna Jakubowicz - Bardzo groźna księżniczka i ja
(Polton 1986)

[Myszor]

Ale mnie wkręciliście w tego Byrda ! Wziąłem nirminta i olias of sunhillow przy okazji bo słyszałem że kozacko nagrane.

Hi Hi, sam się też nieźle wkręciłem
Myślałem że po "At The Village Vanguard" nie będzie nic ciekawego A tu taaaki ZONK
Jak się wam gdzieś nadarzy okazja to brać bo warto. LP powala stereofonią, detalem, klarownym dźwiękiem.
... i tak się tu nakręcamy nawzajem

No przyznam że brzmi to jak nagrane wczoraj a nie w 1963. Mofiki wiedzo co robio.

[Peter007]

DEZERTER - Blasfemia

[Tarkus]

Blustro - Blues pod kominem
(Tonpress, circa 1990)

[darkman]

Mofiki wiedzo co robio.

To prawda. Jedna z kilku dobrych firm reedycyjnych na rynku. Zwłaszcza marketing mają bardzo dobry.
Staranne i estetyczne wydawnictwo nawiązujące do niedoścignionej jakości płyt złotej epoki winylu.
Bravo. Bardzo dobre repliki!

No przyznam że brzmi to jak nagrane wczoraj a nie w 1963.

Niestety TAK! Bez tej magii i głębi co oryginał. Ot kopia Mistrza. BTW, to rodzaj komplementu? Czy raczej pochwała kompaktowatej jakości brzmienia? Brzmi jak dobra replika. Inaczej niż oryginał, bo jednak bezdusznie. Nie musi się podobać, choć niewyrobionemu uchu może. Zwłaszcza melomanom o proweniencji klasycznych realizacji może nie przypaść do gustu. Ot kolejna hybryda komercyjnego rynku wydawniczego. Płyty Byrda z epoki, zwłaszcza wydane na Columbia (2E-4E) czy Verve, Savoy, Concorde, które brzmią doskonale stanowiły tu niewątpliwie pewien wzór. Miło, że komuś udało się zbliżyć do tegoż absolutu klasyki winylowej choć trochę.

W mojej opinii nie ma nic zdrożnego w zbieraniu wielorakich wydumek. Czasem się zastanawiam czy jest sens nadawania fałszywych cech oryginału materiałowi oczyszczonemu i poddanemu elektronicznej edycji, tylko po to by wydać quasi kompaktową wersję niby CD na winylu? Sens oczywiście jest ekonomiczny. Naiwny klient kupi de facto każdą błyszczącą nowość, ot choćby z ciekawości i sentymentu do odpustowych cacek z dzieciństwa. Działom marketingu większości wytwórni, powód kupowania poszczególnych tytułów jest obojętny. Samemu tytułowi zaś to już w ogóle lata. Szkoda, że to tylko "bajgle wydmuszki". Zero smaku i kalorii.
Kochajmy artystów! Zwłaszcza jazzowych.

[Tarkus]

Ryszard "Skiba" Skibiński - 1951-1983
(Wifon 1984)

[Tarkus]

Journey - Journey
(Columbia 1975, USA)

[cobra]

Pink Floyd - Wish You Were Here
7C 062-96918

[Myszor]

Mofiki wiedzo co robio.

To prawda. Jedna z kilku dobrych firm reedycyjnych na rynku. Zwłaszcza marketing mają bardzo dobry.
Staranne i estetyczne wydawnictwo nawiązujące do niedoścignionej jakości płyt złotej epoki winylu.
Bravo. Bardzo dobre repliki!

No przyznam że brzmi to jak nagrane wczoraj a nie w 1963.

Niestety TAK! Bez tej magii i głębi co oryginał. Ot kopia Mistrza. BTW, to rodzaj komplementu? Czy raczej pochwała kompaktowatej jakości brzmienia? Brzmi jak dobra replika. Inaczej niż oryginał, bo jednak bezdusznie. Nie musi się podobać, choć niewyrobionemu uchu może. Zwłaszcza melomanom o proweniencji klasycznych realizacji może nie przypaść do gustu. Ot kolejna hybryda komercyjnego rynku wydawniczego. Płyty Byrda z epoki, zwłaszcza wydane na Columbia (2E-4E) czy Verve, Savoy, Concorde, które brzmią doskonale stanowiły tu niewątpliwie pewien wzór. Miło, że komuś udało się zbliżyć do tegoż absolutu klasyki winylowej choć trochę.

W mojej opinii nie ma nic zdrożnego w zbieraniu wielorakich wydumek. Czasem się zastanawiam czy jest sens nadawania fałszywych cech oryginału materiałowi oczyszczonemu i poddanemu elektronicznej edycji, tylko po to by wydać quasi kompaktową wersję niby CD na winylu? Sens oczywiście jest ekonomiczny. Naiwny klient kupi de facto każdą błyszczącą nowość, ot choćby z ciekawości i sentymentu do odpustowych cacek z dzieciństwa. Działom marketingu większości wytwórni, powód kupowania poszczególnych tytułów jest obojętny. Samemu tytułowi zaś to już w ogóle lata. Szkoda, że to tylko "bajgle wydmuszki". Zero smaku i kalorii.
Kochajmy artystów! Zwłaszcza jazzowych.

To wydanie MSFL jest z 1982. Jaki marketing ? Jaki naiwny klient ? Chwała im że w dobie cd wydawali na winylu Poza tym liczy się muzyka a ta brzmi świetnie. Nie mam potrzeby szukać 1pressa by się cieszyć doskonałym dzwiękiem.
Ty w ogóle słuchałeś tego wydania ?

[Cracker]

Mofiki wiedzo co robio.

To prawda. Jedna z kilku dobrych firm reedycyjnych na rynku. Zwłaszcza marketing mają bardzo dobry.
Staranne i estetyczne wydawnictwo nawiązujące do niedoścignionej jakości płyt złotej epoki winylu.
Bravo. Bardzo dobre repliki!

No przyznam że brzmi to jak nagrane wczoraj a nie w 1963.

Niestety TAK! Bez tej magii i głębi co oryginał. Ot kopia Mistrza. BTW, to rodzaj komplementu? Czy raczej pochwała kompaktowatej jakości brzmienia? Brzmi jak dobra replika. Inaczej niż oryginał, bo jednak bezdusznie. Nie musi się podobać, choć niewyrobionemu uchu może. Zwłaszcza melomanom o proweniencji klasycznych realizacji może nie przypaść do gustu. Ot kolejna hybryda komercyjnego rynku wydawniczego. Płyty Byrda z epoki, zwłaszcza wydane na Columbia (2E-4E) czy Verve, Savoy, Concorde, które brzmią doskonale stanowiły tu niewątpliwie pewien wzór. Miło, że komuś udało się zbliżyć do tegoż absolutu klasyki winylowej choć trochę.

W mojej opinii nie ma nic zdrożnego w zbieraniu wielorakich wydumek. Czasem się zastanawiam czy jest sens nadawania fałszywych cech oryginału materiałowi oczyszczonemu i poddanemu elektronicznej edycji, tylko po to by wydać quasi kompaktową wersję niby CD na winylu? Sens oczywiście jest ekonomiczny. Naiwny klient kupi de facto każdą błyszczącą nowość, ot choćby z ciekawości i sentymentu do odpustowych cacek z dzieciństwa. Działom marketingu większości wytwórni, powód kupowania poszczególnych tytułów jest obojętny. Samemu tytułowi zaś to już w ogóle lata. Szkoda, że to tylko "bajgle wydmuszki". Zero smaku i kalorii.
Kochajmy artystów! Zwłaszcza jazzowych.

Dawno takich bzdur nie czytałem.
Ale to również w mojej opinii.
Dyskutował nie będę. Polecam posłuchać wydawnictw MFSL.

[SimonTemplar]

Czytam raz ... czytam drugi i nie wieżę.
Żeby tak w środku tygodnia bez pardonu Mofikom od "replik" i "hybryd" jechać
No ale może mam "niewyrobione uszy"