Granice sztuki.....

Robert007Lenert · Post autor: **Robert007Lenert** » 20 cze 2013, 00:59

Od pewnego czasu zastanawiam sie , czy wspolczesna masowa muzyke rozrywkowa mozna jeszcze nazywac sztuka? Chodzi mi o tasmowe produkcje w zasadzie identycznie brzmiacych piosenek w rytmie 4/4 w ukladzie zwrotka refren, powielane na zasadzie kopiuj wklej i tak tez realizowane w studio. Rytm oparty na probce gotowego bitu, barwy i akordy /w mechanicznej, mozliwie banalnej kadencji/ pobrane z gotowego presetu. Do tego wokalik jakiej panny , badz ladnego chlopczyka poprawiony auto-tunem..... ot taka sprawdzona przytupujaca papka rodem z jakiegos rmfka lub zetuni. Co Panie i Panowie na to?

Post autor: **Wojtek** » 20 cze 2013, 09:29

Masówka przy gatunkach "popularnych" zawsze była i pewnie zawsze będzie.
Przecież wcześniej też pisano piosenki "na kolanie" i szło nagranie. A to że brzmiało to tak samo jak inne aktualne szlagiery puszczane "bezprzewodowo" bądź na Victroli... to już mniej ważne. Najważniejsze, że się sprzedawało

Czy można te dzieła i dziełka nazwać sztuką? Wg mnie, zapewne tak, ale nie przez duże S.

vinylpiotrek · Post autor: **vinylpiotrek** » 20 cze 2013, 09:53

A według mnie nie, tak samo jak nie wszystko co namalujemy pędzlem automatycznie jest formą sztuki.

Winters · Post autor: **Winters** » 20 cze 2013, 10:58

vinylpiotrek pisze:A według mnie nie, tak samo jak nie wszystko co namalujemy pędzlem automatycznie jest formą sztuki.

eenneell · Post autor: **eenneell** » 20 cze 2013, 11:05

Tak! tzn. Nie wszystko jest sztuką!
Choć granica sztuki jest szeroka! To co dla jednych jest, dla innych już nie jest... Ale to dotyczy prekursorów nowych trendów...
Powielanie, kopiowanie czegokolwiek często oddala się od pojęcia "sztuki"- pierwowzór jest, a naśladownictwo już niekoniecznie.

dalmatyn · Post autor: **dalmatyn** » 20 cze 2013, 11:50

Jak to ktoś mówił, lubię piosenki, które już znam

Tak samo, jak reklama chipsów: to samo stare gówno w nowym opakowaniu. Po prostu ludzie lubią nowości, ale tylko powierzchowne, a w środku żeby było podobnie. Na szczęście odbiorniki radiowe można przestrajać na ulubioną stację, telewizor ma pilota z wieloma kanałami, a mnie nikt nie zmusza do słuchania badziewia

Osobiście przechodzę obok tego obojętnie, z lekko szyderczym uśmieszkiem. Choć czasem dotyka mnie fakt, że na popularne spędy właśnie takie coś jest zapraszane, a nie nieco ambitniejsi wykonawcy i te beztalencia dostają większą gażę za "występ" (tutaj słowo występ powinno być kojarzone z występem lub występkiem przeciw prawu - karalnym

)...

Na pocieszenie są jeszcze inne spojrzenia na nowoczesną sztukę. Dostałem od znajomego realizatora bardzo dobrze zrealizowaną płytę z muzyką bluesową polskiej formacji, która gra zupełnie nie jak oklepany "polski blues". Na wkładce jest informacja, że grają żywe instrumenty, nie użyto kopiowania i wklejania ani autotune. Cała sesja nagrana była na setkę, ze wspaniałym oddaniem energii muzyków. Piękna scena, perfekcyjne rozmieszczenie przestrzenne. Byłem też w innym studio gdzie realizator zafascynowany jest starymi dobrymi mikrofonami, preampami lampowymi, itp. Ambient kreuje odpowiednim rozmieszczeniem mikrofonów i analogiem, zamiast wtyczkami imitującymi prawdziwe urządzenia. Po co o tym piszę? Jest popyt - jest podaż. Szkoda tracić energii na analizowanie badziewia, ja skupiam się na szukaniu takiej muzyki, jaką lubię. Discopolo i słaby pop zawsze były i będą zapewne niestety. Szkoda tylko, że próbuje się nas tym cały czas na siłę karmić.

Post autor: **Wojtek** » 20 cze 2013, 15:51

vinylpiotrek pisze:A według mnie nie, tak samo jak nie wszystko co namalujemy pędzlem automatycznie jest formą sztuki.

Niby dlaczego nie? Bo obserwator/oceniacz musi nazwać to sztuką? Sztuka musi spełniać pewne standardy/normy jakościowe?
To tak nie działa.
W przeciwnym wypadku... byłoby bardzo debilnie

Malarz może rzucać ekskrementami na płótno, a piosenkarz może trzeć przed mikrofonem papier toaletowy, a i tak przez kogoś może zostać to uznane jako dzieło sztuki/utwór artystyczny.
Pełnoprawnie.

Musicie nieco szerzej postrzegać pojęcie "sztuka" w odróżnieniu od subiektywnej oceny danych przykładów

Nie ma jednej spójnej definicji sztuki, bo jej granice (o ile w ogóle takie istnieją) są ciągle ustawiane na nowo.

Winters · Post autor: **Winters** » 20 cze 2013, 15:54

Jak nie ma ołowiu to nie ma sztuki

vinylpiotrek · Post autor: **vinylpiotrek** » 20 cze 2013, 17:35

Wojtek pisze:Niby dlaczego nie?

Jak namaluję logo Widzewa / ŁKSu na płocie to nie będzie sztuka.
Tak samo film jest dziedziną sztuki, a forma filmowa, jaką jest reklama Viziru nie jest, chociaż bywają takie reklamy, o których można by dyskutować.
Architektura może być sztuką, ale śmietnik sąsiada zbudowany ze staroużytecznych kaloryferów i eternitu nie jest.

No jakiś pierwiastek artyzmu musi być.

TJ61 · Post autor: **TJ61** » 20 cze 2013, 19:50

vinylpiotrek pisze:No jakiś pierwiastek artyzmu musi być.

Post autor: **Wojtek** » 20 cze 2013, 22:58

vinylpiotrek pisze:Jak namaluję logo Widzewa / ŁKSu na płocie to nie będzie sztuka.

Dlaczego nie?

vinylpiotrek pisze:Tak samo film jest dziedziną sztuki, a forma filmowa, jaką jest reklama Viziru nie jest

Dlaczego nie?

vinylpiotrek pisze:Architektura może być sztuką, ale śmietnik sąsiada zbudowany ze staroużytecznych kaloryferów i eternitu nie jest.

Dlaczego nie?

Lepiej spróbuj sobie/nam odpowiedzieć na to kluczowe pytanie, zamiast podawać kolejne, arcy-subiektywne zaznaczam, przykłady "co jest czym".

vinylpiotrek pisze:No jakiś pierwiastek artyzmu musi być.

Brawo, zbliżamy się do jakiejś sensownej przystani.

A Robert milczy

dalmatyn · Post autor: **dalmatyn** » 20 cze 2013, 23:26

A co z naśladownictwem ze szczyptą pierwiastka?

tkwi w szczegółach czy w sposobie pojmowania artyzmu/sztuki/wzorców/bodźców?

Przypomina mi się fragment książki Williama Whartona, jak opisuje swoje doświadczenie z narkotykami. Na haju namalował obraz i płakał jak dziecko ze szczęścia. Na trzeźwo zobaczył, że to jakieś bzdurne bohomazy :] Więc może sztuka to po prostu coś, co porusza odbiorcę? Co w takim razie powiedzieć np. o Abramovic, czy to jeszcze jest sztuka? Granica płynna. Jedni dostrzegą ten pierwiastek inni tylko prowokację.

eenneell · Post autor: **eenneell** » 21 cze 2013, 00:04

Wojtek pisze: vinylpiotrek pisze:Jak namaluję logo Widzewa / ŁKSu na płocie to nie będzie sztuka.

Dlaczego nie?

vinylpiotrek pisze:Tak samo film jest dziedziną sztuki, a forma filmowa, jaką jest reklama Viziru nie jest

Dlaczego nie?

vinylpiotrek pisze:Architektura może być sztuką, ale śmietnik sąsiada zbudowany ze staroużytecznych kaloryferów i eternitu nie jest.

Dlaczego nie?

Lepiej spróbuj sobie/nam odpowiedzieć na to kluczowe pytanie, zamiast podawać kolejne, arcy-subiektywne zaznaczam, przykłady "co jest czym".

dalmatyn pisze: Przypomina mi się fragment książki Williama Whartona, jak opisuje swoje doświadczenie z narkotykami. Na haju namalował obraz i płakał jak dziecko ze szczęścia. Na trzeźwo zobaczył, że to jakieś bzdurne bohomazy

Jedni malują inni piszą

Cracker · Post autor: **Cracker** » 21 cze 2013, 00:31

W każdej twórczości jest tak, że mniejszość tworzy sztukę a cała reszta tandetę, szmirę, chałturę i kicz, które oczywiście sztuką nie są ; co nie znaczy że nie mają odbiorców.
Czas doskonale weryfikuje co jest co, i odsiewa ziarno od plew.

dalmatyn · Post autor: **dalmatyn** » 21 cze 2013, 06:17

Czyli aby coś stało się sztuką potrzebuje czasu?