Transfer płyt szelakowych - jaki sprzęt?

[Wuwuzela]

Na tym zakichanym gracie . Igła do LP. Szum zredukowałem w Cool Edit Pro.

[Wojtek]

No to taki transfer "od biedy" w takim razie

[Wuwuzela]

Ale działa. Nie stać na razie na nic lepszego z wkładką 78, bo na Hammomdy trzeba zbierać.

[Krzyś]

Transfer płyty SZELAKOWEJ (78rpm) z nagraniem Wandy Warskiej "Szewczyk" (Le Petit Cordonier) wykonany przy pomocy Sharpa RP-107 (tangencjalny, igła do LP, prędkości 33 i 45 rpm):

http://politechnika.org/~kkaspruk/trans ... wczyk.flac

jedyne co z nim zrobiłem to odpowiednie przyspieszenie (transfer wykonywany na 33 1/3, dlatego musiałem najpierw przeprowadzić odwrotną korekcję RIAA, potem przyśpieszyć utwór, potem normalną korekcję RIAA), oraz zastosowanie mojej magii (jako pierwszego kroku).
Nie bawiłem się w usuwanie pops&clicks.

Dla mnie awesome - może lepiej sobie kupić jakiś gramofon tangencjalny do transferów płyt szelakowych?

[Wojtek]

oraz zastosowanie mojej magii (jako pierwszego kroku).

Hokus pokus?

No brzmi bardzo zacnie, jestem zdumiony.

Jak mam zrozumieć przeprowadzenie odwrotnej korekcji, a potem normalnej korekcji? Jakim sposobem?

A co z Lenco i Stantonami?

[Krzyś]

Jak mam zrozumieć przeprowadzenie odwrotnej korekcji, a potem normalnej korekcji? Jakim sposobem?

programowo - niestety (nie mam żadnego preampa, który miałby płaską charakterystykę ): ) - konkretnie przy pomocy Diamond Cut Audio

A co z Lenco i Stantonami?

hmm, już chyba wymyśliłem:

Kupię:

1. przystępny cenowo gramofon tangencjalny z mocowaniem T4P
2. wkładkę Stanton L720EE
3. te same igły, które chciałem kupić wcześniej, do stantona 500 - z tego co widzę na stronie http://www.esotericsound.com/CartStyli.htm to na opakowaniach igieł pisze, że można je stosować zarówno w serii 500 jak i 720, ponadto igły do stantona 720 wymienione w tabelce mają te same oznaczenia, więc prawdopodobnie to są te same igły

a następnie z gramofonu wyprowadzę na zewnątrz potencjometr do regulacji prędkości obrotowej. Lenco pójdzie prawdopodobnie pod młotek (=na sprzedaż, wolę mieć więcej pieniędzy na płyty niż 10 gramofonów, z których i tak używam tylko jednego), choć trochę szkoda mi zabawy w jego regulację, wykonywania ciężarka do antyskatingu itp.

[eenneell]

[Wojtek]

A pamiętasz wkładkę na tym Lenco L75?

[eenneell]

[eenneell]

[Krzyś]

Poczytałem tą Waszą "dyskusję transferową"- z dużym zainteresowaniem
Tylko 1 praktyczna i pewna uwaga: szelak rozpuszcza się w alkoholu (pierwotne zastosowanie szelaku było m.in w ebenistyce, jako politura). Jeśli ktoś ma wątpliwości, wystarczy wrzucić kawałek płyty szelakowej do spirytusu (denaturatu) na kilka godzin, uzyska politurę Szelak nie jest tworzywem sztucznym, Bakelit tak -pierwszym- nierozpuszczalny w spirytusie.
wiekszość 78 to szelaki więc lepiej trzymać z daleka od alkoholi
Dla mnie jest to wiedza podstawowa (niewikipedyczna), pewna, z którą się nie dyskutuje,
pozdrawiam szelakomanów

ja już wiem o tym, że się rozpuszcza, co najpierw przeczytałem kilka razy w internecie, a potem doszliśmy w tym temacie do konsensusu, że jednak rozpuszcza. Robiłem też eksperyment polegający na wrzuceniu kawałka płyty szelakowej (dostałem kiedyś w paczce z dwoma gigantami 2 kawałki innych płyt, których nie zamówiłem) do kieliszka z płynem do myjki knosti i zrobił się matowy

Piszę tu. żeby podzielić się ostatnimi wrażeniami
Właśnie wrócilem od kolegi, który puszczał mi na swoim nowym lenco l75 SZELAKI przed i wojenne
Powaliła mnie jakość odsłuchu

no płyta szelakowa może być tak samo hi-fi, jak płyta winylowa - jedyna różnica to większy szum płyty w przypadku płyt szelakowych (bardziej twarda masa płytowa), który i tak może być zredukowany przy zastosowaniu wysokiej jakości szelaku a z drugiej strony i tak jest filtrowany przy pomocy filtracji RIAA (na najpóźniejszych płytach z końca okresu produkcji). Co prawda jeśli chodzi o polskie płyty, to było bez rewelacji (Syrena Electro - do 6 KHz, "Muza" - tragedia, na początku istnienia gorzej niż telefon, do 3 KHz, od ok. 1953-4 zaczęła się sukcesywnie poprawiać, i ostatnie płyty już były dobrej jakości), ale np. Decca produkowała bardzo dobre płyty (wiadomo - najlepszy gatunkowo szelak z Indii)

dlatego też na odpowiednim sprzęcie (stabilna prędkość obrotowa, odpowiedni promień igły czytającej - jak jest za mały to igła porusza się po dnie rowka, gdzie jest najwięcej śmieci i w starych płytach wskutek erozji dokonanej przez igły stalowe ma kształt U a nie V, oraz odpowiednia krzywa ekwalizacji) z dobrej płyty można uzyskać dobry dźwięk (brytyjscy audiofile bardzo nie chcieli się przestawić na LP)

jak ostatnio (w 2004) remasterowali nagrania Elvisa dla Sun, to dwa utwory - You're a Heartbreaker i Milkcow Blues Boogie - ze względu na brak oryginalnej taśmy (nie została przekazana do RCA - RCA przekopiowało - nieudolnie - płytę 78RPM - i potem jeszcze kopię skompresowało i mocno wyfiltrowało) - zostały przygotowane z oryginalnych płyt szelakowych (choć - wbrew przyjętej nazwie - te płyty już szelaku chyba nie zawierały, szelak przestał być wykorzystywany ok. 1945 r.)

[eenneell]

[Krzyś]

2. Niestety "szelak się nie skleja", tzn ani kropelką, ani "poxipolem" etc nie "idzie skleić"!

można kleić jakimś niezbyt twardym, "obrabialnym" klejem np. epoksydowym - potem można "poprawić" (szpikulcem o promieniu ostrza takim, jak promień rowka) rowki w miejscach, gdzie jest go za dużo - efekt podobno taki, że po sklejeniu takiej płyty na gramofonie akustycznym nie słychać, że tam było pęknięcie

szelak troszkę jak kalafonia, można kleić na gorąco - "lutować"! ale taki numer w płytach jest DO KITU.

rozważałem jeszcze "lutowanie" w miejscach, gdzie nie ma rowka - czyli w okolicach brzegu płyty i ew. etykiety, przez co gdyby poszczególne fragmenty płyty nie przesuwały się względem siebie, to można by osiągnąć dość trwałe połączenie (wystarczająco trwałe do transferu płyty)

Myślę, że do próby odtwarzania "złamanych" płyt to może powinien być "superpłaski" tależ (szklany?) na którym jakaś folia (itp, itd)- przylepna dwustronnie-pozwoliłaby na "dopasowanie rowków"

no właśnie o czymś takim też myślałem; po pierwsze próbowałem kleić płytę od dołu (od tej strony, na której mniej nam zależy) czymś na tyle mocnym, żeby utrzymało fragmenty płyty nieruchomo, a na tyle słabym, żeby dało się łatwo odkleić (miałem pod ręką metki - takie coś, na czym drukuje się ceny artykułów spożywczych i przykleja na opakowaniach) - no i odtwarzać się da (choć bez rewelacji - trzeba jeszcze jakoś wymyślić, co zrobić z tymi trzema trzaskami na obrót - i na jakiejkolwiek droższej i nie zużytej igle to bym się bał takiej płyty odtwarzać); myślałem też o jakiejś "maseczce" z kleju na spodzie talerza - tj. był kiedyś patent na czyszczenie płyt LP przy pomocy kleju drzewnego czy czegoś takiego? no i gdyby znaleźć podobny klej - nieszkodliwy dla płyt szelakowych (ten klej do LP nie nadaje się) - i posmarować nim np. wykonaną z papieru nakładkę na talerz, i na tym poukładać fragmenty płyty i klej nam wniknie w rowki trzymając fragmenty płyty w odpowiednich położeniach względem siebie... a potem sobie poodrywamy fragmenty płyty i przełożymy ją na drugą stronę...

+ ewentualnie (żeby fragmenty płyty dodatkowo utrzymać w odpowiednim położeniu względem siebie) "opaska" wykonana z wycięcia dziury wielkości 25 cm (10") w gumowej macie 12"

do odtwarzania uszkodzonych (pękniętych) płyt bardzo by się nadał adapter - najlepiej MM - na jednorazowe igły stalowe, wtedy można sobie eksperymentować do woli, bo nie ryzykujemy zniszczenia igły za 120$ - niestety, nigdy nie wyprodukowano takiego z mocowaniem 1/2 (choć to i tak byłoby bezcelowe, bo takie adaptery wymagały znacznych sił nacisku, od kilkudziesięciu gram - no chyba, że igły bambusowe nie wymagają takiego nacisku i nie muszą się dostosowywać do kształtu rowka w trakcie odtwarzania)
tak się zastanawiam nad zakupieniem jakiegoś starego dziada do transferu najbardziej problematycznych płyt...

(na razie mam 2 urządzenia przeznaczone w założeniach (moich) do płyt 78 obr - lenco l75 ze stantonem 500 oraz Technics SL-BL3 (tangencjalny) ze stantonem L720EE - ten ostatni jeszcze czeka na podkręcenie do 78 obr - technics będzie do płyt, które mają rowek końcowy mniej więcej w tym samym miejscu, co LP, lenco do tych mniej standardowych i do pocztówek dźwiękowych - igły jeszcze nie przyszły, ale podobno są w drodze)

[eenneell]

[Krzyś]

można kleić jakimś niezbyt twardym, "obrabialnym" klejem np. epoksydowym - potem można "poprawić" (szpikulcem o promieniu ostrza takim, jak promień rowka) rowki w miejscach, gdzie jest go za dużo - efekt podobno taki, że po sklejeniu takiej płyty na gramofonie akustycznym nie słychać, że tam było pęknięcie

Myślisz otakim sklejeniu "na stałe", czy do transferu

ten pierwszy opis z klejem epoksydowym to pochodzi z maila od człowieka, który tak płyty kleił na stałe

a moje pomysły to są pomysły tylko żeby udało się zrobić transfer; choć oczywiście wolałbym uzyskać trwały efekt