Książki

[xyz]

Gdy jestem w KR lub DW staram się korzystać z (naprawdę) taniej księgarni ze „starymi” tytułami. Przy ostatniej wizycie wpadł między innymi „Strażnik trumny”. Opowieść o walce tradycji z nowym oraz związanym z tym zamieszaniem, a wszystko to utopione w sosie Chin za czasów miłościwie panującego schyłkowego Zedonga.

Słodko gorzkie.

[StarRock]

Skończyłem właśnie nowego Lee Childa "Zgodnie z planem". Sam nie wiem, mam ambiwalentne uczucia. Trup ściele się gęsto, Rambo by się nie powstydził i co.....Chyba jednak wolę starego Jacka

[Myszor]

Przygody Erasta Pietrowicza Fandorina towarzyszą mi chyba 20 lat. Zawsze z niecierpliwością czekałem na kolejną część sagi.
Po "Planeta Woda" oczekiwanie się skończyło gdyż stało się oczywistym, że ta seria jest zamknięta.
No i przegapilem! W zeszłym roku wyszedł,niestety, prawdziwy koniec serii, czyli książka pt. "Nie żegnam się".
Fanom Akunina zachwalać nie muszę. Dla mnie to topowa seria kryminalna ever. Carska Rosja, wspaniały Fandorin i jego wierny sługa i przyjaciel, japonczyk Masa (co ciekawe o nazwisku Shibata ), wszystko mocno osadzone w realiach historycznych.
Boris Akunin to mistrz pióra i intrygujące kryminalne historie są tylko pretekstem do fajerwerków filozoficznych, ekwilibrystyki słownej, pokazu erudycji i biegłości w sztuce pisarskiej. Klasa przez duże K.
Teraz, po zakończeniu tego cyklu odczuwam pustkę. Na szczęście znowu mogę zacząć od Azazela...
"Mówisz o pustce ? Wszyscy z niej wyszli i do niej wrócą. Ale po co się spieszyć ?"

[pedro9]

Nazywany, nie bez racji, drugim/nowym Akuninem jest Николай Свечин. Podobnie jak w przypadku Akunina nie jest to jego prawdziwe nazwisko.
W jego dorobku pisarskim jest seria książek «przypadki ze służby detektywa Jego Wysokości Aleksieja Łykowa i jego przyjaciół». Jego Wysokość to car, oczywiście, a detektyw Łykow tropi złoczyńców nawet w Warszawie. Z opowieści Swieczina wyziera świat dawno miniony. Swieczin, póki co, nie został zauważony i doceniony przez rodzime wydawnictwa a szkoda bo z pewnością literatura to znakomita w swoim rodzaju.
http://www.svechin.ru/
Wikipedia: https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0 ... 0%B0%D0%B9

[Myszor]

Nazywany, nie bez racji, drugim/nowym Akuninem jest Николай Свечин. Podobnie jak w przypadku Akunina nie jest to jego prawdziwe nazwisko.
W jego dorobku pisarskim jest seria książek «przypadki ze służby detektywa Jego Wysokości Aleksieja Łykowa i jego przyjaciół». Jego Wysokość to car, oczywiście, a detektyw Łykow tropi złoczyńców nawet w Warszawie. Z opowieści Swieczina wyziera świat dawno miniony. Swieczin, póki co, nie został zauważony i doceniony przez rodzime wydawnictwa a szkoda bo z pewnością literatura to znakomita w swoim rodzaju.
http://www.svechin.ru/
Wikipedia: https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0 ... 0%B0%D0%B9

Szkoda, że nie ma polskiego przekładu bo rosyjski znam tylko o tyle o ile

[Wojtek]

Też żałuję bo chętnie bym przeczytał. Chyba nigdzie poza Rosją go nie wydali jeszcze.

[piotrjazz]

Skonczylem autobiografie Claptona
Zmeczylem bo maly druk ,ale nie ma ebooka niestety. Szczerze nie polecam chyba ,ze zagorzalym fanom.
Dla mnie zdecydowanie "Bog gitary" Paula Scotta duzo ciekawsza pozycja.

[Felix1988]

Elvis - godne polecenia kieszonkowe kompendium o Królu, prawie 500 stron. Szczegółowa dyskografia i filmografia, omówienia, ciekawostki w rodzaju top six live concert bootlegs.

[Myszor]

Jak zwykle u Kalinowskiego zgrabnie i sprawnie napisany kryminał (choć wolę serię o Strasburgerze)
Oryginalne jest to że dzieje się w środowisku rockowym (jest nawet zmyślony wywiad z Big Cycem) i pełno w nim cytatów ze znanych polskich piosenek. Część akcji dzieje się w latach 80 a część współcześnie.
Na plus też dużo ciekawostek z kraju kwitnącej wiśni gdyż w akcję uwikłani są Japończycy.
Bardzo przyjemne.

[Felix1988]

Jakub Beczek - Oto teraz jestem. Edward Stachura we wspomnieniach.
Ciekawe dopełnienie biografii Steda. Wspominają go nie tylko przyjaciele z kręgów literackich czy osoby bardzo znane jak np. Bogdan Loebl czy Daniel Olbrychski, ale też mające z nim krótki, ale intensywny, kontakt. Tu poza relacjami pań z domów kultury czy bibliotek organizujących spotkania autorskie wyróżnia się wspomnienie maszynisty, pod którego pociągiem Stachura próbował popełnić samobójstwo w kwietniu 1979 roku.

[pedro9]

Obcowanie z dziełami Stanisława Lema to obcowanie z intelektem wysokiej próby.
Przeczytałem wszystkie chyba. Przez niektóre, jak "Dialogi" choćby, przebrnąłem
z trudem bo mocno to powyginane co wymagało giętkości znacznej pojmowania.
Teraz, w przerwie czytania/słuchania poczynań detektywa Aleksieja Łykowa (8/26),
kolejny raz wracam do opowieści Lema "Głos Pana", o losach projektu MAVO,
w ramach którego intelekt ludzki zmaga się z wyzwaniem miary iście kosmicznej.

https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82os_Pana
https://lem.pl/

[Taihenwarui]

nadrabiam zaleglosci
Iza Michalewicz - Zbrodnie prawie doskonale - mocna rzecz , polecam.

i cos lzejszego

[Totoro]

A ja mam mini maraton Murakamiego. Skończyłem "Kafkę nad morzem" i "Słuchaj pieśni wiatru" a teraz "Pinball roku 1973". Haruki Murakami to ogromnie ważny dla mnie twórca, choć zdaję sobie sprawę że wywołuje skrajne reakcje. Ja go uwielbiam za umiejętność tworzenia niesamowitego klimatu i opisywania najcięższych emocji za pomocą najprostszych słów. Z tej dwójki teraz przeczytanej "Kafka" jest bardziej abstrakcyjno-magiczny, traktuje o konieczności uporania się z ciężkimi wspomnieniami i umiejętności wybaczenia. "Słuchaj" to lżejsza i krótsza historia, debiut autora. Nostalgiczna rzecz, krótkie migawki z czasów młodości i pozornie nieznaczące historie które determinują całe życie. Polecam obie.

[ahaja]

Myszor
A Przechrztę czytał? Np cykl: Adept; Namiestnik; Cień ?
Tu więcej: https://fabrykaslow.com.pl/autorzy/adam-przechrzta/

[Myszor]

Nie czytał ale przeczyta