Marillion

[Pawelec]

Za komuny w '70 latkach byłem w Kongresowej na koncercie Omegi gdzie jako przedskoczek grał Focus z Holandii

[darkman]

Też byłem ale w Spodku. Zrobiłem pirackie nagranie na kaseciaku.

[mirhon]

@darkman odpowiesz mi na wcześniej zadane pytanie?
świerzbi mnie portfel, ale 2 wydań nie chcę w ciemno brać...

[darkman]

z epoki i tą reedycję to pytam jak dźwiękowo wypada porównanie tych 2 wydań?

@darkman odpowiesz mi na wcześniej zadane pytanie?

Oczywiście. Cała przyjemność po mojej stronie.
Epoka wypada lepiej.

[StarRock]

Zrobiłem pirackie nagranie na kaseciaku

A tantiemy do ZAiKS odprowadzone ?

Tylko pozazdrościć takiego zadowolenia dźwiękiem swoich marylek. U mnie koncertówka The Thieving Magpie' z 88 żabojadów i jak na takową, dźwięk rozczarowujący. Dawna opinia to taka, że panowie realizatorzy między innymi płyt M i DS w większości kopali materiał.

[Myszor]

Zrobiłem pirackie nagranie na kaseciaku

A tantiemy do ZAiKS odprowadzone ?

Tylko pozazdrościć takiego zadowolenia dźwiękiem swoich marylek. U mnie koncertówka The Thieving Magpie' z 88 żabojadów i jak na takową, dźwięk rozczarowujący. Dawna opinia to taka, że panowie realizatorzy między innymi płyt M i DS w większości kopali materiał.

Z ciekawości odpaliłem dawno niesluchaną swoją wersję „Sroki złodziejki” Capitol/USA i potwierdzam że szału nie ma.
Dramatu też nie, słuchać się da, no ale raczej średnio jest.

[darkman]

A tantiemy do ZAiKS odprowadzone ?

To tzw. audience recording, jest dozwolony dla nagrań live i nie podlega żadnej sankcji. Problem praw autorskich występuje przy intencji odtwarzania publicznego lub dalszej obróbce takiego materiału. Ciekawostką jest też fakt, że taki materiał jest dopuszczony do obrotu kolekcjonerskiego o ile nie został wydany komercyjnie.(nie może podlegać sprzedaży, ale wymianie owszem; Może też słuzyć celom edukacyjnym).
Ciekawy jest pogląd Davida Gilmoura na nagrania audiencyjne oraz soundboardowe. W skrócie, nie ma nic przeciwko nim i uważa je za budujące autentyczną sessionografię oraz zachęcające do nabywania nagrań komercyjnie wydanych jak również do brania udziału w koncertach jak widz i słuchacz.

[Petro]

Czy ten wątek nie dojrzał już do przeniesienia do muzyka/poprock, bo zakupowy to on chyba już przestał być.
Uwielbiam Marillion i chciałbym by ostał się, a nie umarł śmiercią naturalną.

[darkman]

No well.. konkluzja jest taka, że Marillion fajnie mieć.
Nośnik to kwestia pewnej fantazji i filozofii posiadania. Nigdy się nie spotkałem z jakimiś negatywnymi ocenami poszczególnych wydań ich płyt jak również solowych LP samej jegomości Fisha.

Pomijam oczywiście edycje nieautoryzowane i niektóre koncerty, bo tu specyfika wydania specjalnego (bootleg, ed.klubowa, limit specjalny itp..) bywa drugorzędna, a liczy się raczej sam, zwykle unikatowy materiał muzyczny, choć wydany w gorszej jakości.

U mnie koncertówka The Thieving Magpie' z 88 żabojadów i jak na takową, dźwięk rozczarowujący.

Taka specyfika nagrań koncertowych nie jest czymś specjalnie rzadkim. Dotyczy to wielu wykonawców i różnice pomiędzy nimi, a wydaniami studyjnymi są oczywiste. Koncertówki w większości brzmią gorzej, choć bywają wyjątki. Kraj czy wytwórnia nie mają tu większego znaczenia. Decydujące jest źródło.

[Myszor]

No well.. konkluzja jest taka, że Marillion fajnie mieć.
Nośnik to kwestia pewnej fantazji i filozofii posiadania. Nigdy się nie spotkałem z jakimiś negatywnymi ocenami poszczególnych wydań ich płyt jak również solowych LP samej jegomości Fisha.

Pomijam oczywiście edycje nieautoryzowane i niektóre koncerty, bo tu specyfika wydania specjalnego (bootleg, ed.klubowa, limit specjalny itp..) bywa drugorzędna, a liczy się raczej sam, zwykle unikatowy materiał muzyczny, choć wydany w gorszej jakości.

Na forum pisaliśmy kiedyś o słabej realizacji Fugazi na cd z epoki.
Thieving Magpie też nie zachwyca na winylu jak się okazuje.
Mam więcej lp Marillion i postanowilem właśnie je przesłuchać by dodać tu.
Nie chcę by ktoś wydał stówę na płytę co kiepsko gra.
Dobry wątek bo miłośników M jest tu sporo.

[darkman]

Nie chcę by ktoś wydał stówę na płytę co kiepsko gra.
Dobry wątek bo miłośników M jest tu sporo.

Obawiam się nie wszyscy zechcą podzielić Twój pogląd, bowiem są zbieracze dyskografii, którzy akceptują gorszą jakość nagrań, kierując się wartością samego materiału. Dla przykładu mnie jest zupełnie obojętne jak brzmi M.Davis z Kyoto albo Trane z Olatunji. Ważne, że jest. Tu może być podobnie.
Oczywiście warto wskazać nagrania o słabszej realizacji, by mieć jasność co do tego co się zamierza skompletować.

Nie chcę by ktoś wydał stówę na płytę co kiepsko gra.

Eeee, yyyy, aaahhaaa .. ciekawy pogląd kieszeniowy.

[Myszor]

No pewno masz inny punkt widzenia. Ja nie jestem kolekcjonerem tylko słuchaczem.
Ceniłbym wątki o zespołach gdzie ludziska podają który lp najlepiej brzmi.
Zgadzam się jednak że live na ogół tak sobie wychodzi.

[Wojtek]

bo zakupowy to on chyba już przestał być.

Nie bardzo, bo główną osią dyskusji jest kwestia które płyty warto kupić pod kątem realizacji

[arturxyz]

Z ciekawości odpaliłem dawno niesluchaną swoją wersję „Sroki złodziejki” Capitol/USA i potwierdzam że szału nie ma.
Dramatu też nie, słuchać się da, no ale raczej średnio jest.

....a ta ''dziura' w okładce to oryginał ?? '

[darkman]

No pewno masz inny punkt widzenia.

Nie sądzę.
Płyty zbieramy, kupujemy, pozyskujemy zwykle ze względu na coś. Taki pogląd niczym nie różni się od mojego.
Ja też nie jestem kolekcjonerem tylko melomanem snobem

A wracając do tematu:
Clutching At Straws, EMD1002, 1987 EMI A-1-1, UK,
tę warto na pewno, dynamiczna dość - brzmienie OK, wnoszę to po kilku posiadanych drzewiej i aktualnie dwóch (jedna Michała akurat.. ale mu podsłuchałem ). RE jakoś poźniejszych chyba nie pamiętam. brzmieniowo ale sensacji negatywnych nie było raczej.
Czy jest jakaś reedycja obecnie współczesna jak ten MC z 2017 - nie wiem, prawdę mówiąc.