Co Se bede kasa wywalał, jak mam u Ciebie darmo i w dodatku z piwem (Dragu prowadzi
) 
. Kieszeń pusta. BTW, tu byś musiał tak fiolkę aspiryny przygotować - zabiorę kiedyś do Płocka 
Potem zarzucę jakieś foty, bo słucham właśnie.
no tak, jak pisałem, płyta ciężka do słuchania, ale kolekcjonersko "must have"
Kilka kopii zajeżdżam od lat, jedną pod drugiej.
Ja bym powiedział, że wręcz przeciwnie. Tego typu sztuka czyni owe środki zbędnymi, bo sama w sobie umożliwia niezły odlot bez ich użycia.
A płyta wbrew pozorom bardzo melodyjna (Barret miał dobrą rękę do wpadających w ucho refrenów), cała jej "dziwność" zawiera się w aranżacjach i - miksie! Przy okazji: sam nie wiem, czy wolę miks stereo, czy mono, bo znacząco się od siebie różnią. 
Co tam Panie w polityce kulturalnej - nad nową książką pracowałeś czy co?
Milesowi ZAWSZE przyklasnę, nie ma zmiłuj 
