Czyszczenie płyty szmatką - czy jeszcze ma sens?

[syko]

To też zależy jaka szmatka. Może japońskie są trochę lepsze?

[Wojtek]

Czyli generalnie optymalnym rozwiązaniem jest jednak zainwestować w najtańszą myjkę Knosti niż bawić się ścierkami

Tak.

Dajcie sobie spokój z traktowaniem płyt szmatami na mokro.

[Merrick]

6 litrów płynu? To chyba trzeba mieć tysiące płyt na półkach...

Niekoniecznie tysiąc. Jakiś czas temu kupiłem prawie wszystkie pierwsze wydania Breakout i umyłem w mojej myjce ultradźwiękowej ( to taka amatorska konstrukcja wykonana przez kogoś z Gdańska) ale nie byłem zadowolony z brzmienia płyt. No i mój kumpel z Elbląga zabrał na swoją myjkę właśnie tą za 1500 zł i po 15 minutach mycia powstała centymetrowa zawiesina na dnie wysoka na 1 cm. Dlatego polecam każdemu właśnie tą myjkę która pracuje z większą mocą a do tego podgrzewa miksturę forumową w wanience

[Jarekbar]

Pozwolę sobie odświeżyć temat.
Mam dopiero kilka płyt. Jeśli kolekcja się powiększy to kupię myjkę.
Póki co chcę kupić coś do walki z kurzem. Wystarczy szczotka którą się przykłada do plyty na gramofonie?
Analogis Brush na przykład?

[darkman]

Tak.
Co prawda w tej cenie kupisz używaną knosti, ale spoko. Dobra szczota, choć są i tańsze też spoko.

[Jarekbar]

Jaka jest tańsza i dobra?
Chodzi mi o taką zwykła szczotkę za 30zl.

[-Wolf-]

Jaka jest tańsza i dobra?
Chodzi mi o taką zwykła szczotkę za 30zl.

Analogis Brush 3. Na Allegro od 29,90 zł + wysyłka. Mam, używam i jestem zadowolony.

[Dam88]

Cześć,
Ja używam taki zestaw, dla mnie jest spoko.
https://allegro.pl/oferta/pro-ject-brus ... 1100933670
https://allegro.pl/oferta/pro-ject-clea ... 1101222209

[darkman]

To też zależy jaka szmatka. Może japońskie są trochę lepsze?

No ale co wtedy z hasłem: dobre bo niemieckie?

Ogólnie Panowie ten tytuł wątku:
Czyszczenie płyty szmatką - czy jeszcze ma sens? jest wyjątkowo szkodliwy, bo pytanie brzmi raczej - czy kiedykolwiek był sens?
Szmatka do płyt, no istniało tak coś w przyrodzie. Owszem. Pamiętam siebie 5 klasa podstawówki, kumpel zaprosił mnie na In Rock'owanie Parpli i jak wyciągnął płytę to ją na stole opierdzielił szmatką, nic to nie dało ale sam ruch był diabelnie audiofilski na owe czasy. Ta płyta wówczas to był nabożny kult! Klękajcie narody. Nie znałem wtedy nikogo innego kto miałby tę płytę. Się działo kumpel miał rodznę w Oz i potem kiedy razem już byliśmy w szkole wyższej dotarły pierwsze egz., ACpieronDC, ale to inna bajka i okres zdecydowania bezszmatkowy, a szczotkująco ściekliwy czyli off topic.