Poljazz 1972-1991

[janpol]

XL0298 The Andrzej Trzaskowski Kwintet, Polish Jazz. vol. 5,

XL0298 - Polish Jazz vol. 5 to Astigmatic Krzysztofa Komedy.

Fakt, dziękuję, poprawiłem.

Włodzimierz Janowski

[janpol]

41. PSJ-271 – Krzysztof Ścierański - Brak skanów etykiet i okładki

Niedawno płyta Krzysztofa Ścierańskiego "The King is in Town" - PSJ - 271 znalazła się w moim zbiorze, więc przedstawiam skany etykiet. Skany okładki, prześlę mailem.

Nr matrycy: PSJ 271 A-4 J

Nr matrycy: PSJ 271 B K

Włodzimierz Janowski

[Jacek_Karolak]

Polecam arcyciekawy artykuł Andrzeja Zarębskiego.
Jazz Forum nr 184 z 1998 str. 58-59
Poświęcony jest historii powstania klubu jazzowego PSJ ale jest tam bardzo wiele o Poljazzie. Warto przeczytać. Smutne jest to, ze to ostatni, pośmiertny tekst zasłużonego dziennikarza i działacza jazzowego.

http://www.polishjazzarch.com/wersja-polska.html

Dziadek Jacek

[brunoslaw]

Nie wiem czy się na coś zdam, ale posiadam KPSJ014 Spirituals and Gospels Singers oraz PSJ192 Old Timers Jubileum

[Jacek_Karolak]

Cześć. Każdy amierzony egzemplarz może wnieść coś nowego. Może sie okazać, że było ine wydanie albo inna tłocznia. Wjednym z poprzednich postów zamieściłem listę braków. Uważny czytelnik zauważył zapewne kilkakrotne zmiany w tym poście. I to zarówno a na minus jak i na plus. Zatem poproszę o prezentacje płyt. Chociaż fotki okładek, etykiet i umery matryc. Może się okaza, że pokaże się coś nowego. Obie płyty to lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku. Poza tłocznią a Pionkach pojawiły sie wydania tłoczone w ZSRR i na Kubie. Pojawiały się jeszcze wydania tłoczone na zamówienie samych artystów. Takie specjalne wydania był ybardzo opłacalne dla muzyków. Jak już przebrnęli przez przydział papieru, masy do tłoczenia płyt, limity produkcyjne i inne przeciwności to warto było zainwestować. Teraz muzycy grający w innych krajach też tak robią. Orkiestra Thad Jonesa i Mela Lewisa kupiła nakład swoich płyt i handlowała nimi w czasie kolejnego europejskiego turnee. A relacje cenowe były takie. Poljazz sprzedawał płyty w cenie detalicznej i zarabiał na nich. W latach siedemdziesiątych było to 80 zł. Płyty w EMPiKach i domach Książki kosztowały 65. Dolar kosztował wtedy około 120 zł. A jak kapela dała dobry koncert w klubie to publika niemiecka czy szwedzka zaczynała kupować płyty. A tam cena było 5 do 10 dolarów. Zatem policzcie sobie. Starczało na wiele wydatków. Ale to tak dygresja na marginesie poszukiwań.

Dziadek Jacek

[janpol]

29. PSJ-115 – Janusz Muniak - Brak skanów etykiet i okładki pierwszego wydania i Pronitu

Posiadana przeze mnie płyta PSJ-115 "Placebo" pochodzi z dostawy "klubowej", więc myślę, że to pierwsze wydanie . Podobnie jak kilkanaście jej koleżanek dotarła do mnie bez okładki, dlatego przedstawiam tylko skany etykiet:

Nr matrycy: PSJ-115 A-2 AK

Nr matrycy: PSJ 115 B AK (litera B została "wyskrobana" ostrym narzędziem).

Włodzimierz Janowski

[Jacek_Karolak]

Dziękuję Panie Włodku. Kolejny brak z głowy.
Numery matryc w większości wytwórni płytowych, były skrobane rylcem na świeżo naciętym acetacie. Robił to odpowiedni wprawiony człowiek o ładnym charakterze pisma. Płyty radzieckie mogły być opisywane przy pomocy jakiegoś szablonu, są bardzo równe. Maszynka odpadała bo powstałyby wiórki i zepsuły całe nabożeństwo. Dlaczego jedna litera jest brzydziej wydrapana? Pewnie ktoś się pomylił i chciał naprawić swój błąd. Inaczej trzeba byłoby drugi raz rozpocząć nacinanie acetatu.

Dziadek Jacek

[brunoslaw]

Poljazz K-PSJ-014
Spiritual And Gospel Singers
Numery matryc: PSJ 014 A-2 K oraz PSJ 014 B K

[kaZ]

Takie triko znalazłem ostatnio na półeczce z poljazzu.Robić fotke?
Mulatu Astatke ‎– Plays Ethio-Jazz
Poljazz ‎– PSJ-252

[Jacek_Karolak]

Bardzo dziękuję za pamięć. Tę płytę już mam zeskanowaną i etykiety też. Ale jeszcze raz dziękuję za pamieć. Kilka postów temu napisałem jakie mam jeszcze braki w poljazzowej historii. Jeśli chodzi o namierzone płyty. Tamten post aktualizuję w miarę zdobywania kolejnych skanów płyt. Ostatnio namierzyłem drugie wydanie płyty PSJ-197, Jazz Band Ball Orchestra. Niestety jest to sieciowe znalezisko i jest mało czytelne. Podejrzewam, że to wersja na eksport i ciężko będzie je znaleźć a kraju. Ale nie tracę nadziei.

Dzidek Jacek

[kaZ]

juz sprawdziłem czego brakuje.przy najbliższych porządkach zerkne jeszcze na swoje zbiory.Może cos z tych rzeczy znajdę.

[Jacek_Karolak]

W czasie swoich poszukiwań poljazzowych płyt trafiłem na parę ciekawostek. Otóż wydawnictwo było zaangażowane w powstanie kilku płyt poza swoim głównym nur-tem wydawniczym. Oto one.
1. Znicz olimpijski
• Skaldowie – Droga ludzi - Pronit SX 1819
• Budka Suflera – Na brzegu światła - Pronit SX 1820
• Breakout – Żagiel ziemii - Pronit SX 1821

Wszystkie trzy płyty były w zbiorczej kopercie. Umieszczono na niej Następu-jącą informację:
„ 3-płytowy album wydany z okazji olimpiady MOSKWA – 80 przez Agencję Koncertową Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego oraz „PRONIT” pod protek-toratem Polskiego Komitetu Olimpijskiego”.
Płyty ukazały się w 1979 roku. Osobiście pakowałem je do kopert a potem do zbiorczych pudeł. Album w tej formie nie pokazał się na rynku. Miał być wy-wieziony do Moskwy i tam kolportowany. Ale w późniejszym czasie każda z płyt otrzymała swoją indywidualną okładkę i trafiła do sprzedaży. Poniżej przedstawiam wszystkie cztery okładki. Na razie to tylko znaleziska sieciowe ale mam nadzieję na zdobycie skanów.

2. Republika – Nowe sytuacje – Polton LPP-003
Płyta w bogatej edycji. Naprawdę edytorzy postarali się. Bogaty opis, papiero-wa koperta, zindywidualizowane etykiety, wkładka z tekstami no i rozkładana okładka z grzbietem. Niestety to cudo kosztowało dość dużo bo aż 700 zł.
Na okładce jest tekst:
produced by Andrzej Ludew, Reppublika, Tomasz Tłuczkiewicz for PSJ.
W rogu okładki jest znaczek serii MUSICORAMA.

3. Urszula i Budka Suflera – Urszula – Savitor SVT 004
W opisie płyty znalazłem: Organizacja nagrania – Poljazz.

4. Demba Conta & The Rub A Dub Band – Monkey Busines – Pronit PLP 048
W opisie płyty znalazłem: Licencja Bo Johnson przy współpracy Poljazz.

Przedstawione okładki to tylko znaleziska sieciowe ale mam nadzieję na zdobycie skanów.

Jak zwykle proszę o wszelkie uwagi. Jeśli w swoich zbiorach znajdziecie coś podob-nego to też napiszcie.

Dziadek Jacek

[zoombie]

Dziadku Jacku, poza Breakoutem mam wszystkie w/w płyty (no i oczywiście tej zbiorczej okładki nie mam). Niestety, nie mam tak dużego skanera, ale mogę porobić zdjęcia (tyle, że z doświadczenia wiem, że trochę się rozjeżdżają kolory). Jakieś specjalne wymagania co do skanu (zdjęcia)?. Pewnie są gdzieś w tym wątku, ale na razie nie bardzo mam czas się przekopywać.

Z ciekawostek, płyta Urszuli miała dwie wersje okładki, różniące się tylko tym, że jedna miała otwór u góry, a druga z boku.

[tollo]

Niestety, nie mam tak dużego skanera,

Zeskanuj po pół okładki i połącz w programie graficznym.

[Jacek_Karolak]

Dzięki za odpowiedź.
Rzeczywiście, większość posiada skanery A4. Skanować trzeba po ćwiertce a potem składać. Jest to trochę uciążliwe i wyznam Wam, że ja jeszcze tego nie potrafię. Może kiedyś ktoś życzliwy mi to pokaże. Natomiast skaner A3 pozwala na dwa skany lecz problem ze składaniem jest nadal otwarty. Po prostu okładka płyty jest kwadratem o boku około 31 cm a fomat A3 to 297x420 mm. No i trochę brak. Zdjęcia natomiast mają szereg wad. Aparaty mają wbudowane lampy błyskowe nie do opanowania, sztuczne światło daje przekłamanie kolorów a atofocus nie zawsze jest posłuszny. Dlatego zamieszczając zdjęcia uprzedziłem, ze to znaleziska. Widać kłopoty z rozdzielczością a drugie strony płyt były całkowicie nieczytelne. Dlatego ich nie pokazywałem. Kiedyś chodziłem na kółko fotograficzne. Tam mieliżmy stanowisko do reprodukcji. Pkaźna konstrukcja z prętów stalowych i cztery lampy o specjalnym rozproszonym świetle. Lampy były tak ustawione, że nic się nie błyszczało a obiekt był przykrywany ciężką szybą. No i chodziło o fotografię czarno białą. Nie było kłopotów z balansem bieli. Dziś, na szczęście mamy skanery i sprawa jest dużo prostsza. Drogi Zombie, zrób co możesz. Ciekaw jestem w co masz w temacie Republika. Chodzi o te materiały dodatkowe. Jeszcze raz powtórzę, że ta płyta była pierwszym tak ładnie wydanym abumem. W tamtych czasach papierowe koperty zamiast gniotącej się folii, sklejałem sobie sam. Oczywiście gdy zdobyłem odpowiedni, niepylący, papier. Nie było to takie proste ale jak się udało to człowiek miał dużą frajdę. Na marginesie tych kombatanckich wspomnień, dodam, że dużo energii wkładałem w zdobywanie torebek z folii tak dużych żeby zmieściła się cała płyta i żeby nie okładki się nie wycierały. A jak się sprzedawało płytę to te torebki się zabierało i służyły innej płycie. Ale wrcając do Twoich płyt, interesują mnie także etykiety i numery matryc. Może coś ciekawego się okazać.

O zniczu olimpijskim wiedziałem bo miałem go w rękach. O Republice, Urszuli, Budki Suflera i Mannam przeczytałem w wypowiedzi Marka Cabanowskiego w Jazz Forum. Trochę to trwało znim jakoś do tego dotarłem. Natomiast Demba Conta to spore zaskoczenie. Płyta wyskoczyła jak diabeł z pudełka.

Dziadek Jacek