Jazz Salon Niezależnych (Odrzuconych)

[Cracker]

Jean-Luc Ponty - Sonata Erotica

20240928_171554.jpg

Okazuje się że Pierre'a Cardin z muzyką wiąże nie tylko to źe zaprojektował garnitury Beatlesom.
Powyżej płyta nagrana przez niego podczas występu Jean-Luca Ponty na festiwalu Montreux w 1972 roku.

[Felix1988]

Lionel Hampton - 1954 Apollo Hall Concert

[darkman]

Jean-Luc Ponty - Sonata Erotica


20240928_171554.jpg


Okazuje się że Pierre'a Cardin z muzyką wiąże nie tylko to źe zaprojektował garnitury Beatlesom.
Powyżej płyta nagrana przez niego podczas występu Jean-Luca Ponty na festiwalu Montreux w 1972 roku.

Dorzucę skład z dysku, bo okładka sugeruje jakby solo piłował te drewno
Drums – Olivier Johnson*
Electric Bass, Acoustic Bass – J F Jenny-Clarke*
Electric Piano – Joachim Kuhn*
Percussion – Nana*
A wydanie US z 1976 roku jak sądzę się ukazało. Fajna, jak to płyty Jean-Lucka, najbardziej go lubię na Visions Emerald Mahavishnu.
Chyba to francuskie było jednak wczesniej:
Original Az/Pierre Cardin STEC LP 133 (1972).

[martin.h]

Kolejna polecajka

Makaya McCraven - In The Moment

Ta płyta to debiut amerykańskiego perkusisty, a 19 utworów to rezultat 28 improwizowanych koncertów, które McCraven zagrał z zespołem w chicagowskim klubie The Bedford. Wspaniała mieszanka jazzu, hip-hopu i funku.
Ciekawostką jest jeszcze to, że first press w 2015 roku wyprzedał się w jedną noc

FB_IMG_1727890616945.jpg

[darkman]

No tak jakoś parę razy muszę się nad nim skupić, bo nie jestem na razie przekonany.
Taki Kamashi Washington to swego czasu wszedł mi od razu jak w masło, a tutaj jakoś meandry trochę i kluczenie jakby, no nie wiem. Dam mu szansę. To na pewno.
Parę lat temu już gościa słuchałem, bo było o nim głośno, ale potem zbagtelizowałem, może jednak pochopnie, ja powiadasz Martin - warto się się skupię.

[Renia239]

Naszykowałem 4 wydania
Miles Davis The Man with the horn.

Pracujesz jeszcze Darku nad projektem ?

[martin.h]

No tak jakoś parę razy muszę się nad nim skupić, bo nie jestem na razie przekonany.
Taki Kamashi Washington to swego czasu wszedł mi od razu jak w masło, a tutaj jakoś meandry trochę i kluczenie jakby, no nie wiem. Dam mu szansę. To na pewno.
Parę lat temu już gościa słuchałem, bo było o nim głośno, ale potem zbagtelizowałem, może jednak pochopnie, ja powiadasz Martin - warto się się skupię.

Mnie wpadł przypadkowo na Spotify, puściłem i zaiskrzyło Fajny jest ten klimat, że to było nagrywane live i są dzwięki w tle

[darkman]

na Spotify, puściłem i zaiskrzyło

Własnie obsłucham najpierw ponownie na jakimś streamie i zobczymy. Tnx.

Pracujesz jeszcze Darku nad projektem ?

W zasadzie zakończyłem słuchanie.
Głównie skrytykowałem tę wersję Duo coś tam na zakup, której Bart_X (wymyśliłem nowy nick Bartkowi, eXrey jest w speelingu od Extrem) poswięcił się z zakupem. Jest w istocie wycofana, tłumiona i kocowata.
Ranking:
4.Generalnie słaba, choć okładka spoko całkiem i nawet to "OBI łamane".
Oryginał ma OBI banderolowe - standard pipularniejszy, choć zależy od roku produkcji w Japanażach. Miejsce czwarte, ale w tym zestawie, bo tak to całkiem odległe jakieś XYZ pewnie.

3. Wydanie Holenderskie, to odbiega tylko w detalicznych niuansach od wydania oryginalnego na US w 1st presie. Moja ocena bdb za wysokie walory brzmieniowe i samą edycję wydania, niemal 1:1 w stos. do wersji US. Warto i nie jest tak trudno go dostać, ale uwaga(!): Stan musi być minimum EX+ ortodoksyjnie pojmowany, bowiem w innych przypadkach płyta traci na "wytarciu eksploatacyjnym" (miałem ich klika i wiem co mówię).

2. Wydanie pierwsze na US w oryginale (detal na choćby discogs), rzeczywiście bardzo solidny master wyjściowy i dobre tłoczenia (amerykańskich plant jest kilka do wyboru czy trafienia), epoka wiadomo, ale i tu stan musi być niemal referencyjny, a to coraz trudniejsze do wyłapania gdzieś. Co prawda płyta amerykańska nie musi być piękna wizualnie by grać, jednak tu albo masz w ręku albo ktoś z doświadczeniem pewnym taką wybierze i powiedzmy opisze. Niestety większość tego co na rynku to nie są egz referencyjne, choć nie jest aż tak źle - to płyta "późna" w dyskografii Milesa i całkiem sporo jest egz., bardzo dobrze zachowanych. Ostrzegam przed kupowaniem tanizny i wskazałbym też na poprawną deskrypcję danego egz.

1. Wydania japońskie, kompletne na 1szym presie japońskim. Tu mam zazwyczaj gwarancję jakości i stanu zachowania przede wszystkim, więc ryzyko jest mocno zredukowane. Brzmienie jest doskonałe po prostu. Osobiście wersję 25AP2095 Y2,500 stosuję od wielu lat jako referencyjną do oceny zestawów audio (wzmaki, kolumny itp), jednocześnie używam też takiej samej wersji CD z roku wydania.
Co tu mamy? No.. wszystko co ma być. Głębia, scena, rozpiętość wertykalna z oczekiwaną równowagą, separacja instrumentów, atak i "tchnienie" oddechowe zatem to coś, co od razu zwraca uwagę jakością docierającej fali dźwięku, nie zaś pojedynczych fraz. Realizację osobiście zaliczam do jednych z najbardziej spektakularnych ever. (label/JAP/ - czerwony CBS Sony).
Czym się głównie różni od wydania US i UK (ta sama realizacja źródłowa akurat, a inne tłoczenia, ale klasa w obu przypadkach) na tym samym label? Głównie dynamiką, a co za tym idzie prezentacją otwarcia w ogóle. To są różnice o charakterze detalicznym, jednak słyszalne przy założeniu, że słuchamy na sprzęcie godnym tego albumu.

Reasumując w mojej opinii pozycje 1-3, to bardzo dobre wydania. Wstydu nie ma. Zwłaszcza Holender nie zaskakuje, bowiem o lat wiadomo, że akurat te wydania milesowskie to bdb poziom zarówno edycji jak i realizacji w ogóle. W sumie jeśli znaleźć sobie którąś z nich, to już będzie bardzo dobrze. BTW nie iść w taniznę (ryzykowna). Na tej płycie się nie oszczędza.

A poza tym, to posłuchajta Barry Łajta

[martin.h]

Andrew Hill - Dance with Death

Z amazonowej promocji, piekna płyta

FB_IMG_1728409170542.jpg

[darkman]

Nowość z września do polecenia, Nubya Garcia przewinęła się tutaj z solowymi projektami, supergrupą London Brew czy też wspomagając innych członków londyńskiej sceny.

Nubya Garcia - Odyssey

Jak ktoś lubi współczesny jazz to polecam, trochę drogo, ale wydanie dwupłytowe

FB_IMG_1727457607509.jpg

Zamówiłem ale Source jak na razie. Z Odyssey czekam, aż im ruła wymięknie cenowo, bo nieco przewalona cena . Oba albumy uznałem za rasowe granie w bardzo ciekawej konwencji. Przesłuchałem dwa grubo ponad godzinne koncerty Nubya (2021 i 2024, a coś krótszego 2024 z marca) i doskonale to wchodzi.

[martin.h]

Ja czekam aż wpadnie do Hipnozy, a wpadnie prędzej czy później

[darkman]

Ja czekam aż wpadnie do Hipnozy, a wpadnie prędzej czy później

To proszę o info i z góry dziękuje, bo się wybiorę na pewno.
Ta trąbonistka też niezła - Sheila Maurice Grey - Trumpet & Flugelhorn , grała za nią w
innych projektach. Niexle dmucha i oszczędnie frazuje w punkt. Qrefsko zdolna.

[darkman]

Nubya Garcia

Source

Właśnie słucham i nakręcam Bart_X'a na temat ów. Ajajaj dobry zakup! Sie dzieje, piekna muza i niesamowicie spokojne tło, równowaga tonalna no.. klasa po prostu i pięknie wydane.

[martin.h]

A u mnie dzisiaj to, wstyd się przyznać ale wcześniej nie znałem

Skalpel Big Band Live

FB_IMG_1729016324064.jpg

[martin.h]

Nowe Błoto

FB_IMG_1729101352021.jpg