Jazz Salon Niezależnych (Odrzuconych)

[Felix1988]

Duke Ellington & His Famous Orchestra - The Best Of

[darkman]

Well, fajny Capitol!

[darkman]

Takie tam, przykładowe bo Miles 1958 słucham akurat ale żeby tak fote robić.. to obiad mam akurat późno bo po robocie dopiero'm.
Wcześniejszy sporo od tych dwóch. Trane, Cannonball, Evans, Chambers itd.. Miles też jest

[darkman]

Poznawczo, korzystam z fotki wspólnej, bo mam nierozdzielnie akurat w bazie.
Zwróćcie uwagę na Casino Al di Meola, prawdopodobnie jego najważniejsza płyta i najbardziej okrzyczana. Dynamiczna i bezkompromisowa, doskonały aranż, a co do realizacji? Hm, tłoczenie po prostu wybitne! W istocie było to wydarzenie w świecie ówcześnie diablo modnego fusion. Fusion pod strzechy, któremu inspirację dały płyty oczywiście kogo?
No pewnie, że Milesa Davisa. In a silent way i zaraz potem Bitches Brew. Właściwie każdy szanujący się muzyk prędzej czy później nagrał materiał o takiej proweniencji. No tak, trochę jakby linia pt "dzieci Milesa".
Przecudowna płyta i bardzo ważna na scenie jazzowej. Genialnie zagrana i w nurcie bliskim marzeniu milesowskiej muzyki tanecznej, dla której zresztą nagrał On the corner.
Słuchajcie i kochajcie. Zachwycajcie się i zbierajcie szczęki z podłogi!

(Słucham sobie trzeci raz już dzisiaj, była u mnie nawet do odebrania i się odebrała, a że nieaktualna to słucham bez zbędnej nieśmiałości, a za to z uwaga trudne słowo będzie: zachwytem! Zresztą jak widać bardzo konkretne wydanie, które nie pozostawia złudzeń co do jakości, hehe!)

No i Benson na deser, również znakomicie zgrane z bensonowskim feelingiem i klasą jak zwykle.

[martin.h]

Wes Montgomery - Full House

Moja rówieśniczka, wydanie japońskie z 1984 roku

FB_IMG_1724694778058.jpg

[sponaa]

Zwróćcie uwagę na Casino Al di Meola,

Fajne granie w rzeczy samej! Ja wiem, że upraszczam i trywializuję, jednocześnie ujawniając moją indolencję w temacie "aldimeolizmu", ale ilekroć słyszę tego świetnego gitarzystę lecę myślą (i najczęściej także czynem) do Jego króciutkiego sola w utworze "Allergies" Paula Simona. Płyta "Hearts and Bones". Uwielbiam . Mam to na LP, ale teraz z lenistwa leci z tidala https://tidal.com/album/4157734?u

ps-hab.jpg

[martin.h]

Free Jazz. A Collective Improvisation by Ornette Coleman Double Quartet

Długo dojrzewalem do tej płyty, a jedna sztuka od Speakers Corner cały czas na mnie czekała na allegro
Mistrz jest ta płyta, sam sposób nagrania na 2 kwartety, każdy w osobnym kanale, do tego majstersztyk okładka
Rozpisywać się nie będę bo pewnie każdy to wie Ale się jaram, że ja kupiłem
No i co do wydania Speakers Corner to polecam, pięknie wydane z analogowym masterem.

FB_IMG_1724782462317.jpg

[darkman]

Gdzieś o niej pisałem na forum i nawet dawałem zdjęcie swojego wydania na pierwszym Japońcu, ale nie mogę coś znaleźć.
Twoja widzę też bez OBI, to chyba gra słabiej jak i moja

No super Martin, to czas na Bells Alberta Aylera i jesteśmy goście! A mam jeszcze ciekawsze wydanie Bells w wykonaniu muzyków związanych z Knitting Factory w projekcie Prima Materia z Rashidem Ali m.in.

[darkman]

Min Gus'y, a i Ornecik z tych delikatniejszych w nurcie jeszcze, choć już go "wyrywa" delikatnie w tle improwizacji.
Swoją drogą mam bardzo interesującego Mingusa w trybucie dla bebopu. Pokażę, bo wymaga fotografii.

[czaszka]

Phil Ranelin- Vibes From The Tribe

IMG_20240830_174252-01.jpeg

https://www.discogs.com/release/2239513 ... -The-Tribe

Absolutny sztos nagrany i zremasterowany bezpośrednio z taśm matek przez samego Bernie Grundmana.
A w środku jeszcze dwudziestostronicowa kolorowa wkładka do poczytania wieczorkiem.
"Music is the healing force of the universe." I jak tu się nie zgodzić..

Compress_20240830_175345_5595.jpg

[Felix1988]

Ellington At Newport

[Felix1988]

Ellington & Basie - spotkanie na arystokratycznym szczycie.

[Felix1988]

Shivananda - Cross Now. Przy wielu poronionych licencjach płytowych z epoki PRL, jak jakieś trzecioligowe orkiestry-muzaki czy inne Oriony, trafiały się też wydawnictwa konkretne

[martin.h]

Nowość z września do polecenia, Nubya Garcia przewinęła się tutaj z solowymi projektami, supergrupą London Brew czy też wspomagając innych członków londyńskiej sceny.

Nubya Garcia - Odyssey

Jak ktoś lubi współczesny jazz to polecam, trochę drogo, ale wydanie dwupłytowe

FB_IMG_1727457607509.jpg

[darkman]

Jednego utwora z loh ness słuchałem w radiowej dwójce chyba, jakoś Przemek Psikuta prezentował parę dni temu. Interesujące owszem.

trochę drogo, ale wydanie dwupłytowe

jak ja nie lubię podwójnych płyt.. z tego powodu właśnie

U mnie standard Fran Dance, Davisa - ja to jestem prostym odbiorcą i przewidywalnym jak lustro po zejściu pary wodnej. Ta sama morda ciągle, jakbyś nie stanął.
Ale dziś też obrobiłem Mike Stern z JJ'98 - broadcasting telewizyjny, sam sobie'm zrobił na taśmę ale pięknie posuwają kolesie.