Ikony Jazzu.

[vinylpiotrek]

eenneell,
Użyta przez Ciebie argumentacja najlepiej świdaczy o ty, jak trudno obronić tą tezę:

Podam teraz liste nazwisk... liste na chwile obecna zamknieta. Jesli ktos interesuje sie jazzem winien zapoznac sie z tymi postaciami. Zaslugi roznych muzykow sa rozne /mniejsze badz wieksze/... Zaslugi tych wymienionych ponizej sa nieporownywalne z innymi. To po prostu najwazniesze postacie w historii jazzu!

Jakbym bardzo nie cenił Colemana Hawkinsa (a cenię i nie kwestionuję Jego dokonań), pisanie, że jego zasługi są nieporównywalnie większe od Artiego Shawa, czy Charliego Mingusa uważam za nieupoważnione, bo:

Wprowadzanie gradacji pomiedzy takimi geniuszami jak Coltrane , Monk, Davis, Mingus...itd jest zawsze sprawa umowna...bo geniusz to geniusz..nie ma nadgeniusza

I bezwzględne zamykanie drzwi przed Nimi (i nie tylko tymi dwoma), bo koniec i kropka, również nie nie przekonuje.

Gdyby temat dotyczył muzyki psychedelicznej, bluesa lub czegoś jeszcze innego, sytuacja będzie wyglądać podobnie: listę osobistą każdy jest upoważniony zamykać (chociaż też nie widzę sensu), natomiast "obiektywną" autorytatywnie zamykać, to bardzo ryzykowne....

[eenneell]

"lista Roberta" nie jest klasyfikacja, tylko "zbiorem zamknietym" - dla autora (dla Ciebie Vinylpiotrek nie)
No i dobrze!

[Winters]

A ja się absolutnie zgadzam z Piotrkiem i uważam, że tworzenie jakichkolwiek zamkniętych panteonów, nieważne w jakiej dziedzinie jest bez sensu, a już wskazywanie "to są mistrzowie i tego macie słuchać" to dla mnie nieporozumienie. Muzyka ma się przede wszystkim podobać odbiorcy i być genialną - jednocześnie.

To mi przypomina trochę szkolne podręczniki, które o historii współczesnej muzyki rozrywkowej mówią tak, że odechciewa się w ogóle tym interesować.

"Zbiór zamknięty" geniuszy jest jednak waloryzacją i sugeruje, że reszta jest mniej ważna, mniej genialna - jak to nie jest klasyfikacja, to nie wiem co.

Dodam jeszcze od siebie, że w przypadku jazzu i odkrywania muzyki jednym z fajniejszych sposobów jest spacerek po katalogach poszczególych wielkich i legendarnych wytwórni takich jak Blue Note, Riverside, Impulse!, wczesny Atlantic, czy Verve. Można poznać genialne, bardzo przyjemne w odbiorze albumy, o których mówi się mniej niż mielone w kółko Kind of Blue czy Blue Train.

W ogóle to dla mnie Kind of Blue, które oczywiście uważam za album bardzo mądry, jest całkowicie wyzute z energii i nigdy nie poleciłbym tego tytułu komuś kto jazz dopiero odkrywa. Tak na marginesie.

[Robert007Lenert]

Winters jak jasno widac sam tworzysz zbior legendarnych wytworni jazzowych jednoczesnie kwestionujac zbior/liste ktora podalem. A teraz do Wojtka. W kilku miejscach tej zakladki podalem uzasadnienie z jakiego powodu taka a nie inna lista. Co do Mingusa...gdyby nie bylo Ellingtona to ponadczasowe mingusowe interpretacje tematow jego orkiestry nie byly by zapisane w historii jazzu. Co do "Kind of blue"..... bez niej jazz modalny by nie istnial.

[vinylpiotrek]

A Ellington też sam Jazzu nie wymyślił i gdyby nie jego poprzednicy to by jego dzieł też nie było (przynajmniej w tej postaci).
Ten tok rozumowania prowadzi donikąd.
Powołujesz się skąd ta lista, to znaczy dlaczego znaleźli się na niej właśnie ci muzycy.
A czy dogmat o jej zamkniętości i nieporównywalnie mniejszych zasługach osób spoza świętego kręgu, pochodzi z tego samego źródła, czy to twoje dzieło?

@
eenneell,
Przeczytaj dokładnie 2 podane przeze mnie cytaty i zwróć uwagę, że jest sprzeczność pomiędzy nimi.

[Winters]

Czy przez samo wymienienie kilku nazw tworzę zbiór? Poza tym, nigdzie nie napisałem, że to jest kanon, albo że są to najważniejsze wydawnictwa. "Legendarny" to raczej dość ogólnikowe stwierdzenie.

[Robert007Lenert]

Stosujecie technike negacji dla samej negacji nie dajac w zamian nic.

[atylla]

temat niezły, ale dla rozluźnienia nie zapominajcie, kto wynalazł rower: Rusek w 45r.....u Niemca na strychu!!:)
To samo jest z muzyką-każdy gdzieś czegoś słuchał i jego "genialne" granie jest refleksją w stylu, zrobię to tak, jak nikt dotąd-zostaje pionierem!!:)
I to się czasem udaje:) Geniuszom, lub szczęściarzom:)Reszta się przekonuje, że to co robią to już niestety było....tylko o tym nie usłyszeli:) A jak lubicie rankingi, to fajnie byłoby zrobić listę farciarzy - artystom, którym udał się JEDEN hit!:)

[Robert007Lenert]

Probuje jeszcze raz wyjasnic.
1. To nie ranking.
2. Lista jest zamknieta, bo nie da sie cofnac czasu
3. Moga do niej dolaczyc tyko postacie, ktore sie pojawia /lub w tej chwili sa obecne w jazzie/
4. Te nazwiska to punkty zwrotne w rozwoju jazzu.
Przyklad
Coleman Hawkins i Lester Young doprowadzili do stenoryzowania jazzu. Czyli dzieki nim saksofon tenorowy uzyskal range jakiej nigdy wczesniej nie mial. To w wielkim uproszczeniu.
Nie jest mozliwe cofniecie sie w czasie i wprowadzenie innego muzyka w te role.
Czy teraz wszystko jest jasne?

[rafaln1]

Witam.
Polecam (znane zresztą nazwisko) Chucka Mangione.
Wprost uwielbiam jego twórczość.
Docenia jego grę również zarówno jako zwykły słuchać jak i trębacz z niemal 25-letnim stażem.
Niestety stał sie on niewolnikiem "Children of Sanchez" a twórczość ma wręcz genialną.
Cały czas powiększam płytotekę o jego twórczość (Dzieci Sancheza nie posiadam na winylu (wyłącznie CD) i nie mam zamiaru- chyba że trafi sie czarny krążek w przyzwoitej cenie- nie będę płacić zdziercom za ich oferty).

[kaZ]

Witam.
Polecam (znane zresztą nazwisko) Chucka Mangione.
Wprost uwielbiam jego twórczość.
Docenia jego grę również zarówno jako zwykły słuchać jak i trębacz z niemal 25-letnim stażem.
Niestety stał sie on niewolnikiem "Children of Sanchez" a twórczość ma wręcz genialną.
Cały czas powiększam płytotekę o jego twórczość (Dzieci Sancheza nie posiadam na winylu (wyłącznie CD) i nie mam zamiaru- chyba że trafi sie czarny krążek w przyzwoitej cenie- nie będę płacić zdziercom za ich oferty).

Też lubię gościa